جلسه پنجم از دور یازدهم کارگاههای آموزشی عمومی مسافران و همسفران نمایندگی معدن فیروزه با استادی پهلوان محترم مسافر مصطفی و نگهبانی مسافر مهدی و دبیری موقت مسافر محمود با دستور جلسه وادی نهم و تأثیر آن روی من پنجشنبه تاریخ 1404/8/15 ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر
از ایجنت و نگهبان محترم سپاسگزارم که استادی و مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم.
خوشحالم که امروز در جایگاه استادی قرار گرفتم و به عقیده من همه شما دوستان استاد هستید چون من هرچه درباره زندگی درکنگره آموختم از همه شما دوستان بود که بهره بردم.
دستور جلسه وادی نهم میباشد.نیرویی که از کم شروع بشود به تدریج بالا و بالاتر برود نقطه تحمل ایجاد میشود.نقطه تحمل برای بنده در کنگره ۶۰ شکل گرفت چرا که در دوران مصرف و پیش از ورود به کنگره به هیچ عنوان صبر و خودداری نداشتم و در تعامل و ارتباطاتم با دوستان و مراجعینم در محل کار سعهصدر نداشتم. تا این که لطف خداوند شامل حال من شد و کنگره را پیش پای من قرارداد تا از تکتک اعضای کنگره ۶۰ درس و آموزش بگیرم، با بهرهگیری از آموزشها به لطف خدا اکنون به آرامش نسبی رسیدم؛ نهتنها بنده بلکه همه اعضای کنگره ۶۰ با استفاده از آموزشها است که نقطه تحمل خود را بالا میبرند. شکلگیری نقطه تحمل طوری است که ما صفات منفی و ضد ارزشها را نیز بهتدریج در وجود خود رشد دادیم و در آن موارد نقطه تحمل بالایی در ما ایجاد شد. اکنون هم امکانپذیر نیست که ما به یکباره از ضد ارزشها برگشت کنیم و بایستی با آموزش گرفتن نقطه تحمل خودمان را در مسیر ارزشها بالا ببریم. در کنگره ۶۰ همگی اعضا همدل هستند و یک هدف مشترک دارند و آنهم خدمت کردن به همنوع و همدرد خودشان است. در بیرون از فضای کنگره ۶۰ اشخاص هدفشان خدمت نیست و اگر خدمتی هم انجام دهند همراه با مزد و منت است و خیلی کم پیش میآید که آن را رایگان انجام دهند. نقطه تحمل نیز به همین شکل است و ما در خدمت کردن و بخشیدن بایستی در خود نقطه تحمل ایجادکنیم و همینطور به سطحی از آرامش برسیم که کمتر چیزی بتواند آن را مخدوش کند. سفر اولیهای عزیز هم نباید عجله کنند و فرامین راهنماهای خود را برای انجام هرچه بهتر در سفر اول انجام دهند چراکه بذر خدمت و حال خوب در سفر دوم و سفر اول کاشته میشود. سفر اولی نباید این دیدگاه را داشته باشد که به هر شکلی سفر اول را انجام دهد و در سفر دوم روبه خدمت بیاورد چراکه یک خدمتگزار از همان سفر اول به دنبال خدمت است با خدمتهای کوچک نقطه تحمل خود را برای انجام خدمتهای بزرگتر در سفر دوم بالا میبرد. پس ما بایستی همیشه به یاد داشتهباشیم که هرچه بکاریم درو خواهیم کرد و آرامشی که به دست خواهیم آورد محصول همین آموزشهایی است که هر روز دریافت میکنیم.

بنده میخواهم یک تجربه از خودم را با شما به اشتراک بگذارم این که بعد از سفر دوم مدتی از کنگره دور شدم اما این دور شدن از کنگره چیزی به داشتههای من در زندگی اضافه نکرد و بنده هرچه به دست آوردم با حضور و اتصال به کنگره ۶۰ بوده؛ خوب اشارهای هم به هفته گلریزان داشتهباشیم، شاید بعضی دوستان تصور کنند که بنده با توجه به تمکن مالی به کنگره کمک کردهام اما به عقیده من کمکهای شما بسیار نیز با ارزشتر است. ما بایستی یک مسأله را بهخوبی مدنظر خود قرار دهیم که کمک ما به کنگره اگر به شکل مالی باشد مطمئناً ما درزمینهٔ مالی پیشرفت خواهیم کرد و اگر درزمینهٔ خدمت باشد باعث حال خوب ما خواهد شد.
ممنون از اینکه سکوت کردید و به حرفهای من نیز گوش کردید.

عکاس: مسافر مهدی لژیون اول
تایپ: مسافر ابوالفضل لژیون اول
ویراستاری، نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
153