اگر عشق و علاقه نباشد چیزی باقی نخواهد ماند

«اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم‌کم رو به ویرانی خواهد رفت؛ اما ساکنین آباد می‌توانند ویرانه‌ها را آباد نمایند».
بنا می‌تواند هر چیزی باشد، حتی جسم ما که مانند شهر وجودی ما است که روزی ویران بود اما در کنگره تصمیم به بازسازی آن گرفتیم و  آن بنا را آباد کردیم.

در هر سیستم و مجموعه‌ای افرادی هستند که سر ناسازگاری می‌گذارند و مانع از پیشرفت آن می‌شوند؛ از‌ این رو در کنگره۶۰ با تدابیر هوشمندانه آقای مهندس از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری به عمل آمده است؛ چرا‌که هدف نهایی کنگره آموزش، درمان و درنهایت تعادل است. یکی از ابن تدابیر پیشگیری از حضور اشخاص معرکه‌گیری بود که در روند آموزش‌ها اختلال ایجاد می‌کردند؛ بنابراین با تشکیل لژیون‌های آموزشی این افراد از کنگره جدا شدند؛ همچنین با بهره‌گیری از سی‌دی‌ها، آموزش‌ها به‌درستی انتقال داده می‌شوند؛ زیرا اگر این آگاهی‌ها در لژیون نباشد، کنترل کردن آن بسیار دشوار خواهد بود؛ اما به‌ چه‌ دلیل یک فرد معرکه‌گیر دیگران را دور خود جمع می‌کند!

اولین علت آن کنجکاوی دیگران است که باعث جذب آن‌ها می‌شود؛ بنابراین اگر افراد از آگاهی کافی برخوردار نباشند، به سرعت جذب چنین افرادی می‌شوند؛ زیرا به علت عدم آگاهی، متوجه این امر نخواهند شد.
آقای مهندس فرمودند: علت معرکه‌گیری افراد، شکست و ناکامی در کارهایشان است؛ زیرا آن‌ها دیگران را در این ناکامی‌ها مقصر می‌دانند و از موفقیت دیگران رنج می‌برند.

برخی افراد از این ناکامی‌ها درس می‌گیرند؛ اما عده‌ای در جهل خود باقی می‌مانند. معرکه‌گیری یک طیف نیست؛ بلکه مرحله‌به‌مرحله پیش می‌رود و کسانی که با او هم‌مسیر شوند را به ورطه نابودی می‌کشاند و خود نیز قربانی می‌‌شود. در مقابل کسانی‌که از دیگران پیشی می‌گیرند، به‌طور‌ معمول کسانی هستند که یک مدیر دارند و در عین حال، از جایگاه قبلی خود جدا می‌شوند؛ مانند فرد معتادی که از دوستان ناباب خود جدا می‌شود یا  فرد فقیری که مسیر خود را از آنان جدا می‌کند.

باید بدانیم که پدیده  معرکه‌گیری در هر مکانی ممکن است وجود داشته باشد؛ اما اگر ساکنین آن آگاه و آباد باشند جلو خرابی‌ها را می‌گیرند.
چنان‌چه بخواهیم این موضوع را در مورد کنگره توصیف کنیم، بایستی گفت که یک فرد معرکه‌گیر جایگاهی برای رشد در کنگره ندارد؛ زیرا این مکان فضا امن، قانون‌مند و محترم برای تمامی اعضا است. این موضوع برای ما ثابت شده که یادگیری یک فرآیند درونی است که پله‌پله و به‌آرامی صورت می‌گیرد؛ بنابراین نیازی به نمایش و معرکه‌گیری ندارد.

اگر افرادی را می‌بینیم که در انظار عمومی به‌دنبال خودنمایی هستند باید بدانیم که این رفتار ناشی از جهل آنان و رخنه کردن شیطان در وجودشان است؛ زیرا این افراد به قدرتی که بر این هستی حاکم است ایمان ندارند و ترس در وجودشان رخنه کرده است.

فرد معرکه‌گیر از این رفتار به‌عنوان ابزاری برای فرار از نادانی خود استفاده می‌کند و برای ماندن در این حالت نیز پافشاری می‌کند.
طبق فرمایش آقای مهندس تا زمانی‌که کسی دست کمک به سوی شما دراز نکرده، به سمت او نروید؛ چراکه این دست می‌تواند هم دست انسان و هم دست شیطان باشد؛ زیرا با نزدیک شدن به‌چنین افرادی، شما در واقع مجوز ورود به حریم شخصی خود را به آنان داده‌اید و این اتفاق به زیباترین شکل ممکن صورت می‌گیرد.

باید بدانیم که راه مستقیم، عریض‌ترین مسیر است که مبدأ و مقصد آن برای ما مشخص نیست. افرادی که باعث رشد هر بنایی می‌شوند، افراد صالحی هستند که عشق و محبت را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند؛ زیرا اگر عشق و علاقه نباشد چیزی باقی نخواهد ماند. در کنگره به وضوح می‌بینیم افرادی که با عشق و ایثار خدمت می‌کنند، باعث رشد و شکوفایی خود و این سیستم می‌شوند.

منبع: سی‌دی «عناصر معرکه‌گیری» از آقای مهندس دژاکام
نویسنده: راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)
ویرایش و رابط خبری: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر زکیه رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
ارسال: همسفر شهلا رهجو راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)، دبیر سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)