وقتی به روزهای ابتدایی نظر می‌افکنیم و درباره آن‌ها تفکر می‌کنیم، می‌بینیم که چقدر تغییر کرده‌ایم و از اولین تفکرات تا به اکنون بسیار دگرگون شده‌ایم. عهد ما محکم‌تر شده است. همه می‌توانند ببینند که از روز نخستین ورود، چه میزان تغییر کرده‌اند و این تغییرات چگونه بوده است. اگر این تغییرات مثبت بوده، پس در مسیر تزکیه و تکامل گام برداشته‌ایم.
هر قدم مثبتی که در زندگی برمی‌داریم، باید موجب خوشحالی ما شود؛ زیرا این کار باعث دریافت انرژی، سلامتی و طول عمر می‌گردد. نگاهی مثبت به زندگی موجب از بین رفتن بیماری‌هاست، اما نگاه منفی، باعث بیماری، کاهش انرژی و کوتاهی عمر می‌شود. هیچ‌کس جای ما تصمیم نمی‌گیرد؛ زیرا آن‌چه خداوند فرمان داده، برای همه انسان‌هاست.
انسان باید در عملکرد خود بیندیشد که آیا در مسیر مثبت یا منفی، حرکت می‌کند.ابتدا باید مشکلات خود را حل و در مسیر درست گام برداریم تا بتوانیم به دیگران نیز یاری رسانیم و آن‌ها را راهنمایی کنیم. اگر کسی که در رأس قرار دارد خود در مسیر مثبت نباشد و فرامین را اجرا نکند، نمی‌تواند دیگران را به حرکت مثبت فراخواند.
انسان مانند ماشینی است که برای تعمیر یا درمان آن باید شناخت کاملی از ساختارش داشت. آقای مهندس دژاکام این آموزش را به‌خوبی به ما می‌دهند و راهنمایان کنگره نیز آن را به‌درستی اجرا می‌کنند به شکلی که فرد مصرف‌کننده پس از درمان، حتی اگر در معرض مواد مخدر قرار گیرد، وسوسه نمی‌شود و بدون نیاز به مواد، زندگی سالمی را در جامعه ادامه می‌دهد.
در مسئله‌ی روان، تعریف جامع و دقیق وجود ندارد، اما می‌دانیم که موضوع بسیار مهمی است و حتی مسئله‌ی خودکشی نیز ریشه در روان دارد. روان از جسم و جهان‌بینی انسان شکل می‌گیرد. تعریف کامل و زیبایی که آقای مهندس ارائه داده‌اند این است که دروان معنی خلق‌و‌خو، رفتار، کردار، و کنش و واکنش در ظاهر و باطن را می‌دهد.
روان بر دو پایه استوار است:
1. جسم: اگر جسم دچار مشکل شود، روان نیز آسیب می‌بیند.
2. چشمه‌های خمر: این چشمه‌ها بر روان تأثیر می‌گذارند و اگر فعال باشند، انسان هرگز به خودکشی نمی‌اندیشد.
هنگامی که بدن نیاز به تولید مواد شبه‌افیونی دارد، ژن‌ها دستور تولید را صادر می‌کنند و محور اصلی تمام بیماری‌ها نیز در بیان ژن‌ها نهفته است. سرطان یعنی خروج بیان ژن از تنظیم طبیعی که در بدن فرد مصرف‌کننده، ژن‌هایی که باید دستور تولید مواد شبه‌افیونی بدهند، غیرفعال می‌شوند و تا پایان عمر هم فعال نمی‌گردند مگر آن‌که بازسازی شوند.
فرد مصرف‌کننده از دو راه بازسازی می‌شود: یکی از طریق جسم، دیگری از طریق جهان‌بینی. افکار و تخیلات ما بر فیزیولوژی بدن اثر دارند؛ افکار منفی و بی‌توجهی به فرامین الهی موجب بیماری می‌شوند. هرگاه در مشکلات قرار می‌گیریم، دو حالت وجود دارد: یا در حال تسویه‌حساب هستیم، یا در حال آموزش دیدن. اگر در حال پرداخت تقاص هستیم، تسویه‌حساب می‌کنیم و اگر آموزش می‌بینیم، در مسیر رسیدن به ارزش‌ها و رشد قرار داریم. در هر دو حالت، جایی برای ناامیدی نیست.
کسی که به آگاهی برسد، به آرامش و بهشت درونی دست می‌یابد. انسان باید قدر آن‌چه دارد را بداند. در کنگره ۶۰، ژن‌هایی که از تنظیم خارج شده‌اند دوباره تنظیم می‌شوند؛ کاری که در هیچ جای دیگری وجود ندارد.
روان به‌وسیله‌ی جسم و جهان‌بینی به تعادل می‌رسد، و این تکرار آموزش‌هاست که ما را به موفقیت می‌رساند. در کنگره ۶۰، از طریق نوشتن سی‌دی‌ها و تکرار آموزه‌هاست که ما پیشرفت می‌کنیم و نباید هیچ‌گاه از تلاش دست برداریم.
بهشت و جهنم تمثیلی هستند، و خمری که در بهشت وعده داده شده، همان تولید مواد شبه‌افیونی در بدن است. جسم، خانه‌ی ماست و ما در آن ساکن هستیم. باید آن را بشناسیم، به عظمتش پی ببریم و بدانیم که دائماً در حال بازسازی خود است. اگر سیستمی در بدن از کار بیفتد، موجب بیماری می‌شود. هر شخص باید ورزش کند تا از تخریب جسم و تأثیر منفی آن بر روان جلوگیری نماید.
نویسنده: راهنما مسافر محمد
تایپ، ویرایش متن: مسافر یحیی(لژیون سوم)
ارسال: سایت نمایندگی ملاصدرا
- تعداد بازدید از این مطلب :
200