همسفر غزل✍🏻
«باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.»
من وقتی این جمله را شنیدم، اولش فکر کردم یعنی چه؟ اما کمکم فهمیدم که این وادی دارد به من یاد میدهد مهمترین مسئولِ آرامش، حال خوب و مسیر زندگی من، خود من هستم. تا وقتی منتظر باشم دیگران بیایند و زندگیام را درست کنند، هیچ تغییری اتفاق نمیافتد.
این وادی به من میگوید اگر مشکلی در زندگیام هست، قبل از اینکه دنبال مقصر بگردم، باید ببینم خودم چه نقشی در آن داشتهام. من همیشه از شرایط، از رفتار مسافر، از سختیهای زندگی شکایت میکردم، اما با وادی سوم فهمیدم که شکایت هیچ چیزی را عوض نمیکند. تنها چیزی که اوضاع را تغییر میدهد تفکر و تصمیم درست خودم است.
در وادی سوم یاد گرفتم که کمکِ بیرونی تا زمانی اثر دارد که من درونم را تغییر ندهم. اگر من به حال خودم اهمیت ندهم، اگر برای آرامش و آموزش خودم قدم برندارم، هیچ کس نمیتواند معجزه کند. حتی بهترین درمان، بهترین راهنما و بهترین شرایط هم بدون خواست و حرکت خودم نتیجه نمیدهد.
این وادی به من یاد داد که ارزشمندم؛ و چون ارزشمندم، باید مسئولیت خودم را بپذیرم. باید یاد بگیرم به جای ترس، سردرگمی یا توقع داشتن، آرامش را از درون خودم بسازم. فهمیدم تا وقتی منتظر قهرمان بیرونی هستم، درجا میزنم؛ اما وقتی خودم را قهرمان زندگیام بدانم، مسیرم آرامآرام روشن میشود.
امروز برای من، وادی سوم یعنی پذیرفتن نقش اول در سرنوشت خودم. یعنی اینکه دست از سرزنش کردن بردارم و قدمی هرچند کوچک برای بهتر شدن بردارم. یعنی باور کنم که اگر قرار است تغییری ساخته شود، از درون من شروع میشود.
این وادی برای من پلی شد بین ناامیدی و حرکت. پلی که فهمیدم روی آن فقط با فکر درست، تصمیم درست و تلاش خودم میتوانم قدم بزنم.
منبع: سیدی وادی سوم از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر لیلا(لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر لیلا(لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر غزل نگهبان سایت
همسفران نمایندگی میلاجرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
49