سی‌دی، گاردریل مسیر رهایی

سلام دوستان، علی هستم، یک مسافر. مسئله «آموزش» در کنگره از جایگاهی بسیار رفیع و حیاتی برخوردار است. به جرأت می‌توان گفت که ساختار کنگره، یک ساختار آموزشی است. هر فردی که برای درمان اعتیاد پا به کنگره می‌گذارد، باید این آموزش‌ها را دریافت کند، چرا که «درمان بدون آموزش، امکان‌پذیر نیست».
این آموزش‌ها هستند که به ما می‌آموزند چگونه باید عمل کنیم. فردی که برای درمان وارد کنگره می‌شود، پس از ده ماه، به انسانی تبدیل می‌شود که نه‌تنها اعتیاد خود را درمان کرده، بلکه تمام زندگی‌اش دگرگون شده است. این همه تحول شگرف، حاصل قرار گرفتن در پروسه آموزشی کنگره ۶۰ است.
در پرتو همین آموزش‌هاست که ما به تعادل و سلامتی دست می‌یابیم و روان و جهان‌بینی ما تحت تأثیر این آموزش‌ها، اصلاح و بازسازی می‌شود.
آموزش در کنگره از طرق متنوعی صورت می‌پذیرد: از «دستورجلسه هفتگی» و «کارگاه‌های آموزشی لژیون» گرفته تا «منابع آموزشی»، «کتاب‌ها و نوشتارهای آقای مهندس» و «سی‌دی‌ها». در این میان، «نوشتن سی‌دی» نقش بسیار پررنگی در فرآیند درمان ایفا می‌کند.
نوشتن سی‌دی، سه حس «بینایی»، «شنوایی» و «لامسه» را همزمان به کار می‌گیرد. این فرآیند، همانند گاردریل و علائم راهنمایی و رانندگی عمل می‌کند که ما را در مسیر درست پیش برده و از انحراف و سقوط ما جلوگیری می‌نماید.

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد