در این سیدی آقای مهندس فرمودند: ما اگر بخواهیم یک سیستم را بشناسیم یا بازسازی کنیم؛ باید آن سیستم را کاملاً بدانیم تا بتوانیم به راحتی بازسازی کنیم و در انسان هم همینطور است. در کتاب قرآن آمده است که انسان را از نفس واحده آفریدهایم و خداوند روح خود را در انسان دمیده، جن هم یک موجود منفی است. در قرآن گفته شده که روح، جسم، جان چیز دیگری است و مختصات جسم برای خودش مشکلاتی ایجاد میکند و باعث بیماریهای مختلفی میشود که هم جان و هم روح مجهول است و ما باید بدانیم نفس، روح، جسم و جان چه است و کارشان چیست؟ آنها را تنها جایی که برای ما گفته شده کتب آسمانی است.
نمونه دیگر از قرآن که به طور علمی گفته شده؛ این که نگاه کردهاید شتر چگونه خلق شده؟! قرار دادن شتر در کنار آسمان و زمین بیدلیل نیست. شتر ویژگیهای بسیار عجیب و غریبی دارد که با تمام حیوانات فرق میکند؛ اولاً چشمهایش سه تا پلک دارد که در طوفان نقش عینک دارد و در هوای ۴۸ درجه که دمای شن و ماسه به ۷۰ درجه میرسد در آن شرایط عمل میکند و همینطور ۱۱۴ لیتر میتواند آب بخورد که بعضی حیوانات ۱۵ لیتر آب بخورند میمیرند و بینی که ۶۰ درصد رطوبت را نگه میدارد، گلبولهای خونش بیضی است تا در بیآبی از مویرگها عبور کند، دهانش خارهای سفت را میجود خارهایی که تایر ماشین را سوراخ میکند وقتی نگاه میکنیم میبینیم که موجود بسیاربسیار عجیبی است!
ما باید همه چیز را نگاه کنیم حتی روابط، دوستان، مسیر راه، غذا و ... که باید خوب نگاه کنیم و نظری درونی و عمیق بیاندازیم تا به همه چیز پی ببریم. انسان تذکر دهنده است و ما نمیتوانیم بر آنها مسلط باشیم که در این جا مسئله فرد معتاد را میگوید که تا به حال توانسته کسی یک معتاد را عوض کند؟ مگر آن که خودش بخواهد. ما تذکر دهندهایم؛ یعنی میتوانیم به یادش بیاوریم و ذکر کنیم نمیتوانیم آنها را عوض کنیم و همان کاری که در کنگره۶۰ درمان اعتیاد با موفقیت انجام شد و آن هم بهخاطر شناخت انسان بود.
و هرقدر کالبد تحت فرمان جان باشد، در این بُعد حیات توفیق بیشتری حاصل میکنیم تا زندگی خوب و راحتی داشته باشیم؛ ولی اگر به فرمانها توجه نکنیم دچار مشکلات میشویم؛ ما باید خودمان را سروسامان بدهیم، آن نوشتارها و گفتارها مسائلی که در اختیار ما است و بارها گفتیم که انسان در رنج آفریده شده است؛ سختی و مشقت همیشه هست و امکان ندارد که از بین برود. سختی هست؛ ولی به مرور کم و خوبی زیاد میشود هیچ سیستمی بدون شناخت اصلاح نمیشود و انسان نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ حالا اگر ما بتوانیم راه درست زندگی کردن را یاد بگیریم و خودمان را بشناسیم میتوانیم به آن آرامش برسیم.
ما باید به تمام مسائل جاریه سروسامان دهیم؛ بهطور مثال ساعت خوابمان را درست کنیم، سر ساعت صبحانه بخوریم، از غذاهای سالم و مفید استفاده کنیم؛ اگر اضافه وزن داریم باید وزنمان را درست کنیم و آن موقع است که سروسامان دادهایم و میتوانیم در بُعد دیگر هم در آرامش خاصی قرار بگیریم. ما اگر یک کاری میکنیم لازم نیست که همه بدانند، خداوند و رنج دست میداند، سیستم خدا تحت فرمان خدا است، جوری طراحی شده است که پاسخ همه داده میشود که اگر مثقالی کار خیر انجام دهیم یا شر، پاداش و جزایش را دریافت میکنیم.
اگر تعمق بسیار و دقت بیشتری کنیم و هدف را مشخص کنیم که ما چه هدفی را میخواهیم دنبال کنیم؟ برای انجام هر کاری باید تفکر کنیم و بعد کارمان را مشخص کنیم؛ اگر کسی به سخن درون ما توجه ننمود نباید ادامه دهیم و اگر حرف میزنیم ببینیم آیا حرف ما را میشنوند یا خیر؟ اگر گوش نمیدهند نباید ادامه دهیم و ممکن است حرف درون، خیلی مطالب و مسائلهای مختلف باشد؛ باید بدانیم هر انسان در عالم حیات خود به تفکر و تعقل بهطور طبیعی دعوت میشود و دائماً روح درونشان میگوید که تفکر و تعقل کن و آن کسی که قبول کرد تا انتهای بینهایت، مسیر را طی میکنیم تا آن مسیری که تعیین شده است و آن وقت است که به مسیر نزدیک میشویم.
در آخر سیدی، آقای مهندس میفرمایند: ما برای این که انسانها را بشناسیم، مسیری نداریم جزء کلمات الهی و در آن جا به ما یاد میدهد که بشر چه است؟ و آبروی علم به عملش است. ما موقعی توانا هستیم که اول مشکل خودمان را حل کنیم بعد دیگران را، استاد روانشناسی که خودش اخلاق بدی دارد نمیتواند دیگران را درمان کند؛ پس برای این که رشته روانشناسی را ادامه دهیم؛ باید تا مقطع دکترا برویم تا بتوانیم به انسانها کمک و آنها را بشناسیم.
منبع: سیدی شتر از آقای مهندس
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
32