در فرآیند یادگیری، گاهی اوقات مشاهده میشود که افراد با سطح یادگیری پایین، به جای تلاش برای بهبود مهارتهای خود در یادگیری، به رفتارهای معرکهگیرانه روی میآورند. این رفتارها بهطور ناخودآگاه برای جلب توجه دیگران یا فرار از احساس ناتوانی و شکست صورت میگیرند.
در واقع، زمانی که فرد در مواجهه با چالشهای یادگیری احساس ناتوانی میکند، به جلب توجه به عنوان یک روش برای جلب تایید و جلب اعتماد به نفس دست میزند. افراد با سطح یادگیری پایین ممکن است احساس کنند که قادر به دستیابی به موفقیتهای آموزشی نیستند.
این افراد برای پوشاندن ضعفهای خود یا فرار از انتقاد، ممکن است به رفتارهای معرکهگیرانه روی بیاورند. این رفتارها میتوانند شامل خود را در مرکز توجه قرار دادن، تلاش برای برجسته سازی خود از طریق اقدامات و گفتههای غیر منتظره، یا حتی جلب توجه به اشتباهات خود بهعنوان جلبنظر باشد.
یک دلیل دیگر برای معرکهگیری افراد این است که این افراد ممکن است از مواجهه با احساس ناکامی و شکست در فرآیند یادگیری فرار کنند. آنها به جای اینکه تلاش کنند بر مشکلات یادگیری خود غلبه کنند، از طریق معرکهگیری و جلب توجه سعی میکنند توجه دیگران را از کم کاریهایشان منحرف کنند.
افراد ممکن است در محیطهای آموزشی احساس بیارزشی یا ناامیدی کنند. در این شرایط، معرکهگیری میتواند یک راه حل موقتی برای جلب پذیرش اجتماعی باشد. آنها بهجای تمرکز بر یادگیری و رشد شخصی، انرژی خود را صرف جلب توجه دیگران میکنند.
این نوع رفتار میتواند در کوتاهمدت موجب رضایت یا تایید دیگران شود، اما در بلند مدت اثرات منفی بر روند یادگیری آنها خواهد گذاشت. این افراد اغلب از ناتوانیهای خود در یادگیری احساس نارضایتی و شکست میکنند. برای پوشاندن این احساسات، ممکن است رفتارهای معرکهگیرانه را بهعنوان ابزاری برای جلب توجه یا تایید اجتماعی به کار گیرند.
این رفتارها ممکن است در محیطهای آموزشی باعث حواسپرتی یا انحراف از مسیر یادگیری شوند و بهجای بهبود عملکرد، تنها نارضایتی و اضطراب آنها را افزایش دهد. در نهایت، معرکهگیری بیشتر به عنوان یک واکنش دفاعی و تلاشی برای جلب توجه و تایید اجتماعی است. این رفتارها معمولاً ناشی از احساسات منفی نسبت به تواناییهای یادگیری و ناکامیهای پیشین است.
برای کمک به این افراد در بهبود یادگیری، باید فضایی فراهم کرد که به آنها امکان بدهد بدون ترس از قضاوت، به چالشها و مشکلات یادگیری خود پرداخته و از راههای مؤثر و سالم برای غلبه بر آنها استفاده کنند.اما در کنگره ما میآموزیم که هرچه درخت بار بیشتری داشته باشد شاخههایش پایینتر هستند یعنی کسی که واقعاً آموزش دیده باشد در سکوت و آرامش قدم برمیدارد و در مسیر خود حرکت میکند.
کسی که شروع به معرکهگیری میکند، هم خودش درست آموزش نمیبیند و هم مانع رشد اطرافیان میشود و گاهی افرادی را با خود هم مسیر میکند. هرچه افراد در کنگره تلاش کنند و آموزش ببیند کمتر دچار معرکهگیری میشوند. امیدوارم که بتوانم در مسیر کنگره۶۰ خدمتگزار واقعی باشم و رشد کنم.
منابع: سایتهای اینرنتی، سخنان جناب مهندس
نویسنده :همسفر فاطمه مرزبان خبری نمایندگی حکیم هیدجی
ارسال :همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پنجم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی حکیم هیدجی
- تعداد بازدید از این مطلب :
374