در دنیای ما هر چیز در کنار ضد خود معنا مییابد؛ به عبارتی همه هستی از اضداد تشکیل شده است و انسان نیز از این قاعده مستثنی نیست. شاید تجربه کرده باشید که گاهی درست در لحظهای که میخواهیم حرکتی مثبت انجام دهیم پیشرفتی داشته باشیم یا قدم در مسیر خیر بگذاریم نیرویی درونی مانع میشود این نیرو که نیروی بازدارنده نام دارد از هر راهی تلاش میکند تا ما را از انجام عمل سازنده باز بدارد.
نیروهای مثبت و منفی همواره در درون و بیرون ما حضور داشتهاند و خواهند داشت و هر کدام که قویتر شود شخصیت ما را شکل میدهد اگر نیروی مثبت در ما غلبه داشته باشد کفه ترازوی روشنایی سنگینتر میشود دانایی افزایش مییابد، نادانی کمتر میشود و انسان به ارزشها و رفتارهای سالم نزدیکتر خواهد شد.
اینکه انسان خوبی باشیم به دیگران کمک کنیم، راستگو باشیم، کمفروشی نکنیم و از ضد ارزشها دوری کنیم مشروط به این است که آموزش ببینیم و یاد بگیریم. یادگیری شرط اصلی رشد و تکامل انسان است. یکی از مهمترین ترفندهای نیروهای منفی و بازدارنده این است که در برابر آموزش و افزایش دانایی مخصوصاً دانایی مؤثر سد ایجاد کنند.
نقطه مقابل دانایی، نادانی است و برای توجیه نادانی فرد وارد مرحلهای میشود که به آن معرکهگیری گفته میشود معرکهای که شاید در ظاهر منطقی به نظر برسد؛ اما در باطن هدفی جز نگه داشتن انسان در جهل و تاریکی ندارد. جهل زمانی شکل میگیرد که آموزش و یادگیری وجود نداشته باشد و در چنین شرایطی نیروهای منفی بیشترین تأثیر را بر انسان میگذارند.
کسی که ترس، منیت و ناامیدی را در وجود خود داشته باشد بهتدریج به انسانی ناآرام، پرخاشگر و پرخطا تبدیل میشود و مشکلات بسیاری را تجربه خواهد کرد. حال اگر این فرد نپذیرد که ریشه این مشکلات در درون خود او است به جای آموختن و جستجوی راه حل به دنبال مقصر در بیرون از خود میگردد؛ یعنی بر نادانی پافشاری میکند نادانی که از ناتوانی او سرچشمه میگیرد.
چنین انسانی برای پنهان کردن ناتوانی خود انگشت اتهام را به سوی دیگران میگیرد و هیچگاه خود را مسئول نمیداند در این نقطه معرکهگیری شکل میگیرد؛ همانگونه که میگویند: چرا درِ گنجه بازه؟ کو تخممرغ تازه؟ و هزار ایراد دیگر که همگی برای نپذیرفتن اشتباه و فرار از یادگیری است. تمام این رفتارها از جهل و عدم آموزش سرچشمه میگیرند. نیروهای منفی و بازدارنده هدفی جز سقوط انسان در تاریکی ندارند و این حقیقتی است که از ما پنهان نیست؛ بنابراین باید راهی بیابیم تا در برابر این نیروها بایستیم و نگذاریم دانایی ما خاموش شود. نتیجه میگیریم اکنون که مکان آموزش مهیا و زمان کوتاه است؛ باید پیش از آنکه نیروی منفی مانع شود حرکت کنیم، بیاموزیم، آموزش دهیم، یاد بگیریم و یاد بدهیم تا از معرکهگیری و هر آنچه ما را از مسیر رشد و تکامل دور میکند فاصله بگیریم.
منبع: سایت کنگره۶۰
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر نرجس (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
82