به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان امین هستم یک مسافر، از خداوند سپاسگزار هستم که به من اجازه حضور در کنگره را داد تا از آموزشهای جاری استفاده کنم و در جهت اجرایی کردن آنها قدم بردارم.
دستور جلسه این هفته رابطه یادگیری و معرکهگیری است، زمان ورود به کنگره اولین نوشتهای که با آن روبرو میشویم این جمله است "اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی" تا چندین ماه حضورم در کنگره اصلاً به این نوشته دقت نکرده بودم، اگر هر رهجویی که وارد کنگره میشود این جمله را سرلوحه کار خود قرار دهد قطعاً به رهایی خواهد رسید و به این ترتیب وارد پروسه آموزش و یادگیری میشود؛ همانطور که آقای مهندس در صحبتهای روز چهارشنبه و سیدی رابطه یادگیری و معرکهگیری میفرمایند: برای اینکه آموزش ببینیم شرط اول این است که بدانیم ما چیزی نمیدانیم و اگر میدانستیم و بلد بودیم به اعتیاد دچار نمیشدیم، شرط دوم ایمان به روش DST است و قبول کنیم که راهنما یا معلم بیشتر از ما میداند و شرط سوم اینکه در مقابل راهنما یا معلم تسلیم و فرمانبردار باشیم، در مقوله یادگیری و آموزش این سه شرط الزامی است؛ یادگیری با معرکهگیری رابطه مستقیم دارد.
زمانی که اسم معرکهگیری میآید ناخودآگاه یاد کسانی میافتیم که در گذشته بساطی را جور مینمودند و عدهای را سرگرم میکردند، در اوایل کنگره هم تا قبل از تشکیل لژیون افرادی بودند که باعث انحراف سایر اعضاء میشدند و آقای مهندس با تدبیر درست و تشکیل لژیون و انتخاب افراد آموزشدیده به عنوان راهنما، بساط آنها را از کنگره جمع کردند.
آقای مهندس میفرمایند: زمانی که یک رهجو در هر جایگاهی، تکالیف و وظایف خود را انجام نمیدهد برای توجیه آن وارد معرکهگیری میشود و یکی از راههای شناخت برای وارد شدن به معرکهگیری این است، برای انجام ندادن تکالیف و وظایفم دنبال توجیه کردن هستم.
اگر به صحبتهای اساتید آقای مهندس در سیدیهای هفتگی دقت کنیم در زمان مصرف، اساتید ایشان هر چه تلاش میکردند که اشارهای به اعتیاد کنند ایشان قبول نمیکردند و وارد معرکهگیری میشدند، به نظر من آقای مهندس زمانی که قبول کردند از اساتید کمتر میدانند و سر تسلیم فرود آوردند اعتیادشان درمان شد و روش DST را کشف کردند.
انسان در هر جایگاهی نیاز به استاد و راهنما دارد و باید فرمانبردار باشد تا آموزش ببیند و ارتقاء پیدا کند.
تهیه و تنظیم: گروه سایت نمایندگی حسنانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
195