اگر صفت یادگیری را بالا ببریم از معرکه‌گیری دور خواهیم شد

سلام دوستان ریحانه هستم همسفر

رابطه یادگیری و معرکه‌گیری به دو دسته تقسیم می‌شود. مسئله یادگیری و فراگیری تنها مختص درس، مشق و امتحانات نیست، بلکه خلقت انسان و موجودات بر پایه و اصول یادگیری بنا شده است. مفهوم واژه یادگیری در کنگره۶۰ به مسئله آموزش و به دنبال آن به دانایی برمی‌گردد. انسان معرکه‌گیر فردی ناتوان است؛ برای این‌که این ناتوانی را قبول نکند به دنبال بهانه می‌رود. وقتی وارد کنگره می‌شویم، به ما می‌گویند هرچه هستیم را پشت درب کنگره بگذاریم تا بتوانیم آموزش بگیریم. کسی که معرکه بگیرد هیچ آموزشی نمی‌تواند دریافت کند. ما باید بدانیم برای چه به کنگره آمده‌ایم؛ ما آمده‌ایم تا یاد بگیریم و آموزش بگیریم؛ پس اگر معرکه بگیریم هیچ آموزشی نمی‌گیریم. معرکه در اثر دانش کم، حسادت، خودخواهی و منیت به وجود می‌آید. آقای مهندس این دو موضوع را کنار هم قرار داده‌اند؛ فراگرفتن و یادگیری نشان از بینش و درک بالای هر فرد دارد و در مقابل، معرکه‌گیری نشان از عدم آگاهی و جهالت فرد است؛ مثلاً فردی که درمان شده است و خدمت انجام می‌دهد اما معرکه می‌گیرد، نشانه ناسپاسی است و ممکن است دیر یا زود از کنگره دور شود. در سی‌دی «یادگیری و معرکه‌گیری»، آقای مهندس می‌گویند یادگیری فقط مال مشق و امتحان نیست؛ اصولاً زندگی خودش یادگیری است و یادگیری در تمام زمینه‌هاست. عوض کردن موضوع و تبدیل کردن آن به چیز دیگر معرکه‌گیری می‌شود. کنگره بنایی مستحکم و آباد است؛ به دلیل خدمتگزارانی که مراحل آموزشی زیادی را طی کرده‌اند، به دانایی بالایی رسیده‌اند و دور از حسادت، خودخواهی و حس‌های منفی قرار دارند. مفهوم یادگیری در کنگره‌۶۰ به مسئله آموزش و به دنبال آن به دانایی برمی‌گردد و سه مؤلفه یادگیری و دانایی عبارتند از: تفکر، آموزش و تجربه. ما در کنگره به آموزش نیاز داریم؛ با آموزش گرفتن علم و دانایی ما بیشتر می‌شود. ما انسان‌ها آموزش می‌گیریم و بعد تجربه کسب می‌کنیم و تبدیل می‌شود به مهارت و علمی که می‌توانیم به دیگران هم بدهیم. تعلیم به‌صورت زنجیره‌وار در هستی وجود دارد و در سی‌دی تعلیم زنجیره‌ای را یاد گرفتیم، تعلیم زنجیره‌ای است که پایانی ندارد و تا زمانی‌ که مجهولات وجود داشته باشند، آموزش و یادگیری هم وجود دارد. یک‌سری مطالب ابتدایی را انسان به مرور یاد می‌گیرد. انسان آگاه را یک‌بار آگاهی دادن کافی است و زندگی خودش یادگیری است. زمانی که انسان جایگاه خودش را بالاتر از آن چیزی که هست تصور کند، با منیت وارد میدان معرکه می‌شود، در اینجا توانایی و استعداد انسان علیه خودش حرکت کرده و او را در مسیر اشتباه قرار می‌دهد و معرکه‌گیری خودش را مثل ترس یا شکست خوردن نشان می‌دهد.

سلام دوستان اکرم هستم همسفر

دستورجلسه در مورد «یادگیری و معرکه‌گیری» است که یکی از دستورجلسات بسیار مهم می‌باشد. اصولاً یادگیری از آموزش گرفتن می‌آید و همان‌طور که می‌دانید از روزی که انسان به دنیا می‌آید در حال آموزش گرفتن است و تا آخر عمر احتیاج به آموزش دارد. این‌طور نیست که بگوییم من همه‌چیز را می‌دانم و احتیاجی به آموزش ندارم. در تمام لحظات زندگی باید آموزش بگیریم و تجربه کسب کنیم. آن‌هایی که از آموزش عقب می‌مانند، در تاریکی درون خود غوطه‌ور می‌شوند و دچار منیت، حسادت و حقارت می‌گردند؛ همین موارد باعث ضدارزشی و معرکه‌گیری می‌شود. در اکثر زندگی‌های ما اتفاق افتاده است که به‌خاطر یک کار بسیار ناچیز یا ساده که به‌ راحتی می‌توان حلش کرد، کار به جاهای باریک کشیده شده است؛ مثلاً وقتی مسافر من می‌خواهد به کنگره بیاید اگر لباسش تمیز نباشد ما شروع به معرکه‌گیری می‌کنیم یا هزار حرف می‌زنیم تا بتوانیم مسئولیت خود را بپوشانیم. یادگیری در کنگره‌۶۰ به آموزش و در ادامه به دانایی برمی‌گردد. به نظر من یادگیری یعنی هر انسان در هر مرحله از زندگی باید به دنبال آموزش و یادگیری باشد. در هر سن و هر مکان باید وظیفه خودش را انجام دهد تا آموزش بگیرد و آموزش بدهد. با این کار تجربه خودش را بالا می‌برد. من در کنگره یاد گرفته‌ام هر کس دانایی خودش را بالا ببرد، به مثلث دانایی (تفکر، تجربه و آموزش) می‌رسد. یادگیری یعنی در مسائل تفکر کردن، از مسائل آموزش گرفتن و از مسائل تجربه کسب کردن؛ در نتیجه اگر صفت دانایی که مهمترین معقوله در یادگیری است را بالا ببریم، از معرکه‌گیری دور خواهیم بود. به نظر من انسانی که یادگیری را سرلوحه‌ زندگی‌اش قرار دهد، هیچ‌گاه درجا نمی‌زند؛ چون هر آموزش تازه نوری است که بر تاریکی‌های درون من تابیده می‌شود. من در کنگره فهمیده‌ام هر جا معرکه‌گیری هست، یعنی آموزش کم بوده و دانایی پایین است. وقتی انسان به جای توقف روی حاشیه‌ها، نگاهش را به درون خودش ببرد و ببیند در کجای کار اشکال دارد، همان‌جا مسیر رشد آغاز می‌شود. یاد گرفته‌ام اگر به دنبال آرامش واقعی هستم باید از همان نقطه‌ای شروع کنم که خودم قرار دارم، نه از جایی که دوست دارم باشم. اگر هر روز حتی قدمی کوچک اما درست بردارم، درنهایت از معرکه‌گیری و ضد‌ارزش‌ها فاصله می‌گیرم و به آرامش، دانایی و حال خوش نزدیک‌تر می‌شوم.

رابط خبری: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویرایش: راهنمای تازه‌واردین همسفر رقیه (دبیر سایت)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان