معرکه ارتباط مستقیم با صورپنهان انسان دارد؛ زیرا آموزش مربوط به مثلث دانایی و یکی از اضلاع آن بود. معرکهگیری مربوط به نادانی انسان است، انسانی که به دانایی رسیده در مسیر آموزش قرار میگیرد. معرکهگیران در گذشته افرادی بودند که از این طریق کسب درآمد، امرار معاش و گذران زندگی میکردند، مردم هم بهدلیل نبود وسایل ارتباطی و نبود امکانات از نمایش آنها لذت میبردند؛ اما با مرور زمان معنای آن تغییر پیدا کرد. در این مکان مقدس یاد گرفتم معرکهگیری باعث بهوجود آمدن حس بد در انسان میشود؛ زیرا انسان را از آموزش دور میکند، خواه ناخواه انسان در مسیر ضدارزش قرار میگیرد؛ چون انسان معرکهگیر شروع به قضاوت، تجسس، غیبت میکند.
طبق صحبتهای مهندس حسین دژاکام انجام این کارها ضدارزشهایی است که به جسم و روان انسان آسیب میرساند و باعث بروز بیماری میشود، همچنین انسان در آرامش نیست و در جهنم درونی خود میسوزد؛ ولی انسان به این راحتی نمیتواند از معرکهگیری فاصله بگیرد؛ زیرا یکی از نیروهای قطب منفی و شیطان برای ندیدن تاریکی خودش است. انسان زمانی متوجه معرکهگیری خود میشود که نیمی از راه را رفته باشد. بایستی برای خروج از آن قدمها را به آرامی بردارد و در مسیر درست قرار بگیرد.
این امر مهم تنها با آموزش به دست میآید، آن هم با آموزش صحیح و درست که بهترین آموزش همین آموزشهای مهندس حسین دژاکام و استاد امین دژاکام است که میتوان از معرکهگیری فاصله گرفت؛ زیرا انسانی که در مسیر آموزش است، از معرکهگیری فاصله میگیرد، در آرامش و آسایش است، سرش در کار خودش بوده، به کار دیگران کاری ندارد، در حال تلاش برای بهتر زیستن و قویتر و محکمتر کردن خود است تا دنیای خویش را تبدیل به دنیایی آبادتر کند که خودش و هم اطرافیان او در صلح و آرامش زندگی کنند. چشمه خمر درونی چنین فردی در بهترین حالت ترشح قرار دارد، روزبهروز به اطلاعات و آگاهی او اضافه میشود؛ چون از دیوار ترس، ناامیدی، منیت، خشم، کینه و... ضدارزش دیگر گذشته تا توانسته در مسیر زیبا آموزش قرار بگیرد و این اتفاق مهمی در مسیر زندگی هر انسان است.
مهندس حسین دژاکام در وادی دوم میفرمایند: «انسان تاریکیها را تجربه میکند تا به روشناییها برسد، تاریکی اعتیاد، سنگینترین تاریکی است که در آن انواع ضدارزشها وجود دارد». من همسفر تا قبل از ورود به کنگره و قرار گرفتن در مسیر آموزش دچار معرکهگیری بودم، نهتنها سود و درآمدی نداشت؛ بلکه به خودم و اطرافیان آسیب میرساندم؛ زیرا فقط دنبال قرار گرفتن در حاشیه بودم که چه کسی چه کار کرد و نکرد. قرار گرفتن در حاشیه زندگی دیگران، من را به راه درست هدایت نمیکند؛ شاید من را از راه و مسیر خویش هزاران کیلومتر دور و دورتر میکند و دائماً با خودم کلنجار میروم تا در امور دیگران سرک بکشم، اطلاعات ناقص و غلط را به دست آوردم و این از بزرگترین اشتباه من است که باید بتوانم و تلاش کنم از آن فاصله بگیرم.
منابع: کنگره۶۰
نویسنده: راهنما همسفر سحر (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر سحر (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر نصیبه رهجو راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر محدثه رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
150