فاصله میان رهایی و تاریکی؛ فقط یک انتخاب است

سلام دوستان؛ مجتبی هستم، مسافر سیگار.

در کنگره ۶۰، تفاوت میان یادگیری و معرکه‌گیری در درمان اعتیاد به سیگار، تفاوتی بسیار اساسی و سرنوشت‌ساز است؛ تفاوتی که مسیر رهایی را روشن می‌کند و حد فاصل بین روشنایی و تاریکی را مشخص می‌سازد. یادگیری زمانی شکل می‌گیرد که فرد با ذهنی باز وارد سفر شود؛ آموزش‌ها را بپذیرد، به تجربه و صحبت‌های رهاشدگان احترام بگذارد و حرمت‌ها و اصول کنگره را در عمل اجرا کند. یادگیری یعنی فروتنی، یعنی خواستن واقعی رهایی، یعنی حرکت آرام اما پیوسته برای تغییر. در مسیر یادگیری، غرور باید کنار گذاشته شود؛ زیرا غرور دیواری میان انسان و حقیقت می‌کشد و اجازه نمی‌دهد آموزش‌ها در دل و جان فرد نفوذ کنند. کسی که در مسیر یادگیری قدم می‌گذارد، به جای تلاش برای دیده شدن، به دنبال فهمیدن، عمل کردن و ساختن آینده‌ای سالم است.اما معرکه‌گیری درست در نقطه مقابل یادگیری قرار دارد. در معرکه‌گیری، فرد به جای تمرکز بر درمان خود، وارد بحث‌های بی‌فایده، اعتراض‌های بی‌مورد و حاشیه‌سازی می‌شود. معرکه‌گیری یعنی فرار از مسئولیت؛ یعنی تبدیل مسیر درمان به یک نمایش ظاهری. فرد معرکه‌گیر نه‌تنها از مسیر رهایی دور می‌شود، بلکه بر دیگران نیز اثر منفی گذاشته و با زیر پا گذاشتن حرمت‌ها، انرژی لژیون را بر هم می‌زند.در درمان سیگار، یادگیری نیروی حرکت است و معرکه‌گیری مانع اصلی. یادگیری، فرد را قدم‌به‌قدم به درمان نزدیک می‌کند؛ اما معرکه‌گیری او را در تاریکی سیگار نگه می‌دارد. کسی که مسیر یادگیری را انتخاب می‌کند، به‌تدریج به الگو تبدیل می‌شود؛ ولی کسی که معرکه‌گیری را ادامه می‌دهد، هر روز از رهایی فاصله بیشتری می‌گیرد.در نهایت، رهایی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد یاد بگیرد، بپذیرد و عمل کند؛ نه اینکه با معرکه‌گیری انرژی خود و دیگران را تلف کند. مسیر درمان سیگار در کنگره ۶۰ روشن است؛ به شرطی که یادگیری جایگزین معرکه‌گیری شود و غرور کنار برود تا راه برای تغییر واقعی باز گردد.

نگارنده :مسافر مجتبی لژیون هفتم

راهنمای درمان سیگار :محمد بهرامی

ارسال :مسافر محسن