آموزش‌هایی که در کنگره دریافت می‌کنیم، در حقیقت سرمایه‌ای است که بازگشت آن به خود ماست.

هشتمین جلسه از دوره پنجم  کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ابهر با استادی مسافر مهدی و نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر محمد علی با دستور جلسه « رابطه یادگیری و معرکه گیری » سه شنبه شنبه 4آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

 سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر .ابتدا خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که توفیق حضور در این جایگاه را به من عطا فرمود. همچنین از تمام عزیزانی که در مسیر درمان و رهایی‌ام یاری‌گرم بودند و اکنون در این جایگاه خدمت و آموزش قرار گرفته‌ام، نهایت تشکر و قدردانی را دارم. در خصوص دستور جلسه امروز، مایلم چند کلمه‌ای سخن بگویم. پیش‌تر آقای محسن صحبت‌هایی داشتند و مسافر ابوالفضل نیز مطالب ارزشمندی در سایت قرار داده بودند که از ایشان نیز سپاسگزارم. تمام سخنانی که اکنون بیان می‌کنم، از دل برمی‌خیزد و امیدوارم بر دل شما نیز بنشیند. 

در مورد یادگیری و پرهیز از معرکه‌گیری باید بگویم هر آنچه در کنگره آموخته‌ام، حاصل همین مسیرِ آموزش مداوم است. از همان لحظه‌ای که از پله‌ها پایین می‌آیم تا در جلسات شرکت کنم، هر حرکت برایم معنا و آموزشی دارد؛ از خاموش کردن صدای تلفنم تا آزار دیگران را سبب نشوم، تا حضور در لژیون، شرکت در کارگاه‌های آموزشی، و گوش سپردن به راهنمایان عزیز. هر کدام از این گام‌ها درسی برای تزکیه و تصفیه روح است و امیدوارم همه ما بتوانیم از این آموزه‌ها در مسیر رشد و زندگی‌مان بهره‌مند شویم. در ادامه لازم می‌دانم تبریک صمیمانه خود را تقدیم کنم به آقای حبیب به مناسبت دریافت شال، به آقای قادر برای کسب جایگاه قهرمانی، و همچنین به علیرضا عزیز و خانواده محترمش. آرزو دارم در تمام مراحل زندگی و در مسیر کنگره، استوار و موفق باشند و به قله‌های رشد و آرامش برسند. آموزش‌هایی که در کنگره دریافت می‌کنیم، در حقیقت سرمایه‌ای است که بازگشت آن به خود ماست. هر فردی که در جلسات و لژیون‌ها یاد می‌گیرد، به نفع خود کار کرده است و کسی که از یادگیری دوری کند یا در پی معرکه‌گیری باشد، در واقع به خودش آسیب می‌زند.

من کسانی را به یاد دارم که هم‌سفرم بودند و متأسفانه با بهانه‌تراشی و بی‌نظمی مسیرشان را رها کردند؛ کسانی که از انجام ساده‌ترین دستورها مانند نوشتن سی‌دی، پوشیدن پیراهن سفید، یا شرکت در پارک و استخر سر باز زدند و در نهایت نیز معلوم نشد در چه وضعیتی قرار دارند. این تجربه‌ها به ما نشان می‌دهد چه نعمتی در اختیار داریم و باید همواره قدردان بنیان‌گذار کنگره و تمام خدمتگزاران و راهنمایانی باشیم که این مسیر رشد، آموزش و آرامش را برای ما فراهم کرده‌اند. 

همان‌طور که آقا محمود همیشه اشاره می‌کنند، سه نوع رهجو داریم: 
نخست، رهجویی که مطالب را با دقت می‌گیرد و در عمل به‌کار می‌بندد؛ 
دوم، رهجویی که نیاز به راهنمایی مستقیم دارد اما وقتی گفته شود، عمل می‌کند؛ 
و سوم، رهجویی که هر چقدر هم برایش تکرار کنیم، نمی‌آموزد. 
امیدوارم همه ما از نوع اول باشیم؛ کسانی که با میل و آگاهی می‌آموزند و در مسیر رشد گام برمی‌دارند. 

من خودم بیست و نهم سال ۱۴۰۳ وارد کنگره شدم؛ با تخریب‌های بسیار زیاد، ضعف جسمی، و چهل درصد از کارافتادگی ریه‌ها. شاید برخی از دوستان این موضوع را بدانند. اما با ایمان به مسیر کنگره و با دیدن الگوها و راهنمایان بزرگ، امید در من زنده شد. الگوهایی چون آقای حمید، آقای احمد، آقا محمود، آقا سعید و آقا قادر که هر کدام ویژگی‌های برجسته‌ای دارند: از محمود عزیز سرسختی را آموختم، از سعید نظم و انضباط را، از قادر صبوری را، و از حمید تلاش و پایداری را. حضور ایشان و مسیرشان بهترین درس زندگی برای من بوده است. کنگره بهترین مکان برای آموزش و رشد واقعی انسان است. هرچند در خانواده، محیط کار یا اجتماع نیز آموزش‌هایی داریم، اما آموزش‌هایی که در کنگره می‌آموزیم ماهیتی معنوی و سازنده دارند و باید قدر آنها را بدانیم. 
امیدوارم همه ما در این مسیر باقی بمانیم، از جهل و نادانی فاصله بگیریم و در جاده مستقیم قدم برداریم تا به آرامش و عشق و محبت که هدف نهایی این راه است، برسیم. در لژیون نیز گاه از خود می‌پرسیم: چه‌قدر از این مسیر را درست طی کرده‌ام؟ چه‌قدر آموخته‌ام؟ آیا صرفاً حضور داشته‌ام یا حقیقتاً یاد گرفته‌ام؟ نوشتن سی‌دی‌ها برای من یکی از عمیق‌ترین تمرین‌ها بوده و بسیاری از مشکلات زندگی‌ام را از طریق نوشتن و تفکر در آنها حل کرده‌ام. در پایان، امید دارم همه ما در این مسیر بمانیم، از آموزش‌ها بهره بگیریم و در نهایت به آرامش حقیقی که سرمنشأ آن عشق و محبت است، دست یابیم. 
با سپاس از توجه شما.

مرزبان کشیک : مسافر حسن

_{تصویر بردار و تایپ و ثبت : مسافر علی}

مسافران نمایندگی ابهر

سایت نمایندگی ابهر