معرکه‌گیری انسان را از مسیر درمان خارج می‌کند.

یکشنبه ۱۴۰۴/۰۹/۰۲ دهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی غزالی مشهد با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر احمد و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» رأس ساعت ۱۷ آغاز گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، مهدی هستم، یک مسافر. خدا را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را به من داد تا در این جایگاه قرار بگیرم. از ایجنت و گروه مرزبانی و همچنین از راهنمای درمانم که به من اجازه خدمت‌کردن دادند تشکر می‌کنم. از نوجوانی زندگی‌ام پر از بهانه و معرکه‌گیری بود؛ اگر چیزی می‌خواستم و به دست نمی‌آوردم، معرکه‌گیری می‌کردم و درس نمی‌خواندم یا از خانه بیرون می‌رفتم. همین رفتارها مرا به سمت دوستان مصرف‌کننده کشاند و ابتدا سیگار و بعد مواد مخدر وارد زندگی‌ام شد.

باگذشت زمان، مصرف همه چیز را از من گرفت. خانواده را مقصر می‌دانستم، درحالی‌که خودم مسئول بودم. این آگاهی مرا به کنگره رساند؛ جایی که امید تازه‌ای در من زنده شد و تصمیم گرفتم به درمان فکر کنم. لحظه ورود به کنگره باورم نمی‌شد که این افراد روزی مصرف‌کننده بوده‌اند؛ ظاهر و رفتارشان نشان از تغییر داشت. همان‌جا تصمیم گرفتم از دوستان مصرفم فاصله بگیرم و وارد لژیون شوم. اوایل ترس و منیت همراه من بود، اما از همان ابتدا هدفم را مشخص کردم.

در کنگره یاد گرفتم حرمت‌ها را رعایت کنم و وارد معرکه‌گیری نشوم؛ زیرا معرکه‌گیری هیچ ارتباطی با درمان ندارد و انسان را از مسیر خارج می‌کند. آموزش‌ها و راهنمایم به من یاد دادند سکوت کنم، چشم بگویم و بیاموزم. همین گوش‌ندادن به بعضی معرکه‌گیری‌ها باعث شد بهتر یاد بگیرم. امروز تلاش می‌کنم بیشتر هوای خانواده‌ام را داشته باشم و به خواسته‌های فرزندانم توجه کنم. پیش‌تر حتی یک‌بار با دخترم به‌عنوان یک پدر به پارک نرفته بودم، اما اکنون آرام‌آرام این رفتار را اجرایی می‌کنم.

امیدوارم بتوانم در ادامه در کنگره ۶۰ بمانم، خدمت کنم و به دنبال آموزش باشم، نه معرکه‌گیری. ممنونم که با سکوت زیبایتان به حرف‌های من گوش سپردید.

مرزبان خبری: مسافر حسین

ارسال خبر: مسافر حمیدرضا لژیون چهارم