English Version
This Site Is Available In English

معرکه‌گیری از جهل است

معرکه‌گیری از جهل است

وقتی ما مشکلی داریم و حرف منطقی برای گفتن نداریم وارد مرحله معرکه‌گیری می‌شویم که این کار به ضررمان است. معرکه‌گیری که کم‌وبیش با آن آشنا هستیم در اثر کمبود دانش، حسادت، خودخواهی، منیت، قیاس و شکست خوردن در اهداف ایجاد می‌شود.

هر فردی در زندگی ممکن است دچار این ضدارزش شده باشد. وقتی در زندگی، سفر، تحصیل و کار شکست می‌خوریم به علت جهل و عدم آگاهی شروع به معرکه‌گیری می‌کنیم و با این کار باعث تقویت نیروی منفی می‌شویم، چرا که نیروی منفی از خود انرژی ندارد، از جهل و ناآگاهی ما استفاده می‌کند و انرژی ما را تخلیه می‌کند.

انسان یا باید این شرایط را بپذیرد که اشتباه کرده و از اشتباهات خود درس بگیرد و به‌طرف ارزش‌ها قدم بردارد یا در جهل و نادانی خود پافشاری کند و بگوید کار من درست است و اصلاً قبول نکند. فردی از غذای همسرش ایراد می‌گیرد و می‌گوید نمک ندارد، همسرش یا می‌پذیرد و می‌گوید سعی می‌کنم دفعه دیگر این ایراد را برطرف کنم یا جبهه می‌گیرد و می‌گوید به یاد میاوری مادر شما هم فلان غذا را پخته بود و چه طعم بدی داشت!

معرکه‌گیری ارتباط مستقیم با منیت دارد، چون فرد آموزش‌پذیر نیست و در خیال خودش همیشه حق با او است. وقتی یک تازه‌وارد به کنگره می‌آید، شاید نسبت به خیلی از مسائل کنگره معرکه‌گیری کند و بگوید، چرا زیاد دست می‌زنند؟ چرا سلام می‌کنند؟ چرا مسافر باید ۱۰ ماه سفر کند و چراهای دیگر؛ ولی اگر با آموزش‌ها همراه شود می‌تواند از این صفت فاصله بگیرد؛ اما اگر باوجود آموزش‌ها جبهه بگیرد؛ حتی وارد سفر دوم هم بشود نمی‌تواند یادگیری را دریافت کند و منیت در او باقی می‌ماند.

معرکه‌گیری فقط برای یک فرد سفر اولی اتفاق نمی‌افتد؛ اگر یک راهنما هم حواسش نباشد دچار معرکه‌گیری می‌شود. در لژیون وقتی رهجویی سی‌دی نمی‌نویسد و فرمان‌بردار هم نیست به‌جای این‌که انرژی و وقت خود را صرف آموزش کند دائماً در حاشیه است، در کار دیگران تجسس می‌کند، سفر خود را با دیگران مقایسه می‌کند و او نمی‌تواند حال خوبی از آموزش‌ها و انرژی‌ها داشته باشد، همیشه حالش خراب است و در معرض القائات منفی قرار می‌گیرد، وقتی راهنما هم به او تذکر می‌دهد دوباره همان حرکت را انجام می‌دهد؛ اما فردی که ذره‌ذره همراه با آموزش‌ها جلو می‌رود و آن‌ها را کاربردی و عملی می‌کند، فرمان‌بردار می‌شود، از منیت و معرکه‌گیری و حاشیه فاصله می‌گیرد و می‌تواند یادگیری را در خود تقویت کند.

معرکه‌گیری در صور پنهان و در صور آشکار می‌تواند اتفاق بیفتد؛ مثلاً وقتی یک همسفر به‌ظاهر در مقابل مسافرش سکوت می‌کند؛ اما در ذهن خود با او درگیری دارد، او را قضاوت و سرزنش می‌کند، تجسس می‌کند و دائماً در ذهن با او می‌جنگد در مرحله معرکه‌گیری قرار می‌گیرد، چه‌بسا معرکه‌گیری ذهنی می‌تواند مخرب‌تر باشد.

معرکه‌گیری فرایندی است که اول با پچ‌پچ‌کردن شروع می‌شود و بعد تبدیل به صحبت‌کردن و رابطه تلفنی می‌شود، فرد صورت حق‌به‌جانب به خود گرفته و خود را مظلوم و دیگران را زورگو و ظالم می‌داند و فرد در حاشیه قرار می‌گیرد و در این مسیری که می‌رود یک‌سری انسان هم‌حس خودش پیدا می‌شود که با آن هم مسیر می‌شوند و در این فضا یک معرکه‌گیری راه می‌اندازد که غیر از این‌که به خودش آسیب می‌زند چیز دیگری نیست.

معرکه‌گیری و یادگیری با هم رابطه متقابل دارند و طبق مثلث دانایی که شامل تجربه، تفکر و آموزش و مثلث جهالت هم ترس، ناامیدی و منیت است، ضلع منیت در مقابل آموزش قرار می‌گیرد که باید با آموزش سطح دانایی را بالا برد و از منیت و قیاس کناره گرفت و باید جهان‌بینی را در هر زمینه‌ای قوی کرد. 

یادگیری بهتر است علاوه بر گفتار، در رفتار و پندار هم وجود داشته باشد. در کنگره با سی‌دی نوشتن، آموزش جهان‌بینی و غیره می‌توان یادگیری را آغاز کرد. به قول استاد سردار باید بدانید که ما همه برای خدمت و آموزش پا به حیات نهاده‌ایم، ابتدا آموزش؛ سپس خدمت درست را انجام دهیم و در کنگره؛ اگر کسی در حال یادگیری و خدمت نباشد از مسیر خارج می‌شود و در مسائل منفی و حاشیه‌ای وارد می‌شود. 

معرکه‌گیری، حاشیه و نق‌زدن همه‌وهمه از جهل و نادانی است، جهل و نادانی که ممکن است درون هر انسان باشد، برای همین باید بیاموزیم، آموزش ببینیم و عمل کنیم. اگر افکار، نفس و خواسته‌هایمان را در دست نگیریم، این نفس است که می‌آید و ما را در دست می‌گیرد و به هر سو که خودش بخواهد، می‌کشاند؛ پس من باید در کنگره یاد بگیرم که بازیگر باشم، نه تماشاگر. کسی که تماشاگر خدمت دیگران باشد و به‌جای این‌که بخواهد خودش به میدان بیاید و آموزش ببیند فقط دیگران را قضاوت کند، چیزی جز این برایش حاصل ندارد که در حاشیه برود، از آموزش‌ها عقب بیفتد و رهایی پیدا نکند؛ اگر بازیگر باشیم و خوب خدمت کنیم، خوب آموزش می‌بینیم و از ضدارزش‌ها دور می‌شویم و در نهایت به درجه دانایی می‌رسیم.

نویسنده: راهنمای تازه‌واردین همسفر اعظم
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سیرجان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .