۱. لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی بفرمایید.
سلام دوستان، غلامرضا هستم یک مسافر، آنتی ایکس تریاک و شیره، مدت ۱۱ ماه سفر کردم به روش DST با دارویOT ، به راهنمایی زنده‌یاد آقا کوروش آذرپور. اکنون ۱۰ سال و پنج ماه است که از مواد آزاد و رها هستم.
همچنین یک سفر سیگار داشتم؛ ۱۱ ماه سفر کردم ، به روش DST به راهنمایی آقا مازیار، اکنون ۹ سال و هشت ماه است که آزاد و رها می‌باشم. ورزش‌های من در کنگره شامل دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، باستانی، پینگ‌پنگ، بدمینتون و تیر و کمان است.
۲. یکی از رشته‌های ورزشی مورد علاقه‌تان دوچرخه‌سواری است.شنیده ایم با دوچرخه به حرم حضرت معصومه(س) مشرف شده‌اید. چرا تصمیم گرفتید این مسیر را طی کنید؟
یادم هست که راهنمای عزیزم، زنده‌ياد آقا کوروش، همیشه می‌گفتند: «هر کاری را که در جهت مثبت است اگر بلد نیستی، ادایش را در بیاور تا یاد بگیری.» من هم همین کار را کردم.
چند سالی بود که دوچرخه‌سواری می‌کردم و تصمیم گرفتم این‌بار سفر ۱۵۰ کیلومتری تا حرم حضرت معصومه(س) را با دوچرخه انجام بدهم.
در تاریخ ۱۲ آبان این تصمیم را عملی کردم و خداوند هم توان و سلامتی‌اش را به من داد.
۳. انگیزه‌ی اصلی شما از این سفر چه بود؟
انگیزه ام این بود که برای دوستانم در کنگره یک الگو و انگیزه باشم. می‌خواستم نشان بدهم که در هر سنی، حتی در ۷۶ سالگی، می‌شود با اراده و تلاش مسیرهای بزرگ را طی کرد.
هدفم این بود که دیگر دوستان هم در پارک یا کنگره برای خودشان یک رشته‌ی ورزشی انتخاب کنند و فعال باشند.
۳. آیا برای آینده هم برنامه‌ای در زمينه‌ی دوچرخه‌سواری دارید؟
بله، تصمیم دارم به امید خدا یک سفر دیگر هم با دوچرخه تا مشهد مقدس بروم. فقط باید از پلیس راه مجوز بگیرم چون دوچرخه‌سواری در اتوبان ممنوع است. مسیرش را هم رفته‌ام و بررسی کرده‌ام. اگر شرایطش فراهم شود، این سفر هزار کیلومتری را هم انجام می‌دهم.
از خداوند سپاسگزارم که چنین توانی به من داد، و از جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان نهایت تشکر را دارم که این بستر را فراهم کردند تا امثال من غلامرضاها بتوانیم درمان شویم و خدمت کنیم.
۵. دستور جلسه‌ی این هفته در مورد «نقطه تحمل» است. شما این وادی را چطور در زندگی و سفر خودتان تجربه کرده‌اید؟
به‌نظر من نقطه تحمل یعنی اینکه آدم بتواند در برابر سختی‌ها و شرایط مختلف دوام بیاورد و از مسیر خارج نشود. من قبل از ورود به کنگره هیچ نقطه تحمّلی نداشتم؛ با کوچکترین حرف یا اتفاقی از کوره در می‌رفتم، اما کنگره به من یاد داد که هرچیزی زمان می‌خواهد و باید تمرین و تکرارکرد. همین ورزش دوچرخه‌سواری و سفرم تا قم برای من تمرین نقطه تحمل بود؛ هر رکاب، هر سربالایی، هر خستگی، یعنی بالا بردن نقطه تحمل. اکنون که نگاه می‌کنم، می‌بینم همه چیز از همان آموزش‌ها و صبر و تکرار به دست آمده است.
تنظیم و ویراستاری : مسافر حسین از لژیون سوم
تایپ: مسافر هاشم از لژیون ششم
مسافران نمایندگی شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
184