اموال کنگره۶۰ همچون وقف می‌باشد

اگر بنایی آباد باشد، اما ساکنین آن خراب باشند، بنا نیز کم‌کم رو به ویرانی می‌رود؛ اما ساکنین آباد، بناهای خراب یا ویرانه‌ها را هم می‌توانند احیا کنند. جسم انسان مانند شهری بوده که انسان ساکن آن است، این انسان اگر آگاه باشد، به بهترین شکل جسم خود را هدایت می‌کند و اگر آشفته باشد، این جسم یا شهر را به نابودی می‌کشاند. تخریب شهر وجودی بر دو مبنا است: ۱) مراقبت فیزیکی که انسان با خوردن غذاهای ناسالم مانند گوشت، سبزی و میوه‌های فریز شده یا غذاهای کنسروی، روغن‌های ناسالم و هم‌چنین با مصرف مشروبات الکلی، مواد‌مخدر و سیگار به جسم خود آسیب می‌زند. ۲) افکار و اندیشه که انسان با وجود افکار ناسالم، ناامیدی و خیال‌پردازی، شهر وجودی خود را به ویرانه تبدیل می‌کند.

ساکنین کنگره نیز می‌توانند به بهترین شکل کنگره را بسازند. مثلاً ساکنین نمایندگی‌ها همه‌ی امکانات را فراهم می‌کنند تا بیشترین رهایی‌ها حاصل شود. وظیفه‌ی ما این است که دانش و اطلاعات کنگره را به دیگران منتقل کنیم. ساکنین خوب، ویرانه را به آبادی و ساکنین بد، آبادی را به ویرانه تبدیل می‌کنند. برای اینکه جامعه‌ای نمونه در درمان‌اعتیاد داشته باشیم به سه چیز مولفه علم، پول، دانش و تربیت نیروی انسانی نیاز داریم.

۱) علم و دانش: علمی که در کنگره۶۰ وجود دارد، مانند متد DST و تئوری ایکس، در هیچ عطاری پیدا نمی‌شود؛ این علم باید تولید شود. در اینترنت هزاران مقاله درباره‌ی شیشه وجود دارد، اما هیچ‌کدام نمی‌توانند یک مصرف‌کننده‌ی شیشه را درمان کنند. ۲) تخصص: متخصص‌ها همان راهنمایان هستند. مرزبان، ایجنت، اسیستانت، نگهبانان جلسه، اساتید، بخش OT، نشریات و هرکسی که خدمت می‌کند یک متخصص است.۳) قانون یازدهم: وقتی بخواهیم چاله‌ای را پر کنیم، با دو فرغون خاک پر می‌شود؛ چاله همان قند، چای، آب، برق و صندلی است. اما دره را چگونه پر کنیم؟ برای پر کردن دره، باید کوهی را خراب کرد تا آن دره پر شود. این کار در کنگره۶۰ تنها با قانون یازدهم انجام نمی‌شود، به همین دلیل لژیون‌های مالی و مراسم گلریزان تشکیل شدند.

عده‌ای در کنگره هستند که پس از رسیدن به رهایی می‌روند، اما عده‌ای دیگر می‌مانند تا خدمت و مشارکت کنند، زیرا می‌دانند وعده‌های خداوند دروغ نیست. اگر انسان از مال خود به دیگران کمک کند، خیر و برکت آن چند برابر می‌شود و اگر کمک نکند، در اصل به خودش زیان می‌رساند. آقای مهندس لژیون‌های مالی را تشکیل دادند و هفته‌ای را به نام «لژیون مالی» نام‌گذاری کردند که بعدها به «هفته‌ی گل‌ریزان» تغییر یافت. گل‌ریزان رسمی قدیمی بود که اگر کسی فوت می‌کرد یا ازدواجی در میان بود، مردم پول جمع می‌کردند و به صاحب عزا یا عروسی کمک می‌نمودند؛ اما این رسم کم‌کم از بین رفته بود. راهنمایان باید در کلاس و لژیون شاگردان را آموزش دهند، جشن بگیرند، شربت و شیرینی پخش کنند و از دو هفته قبل درباره‌ی این روز صحبت نمایند. هر فرد می‌تواند به شعبه‌ی خود کمک کند. تمام اموال کنگره۶۰، چه منقول و چه غیرمنقول، عینِ وقف است و برای شخص خاصی نیست. هم‌چنین دادن جواهرات به کنگره ممنوع است.

نویسنده: همسفر زهرا، رهجوی راهنما همسفر زهره، رشته‌ی ورزشی: والیبال
مرزبان خبری: همسفر نرگس، رهجوی راهنما همسفر زهره، پارک کاجستان بیرجند
ویرایش و ارسال: همسفر ریحانه، رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون بیست‌وپنجم)، نمایندگی سلمان فارسی، رشته‌ی ورزشی: بدمینتون، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰