دلنوشته جشن گلریزان

سلام دوستان مرضیه هستم همسفر یاسر

عشق یعنی مشکلی آسان کنی
دردی از درمانده ای درمان کنی
در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش درد بشر

هفته گلریزان هفته با‌شکوهی است و اگر در این هفته‌ی باشکوه من بدانم با چه احساسی و چه عشقی می‌خواهم ببخشم این بهترین لطفی هست که به خود می‌کنم. اگر ما شناخت و آگاهی نسبت به هر چیزی داشته باشیم بهتر و سریعتر می‌توانیم به آنها نزدیک شویم و میل و رغبت بیشتری نسبت به آنها داشته باشیم، به طور مثال: ما هرچه شناخت بیشتری به خداوند داشته باشیم بیشتر نیز با او در ارتباط هستیم و در همه لحظات به او توکل کنیم.

اگر ما شناخت و آگاهی خود را در مورد بخشش‌کردن بالا ببریم، از جمله آثار و برکات آن، برابر کردن جایگاه خود با جایگاه بخشش و پیدا کردن ظرفیت است و مورد بعدی اینکه بخشش ما برای چه کسانی باشد. اینها موارد و اطلاعاتی هستند که اگر ما در مورد آنها بدانیم بهتر و سریع‌تر می‌توانیم در این خدمت بسیاربسیار عظیم قدم بگذاریم و به آن اهمیت بدهیم.

سلام دوستان سمیرا هستم همسفر علی

گلریزان از سنت‌های قدیمی و ریشه‌دار ایرانی است که یک اتفاق منحصربه‌فرد و کم‌نظیر در تاریخ محسوب می‌شود. گلریزان با اسم پهلوانان گره خورده و محل برگزاری این رسم در زورخانه بوده است.

خُلق و منش جوانمردی پهلوان‌ها اجازه نمی‌داد کسی گره مالی در کارش داشته باشد؛ پس هر پهلوانی به قدر وسعش سهمی از حل مشکل را به دوش می‌گرفت و مهم‌تر اینکه آبروی فرد هم حفظ می‌شد. وجود گل در این رسم که نام گلریزان هم از آن گرفته شده جزء کلیدی است که حکمت خودش را دارد و بسیار دقیق و لطیف می‌باشد. در گلریزان گل را داخل کیسه می‌ریزند تا پول‌ها در لابلای گل‌ها گم شود تا کسی نفهمد هر کس چقدر کمک می‌کند.

در کنگره‌۶۰ هم جناب مهندس با احیاء این رسم کهن و بااصالت ایرانی خواستار ایجاد شرایطی هستند که بتوان چراغ کنگره را برای آیندگان به مطلوب‌ترین شکل ممکن روشن نگه داشت. علاوه بر آن در بخشش، درس‌ها و آموزش‌های بسیاری وجود دارد که شاید هیچ‌کدام از ما به عمق آن پی نبرده‌ایم و فقط با انجام آن شاید به مفهوم این پیام کنگره‌۶۰ که می‌گوید:《 این سفر، سفری است از تاریکی به‌طرف روشنایی، از نادانی به دانایی، از ترس به شجاعت، از حقارت به سرافرازی، از کفر به ایمان، از قهر به مهر و درنهایت از نفرت به‌طرف عشق 》برسیم.

البته باید این نکته را در ذهن خود متصور سازیم که در رسم گلریزان انسان مالی که می‌بخشد، خودش به هیچ عنوان ذی‌نفع آن مال نیست؛ ولی در کنگره‌۶۰ ما داریم برای خانه‌ای که خودمان از آن استفاده کردیم و خواهیم کرد گلریزان را انجام می‌دهیم؛ یعنی ذی‌نفع اول آن خودمان هستیم نه دیگری؛ پس حتی در آن دو دوتا چهارتا کردن هم مفهومی ندارد؛ پس دست به دست هم دهیم به مهر و خانه‌ی خویش کنیم آباد.

سلام دوستان سمیرا هستم همسفر مهدی

من ابتدا وقتی وارد کنگره شدم به‌خاطر مسافرم بود که به رهایی برسد و نمی‌دانستم چه تخریب‌هایی در من نهفته بود. همان‌طور که موادمخدر برای مسافرم تخریب ایجاد کرده بود، من هم با افکار منفی و قضاوت‌های بی‌مورد و دیگر نواقص برای خود آسیب‌هایی را بوجود آورده بودم و همیشه در مقابل مسافرم قرار می‌گرفتم. اصلاً فرق صبر با تحمل را نمی‌دانستم؛ ولی وقتی وارد کنگره شدم و با آموزش‌های کنگره آشنا شدم مفهوم این‌ دو برای من روشن شد.

اوایل وقتی از لژیون سردار و بخشش صحبت می‌کردند من خیلی دلم می‌خواست که در این لژیون باشم، شرایط برایم سخت بود و نیروی‌های بازدارنده مانع من می‌شدند تا اینکه به نیروهای بازدارنده غلبه کردم و وارد لژیون سردار شدم، خیلی خیروبرکت‌ها به‌‌واسطه‌ی این بخشیدن به زندگی من وارد شد. این‌ نبود که بگویم مشکلی وجود ندارد و همه‌چیز عالی است، نه. چیزی که کنگره به من آموزش داد پذیرفتن مشکلاتم بود و یاد گرفتم که چگونه با آن‌ها برخورد کنم، این یعنی آرامش، حس و حال خوب که به سراِغم می‌آمد. کنگره به من آموخت کسانی می‌توانند به سایر انسان‌ها محبت کنند که دارای فهم و معرفت باشند. همه‌چیز از جمله قدرت، علم و دانش در کنگره۶۰ وجود دارد.

از خداوند سپاس‌گزارم که به من قدرت بخشش داد تا بتوانم در لژیون سردار شرکت کنم و هفته گلریزان که هفته شکرگزاری از تمام اعضای کنگره۶۰ است را به همگی تبریک می‌گویم.

سلام دوستان ملیحه هستم یک همسفر

خداوند را شاکر هستم که من را در این مکان مقدس قرار داد و امروز به این حال خوش رسیدم. من هرگز فراموش نمی‌کنم با چه حال و شرایطی وارد کنگره شدم و تا آخر عمر مدیون و شکرگزار کنگره۶۰ هستم؛ چون اگر کنگره نبود معلوم نبود الان من ملیحه کجا بودم، شاید با مسافرم زندگی نمی‌کردم و اکنون خانواده‌ام از هم پاشیده شده بود و راه و مسیرمان از یکدیگر جدا می‌شد.

من این شکرگزاری را علاوه بر زبانم باید در عمل هم نشان دهم و یکی از کارهای کوچکی که می‌توانم انجام دهم شرکت در گلریزان است تا ذره‌ای از دینم به کنگره را ادا کنم؛ هرچند ذره‌ای از دین من برای سپاس‌گزاری از این یاری بزرگ برای من نوعی نیست؛ ولی به اندازه‌ی توانم سعی می‌کنم صد خود را با کمک مالی و خدمت‌کردن بگذارم تا چراغ این مکان مقدس روشن بماند برای آیندگان. آیندگان بچه‌ها، نوه‌ها و نسل بعد از من را هم شامل می‌شود. من در کنگره یاد گرفتم محبت کنم، ببخشم تا بخشیده شوم و وقتی در عین نیاز ببخشم به آن حال خوش می‌رسم و لذت می‌برم.

امیدوارم که هرسال توان بیشتری برای بخشیدن کسب کنم و گوشه‌ای از محبت کنگره را جبران نمایم.

رابط خبری: مرزبان همسفر سهیلا
ویرایش: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر زهرا  لژیون (سوم ) دبیر سایت
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر نسرین لژیون (دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیروان