جلسه ششم از دوره بیستودوم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی دهخدا قزوین به استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» یکشنبه ۲ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را بسیار سپاسگزارم که در کنار شما عزیزان حضور دارم و از تکتک شما آموزش میگیرم، از ایجنت محترم شعبه، همسفر خدیجه و مرزبانان عزیز؛ همچنین از نگهبان جلسه تشکر میکنم که اجازه حضور در این جایگاه را به من دادند، از راهنمای خوبم همسفر آذر نیز صمیمانه سپاسگزارم که با اعتمادشان این فرصت خدمت را در اختیار من قرار دادند، به همسفر مریم و همسفر منا نیز بابت دریافت شال سبز تبریک عرض میکنم و امیدوارم در این جایگاه بدرخشند.
دستور جلسه این هفته در مورد «رابطه یادگیری و معرکهگیری» است، این دو واژه کاملاً مقابل یکدیگر قرار دارند، یادگیری نشانه آگاهی و دانایی است؛ اما معرکهگیری ریشه در جهل و نادانی انسان دارد، وقتی واژه معرکهگیری را میشنویم؛ شاید اولین تصویری که به ذهن برسد پهلوانان قدیم باشند که مردم را جمع کرده و با کارهایی مانند شعبدهبازی یا زنجیر پارهکردن آنها را سرگرم میکردند و در پایان نیز دستمزد دریافت میکردند؛ کاری که بار علمی نداشت و فقط برای سرگرمی بود.
اما منظور آقای مهندس دژاکام از معرکهگیری این است که فرد وقتی مرتکب اشتباه میشود، بهجای پذیرفتن خطای خود موضوع را تغییر میدهد و از مسیر اصلی خارج میشود، ما چه زمانی وارد معرکهگیری میشویم؟ زمانی که خطایی انجام داده باشیم، سه صفت در معرکهگیری وجود دارد؛ ترس، منیت و ناامیدی در مقابل مثلث دانایی شامل تفکر، تجربه و آموزش است، فردی که درگیر معرکهگیری است به دلیل منیت نمیتواند اشتباه خود را بپذیرد؛ زیرا ترس از مقصر شناختهشدن دارد و برای دورنشدن از خواستههایش، مدام نقزدن و تغییر موضوع را ادامه میدهد تا خطای خود را به گردن دیگران بیندازد.
بسیاری از مشاجرات خانوادگی و حتی بسیاری از طلاقهایی که امروز مشاهده میکنیم، ریشه در همین معرکهگیری و شکستن حرمتها دارد، افراد معرکهگیر به دلیل خودخواهی و منیت نمیپذیرند که مقصر هستند؛ درحالیکه با تفکر، صبر و اندکی حوصله میتوان از بروز بسیاری از این مشکلات جلوگیری کرد.
حال چگونه میتوان از معرکهگیری دور ماند؟ تنها راه، بالابردن سطح دانایی و آگاهی از طریق نوشتن و گوشدادن به فایلهای صوتی است، انسان برای دو هدف مهم پا به هستی گذاشته است: آموزش و خدمت به خلق. به باور من، هرچقدر زمان ارزشمند خود را صرف یادگیری کنیم، از معرکهگیری فاصله میگیریم؛ و هرچه به سمت معرکهگیری برویم، از آموزش دور میشویم.
خداوند را شاکرم که در مسیر کنگره ۶۰ قرار دارم و در حال آموزش هستم و امیدوارم بتوانم خدمتگزار لایقی باشم.
تقدیر و تشکر از مسئول صدور کارت


مرزبانان کشیک: همسفر فرزانه و مسافر محمد
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی همسفر زهرا (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی همسفر سمانه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر شهلا رهجوی همسفر لیلا (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
203