جلسه چهارم از دور اول سری جشنهای کنگره 60نمایندگی قوچان با دستور جلسه (جشن گلریزان) به استادی راهنمای تازه واردین مسافر مهدی، نگهبانی دنور مسافر محمد و دبیری مسافر محسن در تاریخ 20ابان 1404روزهای سه شنبه ساعت 17آغاز بکار نمود
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر

استاد در آغاز ضمن سپاس از ایجنت محترم، اعضای مرزبانی، نگهبان جلسه و نگهبان لژیون سردار، بیان داشتند که حضور در جایگاه خدمت فرصتی ارزشمند و امانتی الهی است که باید با قدردانی و خلوص نیت از آن پاسداری کرد.در ادامه به موضوع جشن گلریزان اشاره کردند و گفتند: در یکی از پیامهای مهندس دژاکام آمده است که «انجامها انجام میگیرد، در حرکت خود تردیدی راه ندهید؛ زیرا مسافران دیگر در ترمیم سقفهای فرو ریخته با شما همنوا خواهند شد.»استاد افزودند: این سخن نشان میدهد که هر حرکت خیرخواهانهای در مسیر الهی، حتی اگر در ابتدا تنها بهنظر برسد، در ادامه با یاری نیروهای دیگر تکمیل خواهد شد.ایشان با اشاره به تاریخچهی کنگره ۶۰ توضیح دادند که در سالهای ابتدایی شکلگیری کنگره، پیشنهاد کمک مالی از خارج از کشور مطرح شد و مبلغی معادل ششهزار یورو نیز بهصورت هدیه در اختیار مهندس قرار گرفت؛ اما مهندس دژاکام آن مبلغ را در حسابی جداگانه قرار دادند و هیچگاه از آن استفاده نکردند، زیرا باور داشتند که کنگره باید روی پای خود بایستد و استقلال خود را حفظ کند. همان تفکر و ایمان، پایهگذار لژیون سردار و فرهنگ بخشش در کنگره شد.استاد سپس به تاریخچهی نمایندگی قوچان پرداختند و بیان داشتند که استارت این نمایندگی با مجوز مهندس دژاکام در آذرماه سال ۱۴۰۰ و با ده نفر از اعضای اولیه در پارک شهید فهمیده قوچان آغاز شد.
ایشان ضمن یادکرد از پیشکسوتان و خادمان نخستین نمایندگی، از جمله آقایان حسین، مجتبی، امیر کریمی، شبیری و سایر دوستانی که از شیروان برای آغاز کار یاری رساندند، قدردانی کردند.
نمایندگی در ابتدای راه با مشکلات فراوانی روبهرو بود؛ مکان اولیه دیواری نداشت و تجهیزات بسیار محدود بود. اما با همت اعضا، اجارهی محل جدید، تهیهی وسایل و گسترش خدمات انجام شد تا امروز بهعنوان یک شعبهی فعال و پویا به مسیر خود ادامه دهد.استاد در ادامه از تمامی کسانی که در مسیر رشد و آبادانی نمایندگی قوچان نقش داشتند تشکر کردند؛ بهویژه از آقای محمد رعنایی که در امر پهلوانی و یاری مالی زحمات بسیاری متحمل شدند.
ایشان افزودند: دیگران کاشتند و ما برداشتیم؛ امروز نوبت ماست که بکاریم تا آیندگان از میوهی تلاش ما بهرهمند شوند.

در بخش دوم سخنان، استاد به تجربهی شخصی خود در محل خدمت اشاره کردند. ایشان در اورژانس مشغول خدمتاند و داستانی تأثربرانگیز از مادری مصرفکننده نقل کردند که هنگام زایمان، فرزند خود را رها کرده و گریخته بود. استاد با اندوه بیان کردند: «اینکه انسانی میان فرزند خود و مواد، مصرف را انتخاب کند، نشاندهندهی عمق تاریکی اعتیاد است.»
این واقعه را نمونهای از نیاز جامعه به بسترهایی مانند کنگره دانستند و ابراز امیدواری کردند که روزی لژیون مسافران خانم نیز در قوچان تأسیس شود تا مادران و خواهران درگیر مصرف بتوانند به درمان و رهایی دست یابند.ایشان تأکید کردند که هدف نهایی در کنگره تنها رهایی از مواد نیست، بلکه رسیدن به ایمان، آرامش و خدمت است. بخشش و ایثار ریشهی اصلی رشد انسان در این مسیر است؛ چرا که بخشش نهتنها شعب و مکانهای فیزیکی را آباد میسازد، بلکه درون انسان را نیز وسعت میدهد.استاد افزودند: ما باید یاد بگیریم از «حق» خود بگذریم تا به «حقیقت» برسیم. چنانکه حضرت ابراهیم(ع) زمانی به آرامش رسید که حاضر شد اسماعیل خود را در راه فرمان الهی فدا کند. انسان نیز باید قربانی دهد؛ چه مال، چه زمان، چه احساس، تا به درک حقیقت برسد.در پایان سخنان، استاد بیان داشتند که آنچه تا امروز کنگره و نمایندگیها را استوار نگه داشته، روح بخشندگی، همدلی و خدمت صادقانهی اعضاست.
اگر امروز این سقف برپا و این جمع پابرجاست، نتیجهی بخشش کسانی است که پیش از ما آمدهاند. پس وظیفهی ماست که این مسیر را با ایمان، عمل و استمرار ادامه دهیم تا چراغ رهایی برای دیگران نیز روشن بماند.
تقدیر از اعضا لژیون سردار ،دنور مسافر حامد


ارسال خبر:واحد سایت نمایندگی قوچان
تایپ و ویرایش:هوش مصنوعی
- تعداد بازدید از این مطلب :
183