کنگره۶۰ راهی برای رهایی از دام اعتیاد است که افراد خواهان رهایی قدم در آن میگذارند. در این مسیر، جهانبینی توسط آقای مهندس دژاکام به عنوان یک ضلع از مثلث درمان معرفی شده است. مفهوم یادگیری یا همان آموزش در جهانبینی معنا پیدا میکند و در مقابل آن معرکهگیری قرار دارد که از هر نظر با یادگیری در تضاد است. طبق آموختههای ما در کنگره۶۰ «بزرگترین دشمن انسان، جهل و نادانی او است». یادگیری و آموزش، ابزارهایی برای رهایی از این دشمن درونی هستند؛ درحالیکه معرکهگیری دقیقاً قرارگرفتن در مسیر جهل و نادانی است. هر چه بیشتر میآموزیم از منیت خود بیشتر فاصله میگیریم و به دنبال آن معرکهگیری هم کم میشود.
هدف در یادگیری رسیدن به دانایی موثر است، یعنی دانشی که در رفتار و عملکرد شخص اثر مثبت بگذارد و فرد بتواند، مسائل خود را حل کند. این امر مهم با تفکر، تجربه و آموزش انجام میگیرد. تفکر زیربنای هر نوع آموزش و اقدامی است. فرد باید با تفکر صحیح، علت مشکلات خود را بیابد و مسیر درست را انتخاب کند. کاربردی کردن تجربیات خود و تجربیات دیگران در کنگره۶۰ بسیار حائز اهمیت است. شرکت منظم در جلسات، لژیونها، گوش دادن و نوشتن سیدیها و مطالعه منابع آموزشی کنگره۶۰ آموزشهایی است که به فرد دانایی مؤثر میبخشند. یادگیری در کنگره۶۰ نقش سپر دفاعی در برابر نفساماره، خواستههای نامعقول و وسوسههای درونی و بیرونی را ایفا میکند. هر چه دانایی فرد افزایش یابد، آگاهی او بالاتر رفته و از ورود به حاشیه و مسائل بیاهمیت دور میشود.
فردی که در مسیر درست آموزش قرار دارد مسئولیتپذیر میشود، عواقب اعمال خود را میپذیرد و برای اصلاح امور اقدام میکند. انرژی خود را صرف درمان، رهایی و خدمت میکند و از به حاشیه رفتن پرهیز میکند؛ اما فردی که در اثر جهل و منیت دچار معرکهگیری میشوند، درست عکس این رفتار را انجام میدهند به جای پذیرش مسئولیت شانه خالی کرده و مسئولیت خود را به دوش دیگران میاندازند. اشتباهات خود را توجیه میکنند و دیگران را مقصر میدانند و با غر زدن و حاشیهسازی قصد دارند خود و دیگران را از توجه به واقعیت موجود و یافتن حقیقت دور کنند.
معرکهگیری گاهی بروز بیرونی دارد و در برابر دیگران است، یعنی در صور ظاهر اتفاق میافتد، مثل زمانی که مسافر، سفر خود را درست انجام نمیدهد، حضور منظم در جلسات کارگاه و لژیون ندارد، فرامین راهنما را گوش نمیدهد و از اینکه چرا حالش خوب نیست گلایه میکند. گاهی معرکهگیری درونی است و در صور پنهان اتفاق میافتد و شخص دچار افکار منفی و قضاوتهای نادرست است و این افکار اشتباه قطعاً بر عملکرد او تاثیر میگذارد. کمترین اثر آن ناکارآمدی و شروع نکردن حرکتهای جدید و مثبت است؛ چراکه فرد با توجه به انباشته شدن افکار منفی، قدرت حرکت را از خود میگیرد. معرکهگیری فرد را از حرکت در مسیر درمان، آموزش و رشد باز میدارد.
نهایتاً انسانها با تصمیم خود مسیر را مشخص میکنند. آموزش و خدمت، حرکت در صراط مستقیم است که در کتاب "عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر" علت پا نهادن انسان در این حلقه هستی بیان شده است. هدف از طرح دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» این است که اعضای کنگره۶۰ بدانند، شهر وجودی و ذهن آنها، جایگاه یکی از این دو مقوله است. برای رهایی از معرکهگیری و رسیدن به آرامش باید عشق به یادگیری داشته باشیم. در مسیر آموزشها باقی بمانیم و با خدمت کردن این آموزشها را به عرصه نمایش بگذاریم.
منابع: آموزشهای آقای مهندس، سایت کنگره۶۰
رابط خبری و نویسنده: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر بهاره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
135