مهندس در این سیدی به مفهوم یادگیری میپردازند و میگویند: مسأله یادگیری مختص درس و مشق و امتحانات نیست؛ بلکه آفرینش انسان و تمام موجودات بر پایه یادگیری بنا شده است.بنابراین ما در زندگی دائما در حال یادگیری هستیم؛ اما این که چه چیز و چگونه یاد میگیریم تعیین کننده سرنوشت ماست.
یادگیری یعنی ما بتوانیم سه مؤلفه مثلث دانایی که همان تفکر، تجربه و آموزش است را، به تعادل برسانیم. نقطه مقابل یادگیری، معرکهگیری است و ریشه آن به جهل و ناآگاهی انسانها برمیگردد. زمانیکه انسان اشتباهات خود را در نظر نگیرد و دیگران را مقصر بداند وارد معرکهگیری میشود.
درمعرکهگیری، سه صفت ترس، منیت و ناامیدی وجوددارد. گاهی انسان نمیتواند اشتباهات خود را به دلیل وجود منیّت قبول کند، چون ترس آن را دارد که دیگران او را مقصر بدانند و از خواستههایش دور شود. بنابراین همیشه در حاشیه قرار دارد و ناامید است و بیشتر وقتها نق میزند.
فردی که در کنگره به درمان رسیده است، بد کنگره را نمیخواهد و معرکهگیری نمیکند؛ اما کسی که به ظاهر به درمان رسیده ولی مخفیانه مواد مصرف میکند، عذاب وجدان دارد و با ایراد گرفتن و سرزنش کردن و معرکه گیری، تلاش میکند که خطای خودش را پنهان کند.
پس اگر کسی در کنگره به دنبال بهانهگیری است به رهایی نمیرسد. بنابراین به جای آموزش و دریافت انرژی، وارد معرکهگیری شده و طلبکار نیز هست. حال اگر فرد به دنبال یادگیری و آموزش و صفات دانایی باشد که مهمترین مقوله در یادگیری است را بالا ببرد، میتواند از معرکه گرفتن دور شود و دچار کینه، ترس و خشم نشود.
جناب مهندس این دو مقوله را کنار هم قرار دادند چونکه این دو مسأله مانند دو کفه ترازو هستند هر چه سطح یادگیری و دانش ما بالاتر باشد کفه دیگر ترازو که معرکهگیری است پایینتر میرود.
پس باید در مسیر آموزش، معرکهگیری را کنار گذاشت و باید پذیرفت که تغییر از بیرون شروع نمیشود؛ بلکه از درون آغاز میشود و وقتی این پذیرش اتفاق بیفتد یادگیری به صورت طبیعی و پایدار وارد زندگی میشود.
منبع:سیدی رابطه یادگیری و معرکهگیری
نویسنده: همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر سلیمه(لژیون اول)
رابط خبری: همسفرنجمه رهجوی راهنما همسفر سلیمه(لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سلیمه(لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رفسنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
228