جلسه چهارم از دور یازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی ویژه مسافران کنگره 60 نمایندگی قوچان در روزهای یکشنبه با دستور جلسه :(نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش)با نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محمد و استادی مسافر محمد تاریخ 25 آبان 1404 در ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
.jpg)
استاد فرمودند که پیش از ورود به دستور جلسه، نخست وظیفه دارند شکر و سپاس خود را نسبت به خداوند اعلام کنند؛ زیرا عنایت الهی دوباره اجازه حضور در جایگاه را برای ایشان فراهم کرده، جایگاهی که هم فرصتی برای انتقال آموزش است و هم بستری برای دریافت انرژی از جمع عزیزان کنگره. همچنین از گروه مرزبانی، ایجنت محترم و سایر مسئولان که زمینه خدمت دوباره را فراهم کردند، تشکر نمودند. استاد در ادامه فرمودند که دستور جلسه امروز «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش » است؛ موضوعی که شاید در ظاهر ساده به نظر برسد اما در ساختار علمی و جهانبینی کنگره ۶۰ جایگاهی بسیار عمیق و بنیادی دارد. ایشان توضیح دادند که کنگره ۶۰ یک فقط یک مجموعه درمانی نیست، بلکه نهادی سلامت محور است؛ نهادی که هدف آن تنها رهایی جسم از مواد نیست، بلکه هدف اصلی آن رساندن انسان از تاریکیهای جهل و اعتیاد به روشنایی عقل، تعادل و سلامت پایدار است. بههمین دلیل، درمان در کنگره بر اساس مثلث «جسم، روان و جهانبینی» تعریف شده است.استاد فرمودند که در بخش جسم، داروی OT بهعنوان یک داروی علمی و استاندارد، پایه درمان قرار دارد. اما نکته مهم این است که درمان جسم بهتنهایی نمیتواند رهایی پایدار ایجاد کند، زیرا افراد زیادی خارج از کنگره از راههای مختلف ترک جسمی انجام دادهاند؛ از کمپهای اجباری گرفته تا قطع ناگهانی، سفرهای مختلف، خوندادن و روشهای دیگر. بسیاری از این افراد تصور کردند که با پاککردن جسم، درمان اتفاق افتاده است؛ اما به دلیل نداشتن آگاهی و جهانبینی درست، پس از مدتی دوباره به مصرف بازگشتند. بنابراین برای درمان کامل، اصلاح روان و جهانبینی ضرورت دارد و این اصلاح تنها از مسیر آموزش حاصل میشود. استاد فرمودند که آموزش در کنگره یک مسیر روشن، هدفمند و طراحیشده توسط مهندس دژاکام است؛ مسیری که شامل حضور در کارگاههای آموزشی، مشارکتها، مطالعه کتابها و جزوات، گوشدادن به سیدیها و مهمتر از همه نوشتن سیدیهاست. ایشان تأکید کردند که نوشتن سیدی یک کار تشریفاتی نیست، بلکه جزء کلیدیِ درمان جهانبینی به حساب میآید. بسیاری، تنها با گوشدادن به سیدی تصور میکنند که مطلب را دریافت کردهاند اما ذهن انسان، بهویژه در دوران درمان، همیشه درگیر افکار متفاوت است؛ گاهی جسم در یکجا قرار دارد اما ذهن در چند نقطه پراکنده است. بنابراین گوشدادن تنها، ممکن است موجب فهم سطحی یا ناقص مطالب شود.استاد فرمودند که نوشتن سیدی ذهن را جمع میکند؛ تمرکز ایجاد میکند؛ و باعث میشود فرد چندینبار به جملات و مفاهیم بازگردد. هنگام نوشتن، فرد مجبور است توقف کند، گوش دهد، برگرداند، جمله را تکرار کند و سپس بنویسد؛ همین رفتوبرگشت چندباره باعث تثبیت آموزهها در ناخودآگاه میشود. این ماندگاری، ذخیرهای است که در زمانهای حساس زمانهایی که شخص در معرض وسوسه، یأس، خشم یا مشکلات زندگی قرار میگیرد به صورت خودکار به کمک او میآید. به بیان دیگر، نوشتن سیدی ذهن را منظم، متمرکز و مجهز میکند و فهم مطالب را از یک سطح شنیداری، به سطح شناختی و کاربردی ارتقا میدهد.استاد برای توضیح بهتر اهمیت آموزش، مثالی ملموس بیان کردند. ایشان فرمودند که وقتی انسان یک گوشی با ارزش خریداری میکند، برای حفاظت از آن گلس، گارد و قاب تهیه میکند، زیرا میداند اگر این ابزار محافظتی نباشد، گوشی در کوچکترین ضربه آسیب میبیند. سپس افزودند که رهایی از اعتیاد نیز بسیار ارزشمندتر از یک گوشی است. حال اگر انسان برای وسیلهای مانند گوشی اینهمه محافظ تهیه میکند، چگونه برای رهایی خود محافظی ایجاد نکند؟ آن محافظ همان آموزشهای کنگره است؛ دانشی که انسان را در برابر بازگشت و لغزش بیمه میکند. استاد فرمودند که بسیاری از افراد در بیرون هیچ وقت به دنبال کسب آگاهی، مطالعه کتاب یا یادگیری اصول زندگی نمیروند؛ اما کنگره شرایطی فراهم کرده است که این آموزشها به صورت منظم و رایگان در اختیار افراد قرار بگیرد. این یکی از بزرگترین نعمتهای کنگره است. استاد سپس به موضوع فرصت اشاره کردند. ایشان فرمودند که شعر زیبایی شنیدند که میگفت:«در انتظار فرصت، عمری تباه کردیم…»و توضیح دادند که بسیاری از ما سالها در تاریکی اعتیاد منتظر فرصتی بودیم تا بتوانیم خود را نجات دهیم؛ سالهایی که به واقع سالهای سیاه زندگی بودند. اما اکنون که این فرصت عظیم فرصت رهایی در کنگره در اختیار ما قرار گرفته، وظیفه ماست که قدر آن را بدانیم. استاد تأکید کردند که در شهری با دهها هزار مصرف کننده، شاید تنها عدهای معدود امکان حضور در کنگره را پیدا میکنند. این یعنی یک نعمت غیرقابل جایگزین؛ نعمتی که باید با عمل، قدرشناسی و حرکت در مسیر کنگره از آن حفاظت کرد.استاد در ادامه فرمودند که راه سپاسگزاری واقعی، نه در شعار و کلمات، بلکه در اجرای قوانین کنگره و استفاده درست از آموزشهاست. کسی که آموزشها را بهکار میبندد، سیدیها را گوش میدهد و مینویسد، در حقیقت خودش را بیمه میکند؛ نه تنها در برابر اعتیاد، بلکه در برابر مشکلات و بحرانهای زندگی. زیرا جهانبینیِ درست موجب میشود انسان در تصمیمگیری، رفتار، روابط خانوادگی و شیوه مواجهه با مشکلات به تعادل برسد.استاد در پایان فرمودند که نوشتن سیدی، یکی از ابزارهای اصلی ساختن این تعادل است؛ ابزاری که ذهن را روشن، قلب را آرام و مسیر را برای رسیدن به رهایی واقعی هموار میکند. به همین دلیل لازم است همه اعضا با جدیت، عشق و احترام این کار را انجام دهند تا بتوانند از دستاوردهای آن در ادامه مسیر زندگی بهرهمند شوند.
برگزاری لژیون ویلیام
.jpg)
تایپ و ویرایش : مسافر محسن لژیون سوم
عکاس : مسافر علیرضا لژیون سوم
واحد ارسال خبر : نمایندگی قوچان
- تعداد بازدید از این مطلب :
127