۱_ لطفا به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک، روش درمان dst، مدت سفر ۱۰ ماه راهنما علی آقا سلیمانی ها نمایندگی دهخدا رشته ورزشی والیبال و شنا هم اکنون ۷ سال است که از بند مواد آزاد و رها هستم.
۲_ از حس و حالتان هنگام دریافت اجازه پهلوانی برایمان توضیح دهید؟
احساسم نسبت به پهلوانی، احساسی سرشار از عشق و امید است. همان‌طور که سفر اولی‌ها هنگام رهایی برای دیگران آرزوی رهایی می‌کنند، من نیز صمیمانه آرزو می‌کنم همه کسانی که خواهان این جایگاه هستند، بتوانند آن را تجربه کنند. پهلوانی مرحله‌ای است که نیاز به گذر از ترس‌ها و تردیدها دارد؛ زمانی که انسان از آن عبور می‌کند، احساس آرامش و رضایت عمیقی در دلش شکل می‌گیرد. این حس، تجربه‌ای ارزشمند و شیرین است که برای همه عزیزان آرزومندم.
۳_ نقطه تفکری که باعث شد برای پهلوانی اقدام کنید چه بود؟
پیش از آن‌که بخواهم جایگاه پهلوانی را تجربه کنم، همواره در ذهنم این بود که بتوانم خدمتی هرچند کوچک به شهر و نمایندگی خودمان داشته باشم. تا این‌که روزی یکی از پهلوانان اصفهان مهمان من بود و در گفت‌وگویی صمیمی نکته‌ای ارزشمند را بیان کرد؛ او گفت: «تصمیم‌گیرنده در امور مالی ما نیستیم، بلکه این تصمیم‌ها توسط آقای مهندس و اساتید ایشان گرفته می‌شود و آنان هستند که تعیین می‌کنند منابع در کجا و چگونه هزینه شود.» این صحبت در ذهنم ماند و امروز به روشنی آن را درک کرده‌ام. خوشبختانه، قزوین اکنون در حال ساخت ساختمانی زیبا و ارزشمند است و خدا را شکر می‌کنم که من نیز توفیق یافته‌ام در امور مربوط به نقشه‌کشی، پیگیری اداری و نظارت بر روند ساخت، نقشی هرچند کوچک داشته باشم. این تجربه برای من فرصتی الهی و افتخاری بزرگ است.
۴_ آیا انفاق فقط برای ثروتمندان است یا افراد کم درآمد هم می‌تواند انفاق‌گر باشد؟
به باور من، انفاق ارتباطی به میزان ثروت افراد ندارد؛ بلکه به نیت، درک و حس درونی انسان بستگی دارد. هر فرد، چه ثروتمند باشد و چه دارای درآمد کمتر، به اندازه توان خود می‌تواند در مسیر بخشش و خدمت قدم بردارد. ممکن است فردی بتواند صد میلیون تومان کمک کند و دیگری تنها یک میلیون تومان، اما آنچه ارزشمند است، نیت پاک و حس خوبی است که همراه با این بخشش شکل می‌گیرد. مهم آن است که انسان با جهان‌بینی درست و قلبی آرام، به موضوع انفاق نگاه کند و با رضایت و عشق، سهم خود را ادا نماید.
۵_ چه چیز باعث می‌شود انفاق ماندگار و مؤثر شود؟
برای من، ماندگاری و اثرگذاری در مسیر بخشش زمانی معنا پیدا می‌کند که بدانم کمک و انفاقم در کجا و برای چه هدفی انجام می‌شود. این آگاهی، جهت درستی به عمل من می‌دهد و باعث می‌شود ارزش واقعی آن را درک کنم. پس از انجام بخشش، مهم است که حضورم در این مسیر ادامه‌دار باشد؛ زیرا تنها با حضور مداوم و دلسوزانه است که می‌توان تأثیرگذار بود و دیگران را نیز به یاری و بخشش ترغیب کرد. باور دارم که استمرار در خدمت، خود نوعی از انفاق است که اثرش در دل‌ها ماندگار می‌شود.
۶_ آیا بخشیدن پول در کنگره فقط کمک به سیستم است، یا نوعی تمرین برای تزکیه نفس؟
بخشش هم کمک به سیستم کنگره و هم تمرینی برای تزکیه نفس است. از یک سو، سیستم کنگره به منابع مالی نیاز دارد تا بتواند تحقیقات علمی، ساخت و سازها و توسعه ساختمان‌ها و امکانات را ادامه دهد. این کمک‌ها در جشن‌های گلریزان جمع‌آوری می‌شوند و نقش مهمی در پشتیبانی از اهداف کنگره دارند. از سوی دیگر، بخشش فرصتی برای تمرین تزکیه نفس و پالایش درونی است. زمانی که فرد با ترس‌ها و محدودیت‌های خود روبرو می‌شود و از آن عبور می‌کند، عملاً وارد وادی بخشش شده و حس مسئولیت و پاکی درونی را تجربه می‌کند. به نظر من، این تجربه نه تنها کمک مالی، بلکه تمرینی ارزشمند برای رشد شخصی و معنوی است.
۷_ چرا کنگره ۶۰ به جای دریافت کمک از نهادها، بر گلریزان اعضا تکیه دارد؟
در کنگره ۶۰، اصل و باور ما بر استقلال، مسئولیت‌پذیری و اتکای درونی است. ما بر این باوریم که اگر قرار است رهایی و آرامش درونی در اعضا شکل بگیرد، باید از درون خود اعضا و با حس و نیت پاک آنان باشد، نه با تکیه بر منابع بیرونی. به همین دلیل، کنگره ۶۰ هیچ‌گاه از نهادها، سازمان‌ها یا ارگان‌های دولتی و غیردولتی کمک مالی دریافت نمی‌کند. تمام هزینه‌ها و فعالیت‌ها، از محل مشارکت داوطلبانه و عاشقانه اعضا تأمین می‌شود. این موضوع نه تنها نمادی از استقلال و پاکی سیستم است، بلکه باعث می‌شود هر فرد احساس کند سهمی در ساختن و رشد این مجموعه دارد. به همین خاطر، جشن گلریزان تنها جشن بخشش نیست، بلکه جشن مسئولیت، همدلی و ایمان اعضاست.
۸_ چرا در گلریزان تأکید می‌شود که مهم «احساس بخشش» است، نه مقدار پول؟
به باور من، وادی بخشش مسیری است که هر کسی به‌راحتی نمی‌تواند به درک و عمق آن برسد. در کنگره، نخستین گام آن است که بیاموزیم بخشش را بشناسیم، آن را بفهمیم و با تمام وجود درک کنیم. زمانی که انسان به این مرحله از تزکیه و پالایش درونی می‌رسد، دیگر مقدار پول یا ارزش مادی آن برایش اهمیت چندانی ندارد؛ زیرا می‌داند که اصلِ بخشش در نیت و حس درونی نهفته است، نه در عدد و رقم. در گلریزان نیز این حس زیبا را تجربه می‌کنم؛ حسی از آرامش، رشد و رضایت قلبی. امیدوارم همه ما بتوانیم با ذهنی روشن و دلی آرام، به موضوع بخشش نگاه کنیم و از این مسیر الهی بهره‌مند شویم.
کلام آخرتان؟
خدا را شکر می‌کنیم که به واسطه‌ی جناب آقای مهندس، این فرصت ارزشمند هر سال در اختیار همه اعضای کنگره ۶۰ قرار می‌گیرد تا بتوانیم در مسیر بخشش و خدمت، در جشن گلریزان سهیم باشیم. آنچه در این مسیر اهمیت دارد، تنها مقدار کمک نیست، بلکه درک عمیق از تأثیری است که این بخشش بر زندگی انسان‌ها می‌گذارد؛ انسان‌هایی که شاید روزی در سختی بوده‌اند و امروز به واسطه حضور در وادی کنگره، طعم آرامش و امید را دوباره می‌چشند. دیدن لبخند این عزیزان، بزرگ‌ترین پاداش برای ماست.
امیدوارم همه ما بتوانیم از خدمتگزاران صادق و راستین کنگره ۶۰ باشیم، بخشش را بیاموزیم و آن را در زندگی خود جاری سازیم. از صمیم قلب از تمام خدمتگزاران و اعضای کنگره ۶۰ سپاسگزارم و آرزو دارم امسال نیز همچون سال‌های گذشته، با توان، انرژی و نگاهی زیباتر در جشن گلریزان حضور یابیم و جشنی پرشور، پربار و آکنده از عشق و بخشش را تجربه کنیم. 🌺
مصاحبه کننده: مسافر مصطفی
تایپ: همسفر امیررضا
تنظیم: مسافر مصطفی
نمایندگی پارک پامچال قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
90