اعتیاد از نگاه علم جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰، جایگزینی مزمن مواد مخدر خارجی بهجای مواد مخدر طبیعی بدن است و نوعی بیماری محسوب میشود که باید درمان شود. درحالیکه در بسیاری از مجامع علمی، هنوز روشهایی به کار گرفته میشود که نهتنها مصرفکننده را درمان نمیکنند، بلکه او را از چاله به چاهی عمیقتر میاندازند و مسیر درمان را دشوارتر میسازند. متأسفانه همچنان در برخی مراکز درمانی، برداشتهای اشتباه و دیدگاههای نادرستی دربارهی مسئله اعتیاد وجود دارد.
مصرفکنندگان مواد مخدر در سراسر جهان با تمام وجود خواهان رهایی هستند، اما پس از تحمل رنجها و خماریهای طاقتفرسا، دوباره ناچار به مصرف بازمیگردند و با برچسبهای ناحق مانند بیغیرت، بیاراده و بیدرد متهم میشوند؛ درحالیکه حقیقت چیز دیگری است. در بعضی کشورها حتی باور دارند که معتادان باید از جامعه حذف شوند!
اما در جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ با روش علمی و انسانی DST، اعتیاد بهسادگی رانندگی در یک اتوبان عریض درمان میشود؛ بدون آنکه کوچکترین نشانی از آن باقی بماند. این موفقیت بزرگ فقط در کنگره۶۰ تحققیافته و در دیگر روشها همچنان شکست، عود و رنجدیده میشود.
بنیان جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰، مهندس حسین دژاکام، با کشف روش DST معتقدند: «رنج و درد بشر از دانشهای کشف نشده است.» ایشان برای انتقال و گسترش این دانش به سراسر جهان، مدل مثلثی را ترسیم کردند که برای استحکام هر سازمانی علم و دانش، نیروی متخصص و منابع مالی ضروری است. در این مسیر، مهندس حسین دژاکام به ما آموختند که باید پایههای مالی خود را محکم کنیم و بخشی از درآمد خود را به امور خیریه و انسان دوستانه اختصاص دهیم، زیرا آن بخش، توشهای است برای سعادت و خوشبختی جاودانه.
لذت بخشش فقط یک حس است و حس را باید تجربه کرد تا درک شود. در کنگره آموختم بخشش و بخشندگی از صفات خداوند است و ایمان یعنی تجلی صفات الهی در وجود انسان. انسان ذاتاً میل به بخشیدن دارد؛ بخشندگی یعنی گذشتن از چیزهایی که به آنها دلبستگی داریم.
برای درک هر مفهوم، باید ضد آن را شناخت. استاد امین دژاکام در جزوات جهانبینی و سیدیهای خود به زیبایی بیان کردهاند که ترس، ضد بخشش است و یکی از اضلاع مثلث جهالت، ترس است. همچنین ترس یکی از ابزارهای بزرگ نیروهای تاریکی و بازدارنده است.
هنگامیکه میخواهیم قدمی برای بخشش برداریم، این نیروها وارد عمل میشوند تا ما را متوقف کنند و دقیقاً همانجاست که ترس از بخشش به سراغمان میآید؛ اما با آگاهی، تلاش و یاری خداوند میتوانیم از این گذرگاه عبور کنیم و وارد باغی شویم سرشار از آرامش، رحمت، برکت و شیرینیِ بخشش.
در کتاب «عشق؛ چهارده وادی برای رسیدن به خود» نوشته مهندس حسین دژاکام، در وادی سیزدهم میفرمایند: «نهرهای ایمان مانند ایمان به خود، ایمان به قدرت مطلق، ایمان به هستی، ایمان به همنوع و ایمان به یاریرساندن به انسانهای دردمند است؛ همان ایمانی که انسان را بر روی این کرهی خاکی حفظ میکند.»
ما نیز همانطور که در اوج ناامیدی و ترس وارد کنگره شدیم و انسانهایی با آغوشی پر از مهر و محبت به ما کمک کردند، آموختیم که نسبت به رنج دیگران بیتفاوت نباشیم. به قول ایشان: «دیگران کاشتند و ما خوردیم، حالا نوبت ماست که بکاریم تا دیگران برداشت کنند.»
در کنگره آموختم در هر خدمت، ایاز خود را به یاد بیاورم؛ ببینم کجا بودم و اکنون کجا هستم. به قول مهندس حسین دژاکام: «خداوند اجازه خدمت به بندگانش را به هرکسی نمیدهد.» خدمت به خلق، افتخاری بزرگ است، هرچند همهچیز درنهایت به خود ما بازمیگردد.
سعدی بزرگ میفرماید:
بنیآدم اعضایِ یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
به قول استاد امین دژاکام، باید بدانیم حرکت در مسیر درست آسان نیست، زیرا نفس امّاره و نیروهای بازدارنده از رشد و رهایی ما بیم دارند؛ اما درک این جمله که «بهشت را به بها میدهند نه به بهانه»، نیرویی عظیم برای ادامهی مسیر به ما میبخشد. در کتاب «عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر»، مهندس حسین دژاکام در مبحث تقدیر به نقل از استاد سردار میفرمایند: «آنچه تقدیر است، به انجام میرسد، اما اعمال ما در خطوط تقدیر نقش بسیار مهمی دارند و میتوانند به آن شکل دیگری بدهند.»
یکی از تجربههای من از روزهای نخست ورود به کنگره، مربوط به دریافت کارت عضویت تازهوارد بود. مسئول مربوطه بهاشتباه هزینهی صدور کارت را بهجای هفت هزار تومان، هفتاد هزار تومان کشید. من که پر از درد و جهل بودم، بهشدت معترض شدم؛ درحالیکه در شرایط مالی خوبی هم نبودم؛ اما امروز که به گذشته نگاه میکنم، میبینم سالها با ترسهای مالی زندگی کرده بودم و در جهنمی از استرس و نگرانی، خود و خانوادهام را بیمار کرده بودم.
اما اکنون، در سایهی لطف پروردگار و آموزشهای ناب کنگره، با آرامش در پی حل مسائل زندگی هستم و از حل آنها لذت میبرم. خدمت مالی ترسها را از من گرفته و برکت را جایگزین کرده است؛ تجربهای که برایم «باوری در ناباوری» بود. فرزندانم نیز با این تفکر آشنا شدهاند و یاد گرفتهاند بخشندگی را در مسیر درست تمرین کنند و از آن نترسند، چراکه وعدهی خداوند دروغ نیست.
امروز، به شکرانهی آموزشهای کنگره و لطف خداوند، توانستم از ترسها و امواج نیروهای بازدارنده عبور کنم و با عشق، اعلام خدمت پهلوانی نمایم. باشد که من نیز، به قول مهندس حسین دژاکام، نام خود را در هستی ثبت کنم و توشهای برای سفر جاودانم فراهمسازم. حافظ میگوید:
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هوادارانِ کویش را چو جانِ خویشتندارم
منابع: کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر، کتاب عشق (چهارده وادی برای رسیدن به خود) نوشته مهندس حسین دژاکام
جزوههای جهانبینی ۱ و ۲ نوشته استاد امین دژاکام
سیدیهای آموزشی مهندس حسین دژاکام و استاد امین دژاکام، سخنان دیدهبانان، مطالب سایت کنگره۶۰
نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اِرم کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
2736