تو نیکی کن و در دجله انداز

جلسه لژیون ویلیام‌وایت همسفران کنگره۶۰، پارک پیروزی خمینی شهر به استادی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر وحیده با دستور جلسه «وادی نهم، نقطه تحمل» و تولد اولین سالروز رهایی مسافر نیکوتین مهین روز جمعه ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۷ صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

‌‌خداراشاکر و سپاسگزارم بابت امروز که در کنار یک‌دیگر هستیم تا از تولدی دیگر انرژی بگیریم. نزدیک هفته گلریزان است و برای این عمل عظیم خدا را شکر شکر شکر. بخشیدن در جشن گلریزان بستگی به ظرفیت، توان مالی و نقطه تحمل من دارد.

باید این ظرفیت که اسم آن بخشندگی و گذشت کردن است را در خود به وجود بیاورم، نگاهی به توان مالی خود کنم، ببینم تحمل و توان آن را دارم که مبلغی را از زندگی‌ام حذف کنم و از خواسته‌های خود چشم‌پوشی کنم؛ اما به دیگران ببخشم. همه این‌ها بر می‌گردد به من که چگونه فکر می‌کنم.

آیا فراموش کرده‌ام قبل از ورود به کنگره۶۰ چه حال و اوضاعی داشتم؟ حاضر بودم هر بهایی بپردازم فقط مسافرم درمان شود. ‌‌ما انسان‌ها از زمان و مکانی که به رایگان در اختیار ما قرار داده شده است به راحتی گذر می‌کنیم؛ اما از پولی که باید برای آن زحمت بکشیم تا به‌دست آوریم به سادگی نمی‌گذریم.

اینجا است که باید گذشت کردن بدون چشم داشت و توقع را یاد بگیریم، همان ضرب‌المثل معروف که می‌گوید تو نیکی کن و در دجله انداز؛ یعنی ببخش و خدمت کن بدون چشم داشت به بازگشت، در غیر این صورت نام آن معامله می‌شود.

در نهایت گلریزان باعث می‌شود من به واسطه بخششی که انجام می‌دهم، شکرگزار و سپاسگزار خداوند باشم. من با بخشیدن و پرداخت کردن باید درد جدا کردن و گذشتن را حس کنم، آن زمان است که من می‌توانم حس زیبای بخشیدن را تجربه کنم.

‌‌خوب به بخش دوم دستور جلسه می‌پردازیم که تولد یک سال رهایی مسافر نیکوتین مهین است. ‌‌ایشان با مصرف روزانه دو پاکت سیگار برای درمان وارد لژیون ویلیام‌وایت شدند. نقطه تحمل پایینی داشتند و دائماً دوربین‌شان روی مسافر و فرزندشان می‌چرخید.

ایشان با آموزش‌هایی که در لژیون جهان‌بینی و لژیون ویلیام‌وایت گرفتند، به این پی بردند که خودشان مادر هستند و باید یک الگو برای فرزند خود باشد. در نتیجه این موضوع باعث شد که متوجه شود کنار گذاشتن سیگار چقدر سخت است. با درک این مسئله که بیمار است توقع خود را از فرزندش پایین آورد، قاطعانه پای درمان ایستاد و مهر و محبت کنگره۶۰ را برای فرزندش یادآوری می‌کرد.

‌‌خدا را شکر به درمان رسید و حال خوش نصیب ایشان شد. امید آن دارم روزی برسد همه کسانی که در این تاریکی دست و پا می‌زنند راه برای‌ آن‌ها باز شود، با همسفران خود به خوبی سفر کنند و در گلریزان با بخشیدن قدردان این حال خوش باشند.

سلام دوستان مهین هستم مسافر نیکوتین

خدا را شکر می‌کنم که امروز توانستم این جایگاه را حس و لمس کنم. از راهنمای ویلیام‌وایت همسفر وحیده سپاسگزارم که برای من زحمت کشیدند، در این سفر مرا یاری رساندند تا به درمان برسم و حس خوش رهایی و تولد را تجربه کنم.

دستورجلسه هفته گذشته نقطه تحمل بود. من اصلا نقطه تحمل نداشتم. به یاد دارم اگر به مکانی می‌رفتم که آنجا صف طولانی داشت، من تحمل ایستادن نداشتم و می‌رفتم. خدا را شکر نقطه تحمل خود را نه خیلی زیاد؛ بلکه تا آنجایی که آموزش گرفتم، عملی کردم تا بتوانم به درجات بالاتری برسانم.

هفته گلریزان را به تمام اعضای جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ تبریک می‌گویم. سال گذشته با پرداخت مبلغ شش میلیون تومان عضو لژیون سردار شدم. قبل از آن‌که وارد کنگره۶۰ بشوم با خود می‌گفتم آیا کسی هست که از این مبلغ بگذرد؟

پنج ماه بعد از ورودم به این نهاد مردمی من هم شکر خدا توانستم از این مبلغ بگذرم و آن را تقدیم کنگره۶۰ کنم. در سال جاری هم به شکرانه حال خوشی که دارم و وجود کنگره۶۰ در زندگی‌ام ان‌شاءالله دنوری خود را اعلام کردم.

امید آن دارم این حال و روز خوش نصیب و قسمت هر کسی که در دنیای تاریکی در حال مبارزه با نیروهای منفی هست، بشود.از همه عزیزانی که در جشن تولد یک سال رهایی من شرکت کردید، تشکر می‌کنم.

نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر وحیده (نمایندگی خواجو اصفهان)
ارسال: نگهبان سایت راهنمای ویلیام‌وایت همسفر هایده (نمایندگی فردوسی مشهد)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰