سیدی نوشتن یکی از مهمترین ابزارهای آموزشی در مسیر درمان و رشد فردی است. بسیاری از ما شاید در ابتدا فکر کنیم که فقط گوش دادن به سیدی کافی است، اما تجربه نشان داده که نوشتن، بخش اصلی یادگیری عمیق است. چرا؟
۱) تبدیل شنیدن به فهم: وقتی سیدی را گوش میدهیم، فقط با حواس میشنویم؛ اما وقتی آن را مینویسیم، ذهن مجبور میشود، مطالب را پردازش، دستهبندی و معناسازی کند؛ به همین دلیل گفته میشود، شنیدن آگاهی میدهد و نوشتن، دانایی.
۲) ثبت و ماندگاری مطالب: حرف مثل باد است، میآید و میرود؛ اما وقتی آن حرف نوشته میشود، تبدیل به سند ذهنی میگردد. سیدی نوشتن باعث میشود که نکات مهم همیشه قابل مرور باشند و در موقعیتهای مختلف زندگی به کمک ما بیایند.
۳) نظمدهی به ذهن و آموزش پذیری: سیدی نوشتن، ذهن را وادار به نظم، تمرکز و دقت میکند. فرد یاد میگیرد که از هر سیدی، پیام اصلی را استخراج کند و این خودش یک مهارت آموزشی قدرتمند است.
۴) ایجاد تغییر پایدار: دانش بدون کاربرد، فقط اطلاعات است؛ وقتی سیدی را مینویسیم، به شکل ناخودآگاه در ذهن ما برنامهریزی شناختی ایجاد میشود و کمکم این شناختها تبدیل به رفتار جدید و تغییر پایدار میشود.
۵) افزایش حس مسئولیت و تعهد: کسی که سیدی مینویسد، در مسیر آموزش جدیتر است. نوشتن، نشانهای از تعهد فرد به رشد خودش است و همین تعهد است که او را در مسیر نگه میدارد.
۶) نقش آن در چرخه آموزش DST: در کنگره ۶۰ آموزشها سه مرحله دارند، (شنیدن، نوشتن، اجرا) نوشتن حلقه میانی است که اگر انجام نشود، حلقه سوم یعنی اجرا بهدرستی شکل نمیگیرد.
۷) تفاوت نوشتن با حفظ کردن: سیدی نوشتن یعنی فهمیدن، تحلیل کردن و برداشت شخصی داشتن، نه فقط تکرار مطالب؛ هر فرد از یک سیدی میتواند یک برداشت خاص داشته باشد و این یعنی آموزش واقعی است و سیدی نوشتن فقط یک تکلیف نیست؛ بلکه یک ابزار آموزشی عمیق، کاربردی و اثرگذار برای تغییر جهانبینی و ساختن زندگی بهتر است. نوشتن یعنی احترام به آموزش، احترام به مسیر درمان و احترام به خودمان است.
نویسنده: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
رابط خبری: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
88