یادگیری مسیر نور است و معرکه‌گیری راه تاریکی

یادگیری یکی از اساسی‌ترین فرایندهای رشد هرانسان است هر انسانی برای تغییر، نیازمند کسب آگاهی، تجربه و آموزش صحیح است؛ اما در کنار این مسیر روشن، پدیده‌ای وجود دارد به نام معرکه‌گیری که درست در نقطه‌ مقابل یادگیری می‌ایستد این دو، هم‌زمان در یک فرد جمع نمی‌شوند؛ زیرا یادگیری نیازمند سکون درونی و پذیرش است، در حالی که معرکه‌گیری از آشوب درونی و انکار، تغذیه می‌شود معرکه‌گیری زمانی شکل می‌گیرد که فرد نمی‌خواهد مسئولیت عمل یا خطای خود را بپذیرد و به‌ جای روبه‌رو شدن با واقعیت، انرژی‌اش را صرف حاشیه، هیاهو، توجیه و جلب توجه دیگران می‌کند. چنین فردی به‌ جای اینکه درون خود را اصلاح کند، تلاش می‌کند فضای بیرون را شلوغ کند تا کسی متوجه مشکل اصلی نشود این رفتار، مانند نوعی پرده‌ دودی است که مانع دیدن حقیقت می‌شود؛ در مقابل، یادگیری یعنی آرام شدن، شنیدن و پذیرفتن کسی که طالب یادگیری است، ابتدا کم‌حرف می‌شود؛ نه از ضعف، بلکه از توجه او می‌خواهد بفهمد، دریافت کند و تغییر کند. یادگیری با سؤال واقعی آغاز می‌شود، نه با جدل. با تمایل به ساختن آغاز می‌شود، نه با تخریب.

فردی که معرکه‌گیری می‌کند، فرصت یادگیری را از خود می‌گیرد. ذهن او از هیاهو پر است و ذهن شلوغ جای ورود دانش نیست درست مثل لیوانی که پر از گل‌ولای باشد،هر چقدر هم آب زلال روی آن بریزیم، باز شفاف نمی‌شود مگر اینکه حرکت و هیاهوی اضافی متوقف شود در مسیر کنگره نیز این قانون کاملاً دیده می‌شود رهجو تا زمانی که اهل حاشیه، غرولند، اعتراض یا شلوغ‌کاری باشد، آموزش‌ها در او اثر نمی‌گذارد؛ اما همین که سکوت، پذیرش و نظم را جایگزین معرکه‌گیری می‌کند، تحول آغاز می‌شود. آموزش‌ها در او رسوخ می‌کنند، جهان‌بینی او تغییر می‌کند و از وادی‌های تاریک فاصله می‌گیرد. معرکه‌گیری نشانه‌ عدم تحمل درد تغییر است؛ اما یادگیری، قدرت عبور از این درد را فراهم می‌کند. درحقیقت، آنکه یاد می‌گیرد، از تاریکی عبور می‌کند و آنکه معرکه می‌گیرد، در همان تاریکی می‌ماند. در نهایت، رابطه‌ یادگیری و معرکه‌گیری یک رابطه‌ «جمع‌ناپذیر» است. هرچه یکی بیشتر شود، دیگری کمتر می‌شود. رشد زمانی رخ می‌دهد که انسان تصمیم بگیرد به‌جای شلوغ کردن بیرون، سکوت درون را انتخاب کند تنها در این حالت است که انسان فرصت می‌یابد حقیقت را ببیند، آموزش را جذب کند و از آن برای ساختن زندگی بهتر بهره ببرد؛ بنابراین یادگیری مسیر نور است و معرکه‌گیری راه تاریکی، انتخاب بین این دو، همان انتخاب مسیر زندگی است.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول) دنور سردار
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه( لژیون دوم) دبیر و عضو لژیون سردار
عکس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه ( لژیون دوم) عضو لژیون سردار
ویراستاری: همسفر مونا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)دبیر سایت عضو لژیون سردار
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول) نگهبان سایت. عضو لژیون سردار

نمایندگی همسفران آزادشهر