در مورد یادگیری و معرکه‌گیری بخواهم از تجربه خودم در اوایل ورودم به کنگره۶۰ صحبت کنم، من هشت سال پیش که وارد کنگره۶۰ شدم، در دنیای بی‌خیالی خودم بودم و اصلاً فکر نمی‌کردم که نصف مشکلاتی که در آن درگیر بودم، مقصر خودم نیز بودم و فقط مسافرم مقصر نبود.
وقتی وارد کنگره۶۰ شدم، آموزش‌های کنگره۶۰ را جدی نمی‌گرفتم و همش می‌گفتم این‌ها چه ربطی به اعتیاد دارد؟ ولی وقتی بعد از سه سال تاریکی‌های درون خودم را دیدم، حالم خیلی بد شد و برای فرار از این تاریکی‌ها و رها شدن از آن‌ها وارد بازی معرکه‌گیری شدم و همیشه با خودم در حال جنگ بودم.
وقتی همسفران را می‌دیدم که با تمام مشکلاتی که داشتند، حال آن‌ها خوب بود و خدمت می‌کردند؛ من را عصبی می‌کرد، نمی‌دانستم که این کار نیروهای منفی است و حتی آن‌ها را قضاوت می‌کردم. نیروی قضاوت و منیت در من خیلی قوی شده بود و این باعث شده بود که من آموزش‌پذیر نباشم؛ شاید در ظاهر نشان نمی‌دادم، ولی در درون همیشه در حال جنگ، قضاوت و معرکه‌گیری بودم.
ولی بعد از چند سال با آموزش‌هایی که گرفتم، با تمام وجودم خواستم منیت، قضاوت و معرکه‌گیری را کنار بگذارم و آموزش‌پذیر باشم؛ قبول کنم که من هیچ چیز نمی‌دانم. من با کمک راهنما همسفر فریده، توانستم ذره‌ذره از این بندها آزاد شوم و از آموزش‌های کنگره۶۰ استفاده کنم. خداوند را شکر می‌کنم که توانستم قدری خودم را تغییر دهم و مطیع و فرمانبردار باشم.
این حال خوبی که الان خودم و مسافرم داریم، به‌خاطر آموزش‌های کنگره۶۰ است. خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم که کنگره۶۰ سر راه ما قرار گرفت تا ما، خانواده مصرف‌کننده مواد مخدر، با آموزش‌های خوب کنگره۶۰ به حال خوش برسیم.
نویسنده: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم)
عکاس: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
111