جلسه دوازدهم از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران با استادی راهنما امیرحسین، نگهبانی موقت مسافر کامران و دبیری موقت مسافر جمال با دستور جلسه " رابطه بین یادگیری و معرکه‌گیری " سه‌شنبه 4 آذر 1404 ساعت 17 آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان امیر حسین هستم، یک مسافر. پیش از هر چیز، شکر و سپاس خدای را که یک بار دیگر این توفیق را به من بخشید تا در این حریم امن و مقدس کنگره، در میان جمع پربرکت شما حاضر شوم.
دستور جلسهٔ امشب ما "یادگیری و معرکه‌گیری" است. اما به راستی چه تفاوتی میان یادگیری و معرکه‌گیری وجود دارد؟ و چه رابطه‌ای بین این دو برقرار است؟
این دو مفهوم، در تقابل کامل با یکدیگر قرار دارند. انسان یا در مسیر یادگیری گام برمی‌دارد، یا در وادی معرکه‌گیری سیر می‌کند؛ و این دو هیچ‌گاه با هم همراه نمی‌شوند.
یادگیری، موضوعی است که پیش از آمدن به کنگره، چندان برایمان اهمیت نداشت. شاید ریشهٔ بسیاری از مشکلاتی که در اثر سوءمصرف برایمان پیش آمد، و آن همه آشفتگی که در زندگی تجربه کردیم، همین بود که بسیاری از آموزه‌های ضروری را نیاموخته بودیم. گاهی شاید میل به یادگیری داشتیم، اما منابع درست در اختیارمان نبود، راهنمای راستینی نداشتیم و مسیر درست را نمی‌یافتیم.
اما لطف خدا شامل حالمان شد، راهنماییمان کرد و به این بستر پربرکت هدایتمان نمود تا بتوانیم از منابع آموزشی کنگره بهره ببریم و بیاموزیم.
در همهٔ جلسات، آقای مهندس همواره تأکید می‌کنند: "از بزرگترین دشمن خود، که جهل و نادانی خود است، به خداوند پناه می‌بریم." و در برابر این جهل، تنها سلاح کارآمد، آموزش است. اگر بخواهیم نادانی خود را به دانایی تبدیل کنیم، چاره‌ای نیست جز این که در مسیر آموزش قرار گیریم.
یادگیری و آموزش‌پذیری، به ویژه در مسیری درست، کاری دشوار است. نیاز به تکرار دارد، نیاز به تمرکز دارد، و هرگاه از این تمرکز خارج شویم، به حاشیه کشیده می‌شویم. یکی از این حاشیه‌ها، ورود به معرکه‌گیری یا مشارکت در معرکه‌گیری دیگران است، که در هر صورت به زیان و خسران ما خواهد انجامید.
بنابراین، باید با تعمق و توجه بیشتر بر هدف اصلی خود متمرکز بمانیم، و در سفر اول، آن هدف چیزی نیست جز درمان اعتیاد .
تایپ : مسافر پوریا
ارسال : مسافر عسگر
- تعداد بازدید از این مطلب :
137