نقطه تحمل با دانش و آگاهی بالا می‌رود

چهارمین جلسه از دور شصت و چهارم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی خلیج فارس بوشهر با استادی مسافر فرزاد، نگهبانی مسافر کاوه و دبیری همسفر علی، با دستور جلسه «وادی نهم؛ وقتی نیروی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌شود» روز سه‌شنبه 13 آبان 1404 ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان فرزاد هستم یک مسافر. از همه خدمتگزاران شعبه، به خصوص لژیون مرزبانی و ایجنت نمایندگی که این فرصت را به من دادند تا امروز در خدمت شما باشم و آموزش بگیرم، تشکر می‌کنم. از راهنمای سفر اولم آقای علیرضا و راهنمای درمان سیگارم، آقای اصغر عزیز، که بسیار برای من زحمت کشیدند، نهایت قدردانی را دارم.

واقعیت این است که هر کاری که در کنگره انجام می‌دهیم، رایگان نیست؛ بلکه ما وامی دریافت کرده‌ایم که باید به خوبی آن را پرداخت کنیم. این پرداخت می‌تواند به شکل خدمت مالی، علمی و انسانی باشد و اگر این کار را نکنیم، طبیعتاً کائنات آن را از ما خواهد گرفت که برای انسان خوشایند نیست و چه بهتر است که این دین را به بهترین شکل از گردن خود برداریم.
هیچ‌گاه نمی‌توانيم به خوبی این دین را جبران کنیم، چرا که دین بزرگی به گردن ماست. کنگره به من که روزی بسیار آشفته و پر از بی‌نظمی بودم، نظم و آرامش یاد داد. مهم‌تر از آن، برگشتن شخصیتی بود که در زندگی‌اش ترور و له شده بود و هیچ‌کدام از ما شایسته آن نبودیم. هر کدام از شما را که نگاه می‌کنم، انسان‌های بزرگی می‌بینم و این بزرگی را در کنگره می‌توانیم پس بگیریم.

تشکر فراوان دارم از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان که از روز اول با جانفشانی این مسیر را درست کردند و ادامه دادند و چقدر خون دل خوردند تا این مسیر بتواند ادامه‌دار باشد. ما همیشه باید سپاسگزار این خانواده بزرگ و محترم باشیم. 

دستور جلسه امروز، وادی نهم است. عنوان وادی به ما می‌گوید وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود.

در تمام مراحل زندگی و تمام مسائل مرتبط با زندگی، باید این نقطه تحمل را پیدا کنیم. نقطه تحمل یعنی توانایی حمل یک موضوع، چه جسمی باشد و چه روحی و نقطه تحمل ممکن است هر لحظه تغییر کند. تعریف ساده آن این است که مثلاً در دومیدانی، اگر الان نتوانم پنج دقیقه بدوم، با تمرین و ممارست می‌توانم این زمان را به هفت یا ده دقیقه برسانم. نقطه تحمل با تمرین و ممارست افزایش می‌یابد. 

در وادی‌ نهم آمده است که این برای کسانی است که وارد دنیای دیگری شده‌اند؛ نه اینکه از دنیایی به دنیای دیگر رفته باشند، بلکه نگرش، اندیشه و تفکرشان تغییر کرده است. ما که مسافر هستیم، زندگی قبل و بعد از شروع سفرمان، نگرش و دیدگاه‌مان تغییر کرده است. نقطه تحمل برای من است که نگرشم نسبت به اطرافم تغییر می‌کند.

جناب مهندس می‌گوید باید سخن را به عمل برسانیم؛ یعنی آنچه در ذهن داریم و تفکر کرده‌ایم، به مرحله اجرا برسانیم. این در جهان‌بینی جزو دانایی است. چگونه می‌توانیم نقطه تحمل‌مان را بالا ببریم و از فکر و تفکر به مرحله عملیات برسیم؟ با بالا بردن آگاهی و اندیشه‌ها. هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم مگر اینکه آگاهی و اندیشه‌مان را بالا ببریم.

اساسی‌ترین نکته نظم است؛ ابتدایی‌ترین آن این است که به موقع در جلسه حاضر شویم. اگر جلسه ساعت پنج شروع می‌شود، باید ساعت چهار و نیم در ذهن خودمان آن را فرض کنیم. این اولین شروع نقطه حرکت است. پله بعدی، نظمی است که ادامه می‌دهیم، مثلاً در مصرف دارو. نقطه تحمل ما باید در این موارد شروع شود و به تدریج افزایش یابد. 

تغییر نگرش آسان نیست؛ اگر بخواهیم از نگرشی به نگرش دیگر ارتقا پیدا کنیم، سخت است و باید تحمل‌مان را آزمایش کنیم و به چالش بکشیم تا بتوانیم به نقطه بالاتر برسیم. گاهی می‌گوییم امید داریم خوب شویم، امید داشتن خوب است، اما آیا در مقابل این امید، حرکتی داریم؟ آیا نشانه‌هایی از راه‌های رسیدن داریم؟ آیا سی‌دی می‌نویسیم؟ آیا کم‌فروشی نمی‌کنیم؟ اگر در نوشتن سی‌دی خطی ول کنیم یا پاراگرافی را رها کنیم، این کم‌فروشی است. 

اگر بخواهیم نگرش‌مان را تغییر دهیم، باید در ظاهر و باطن خود تغییر کنیم و نقطه تحمل باید در تمام سطوح زندگی مد نظر باشد. امیدوارم همه دوستان این مسائل و وادی‌ها را در زندگی‌شان به کار ببرند، وگرنه نوشتن و حفظ کردن وادی‌ها آسان است، اما مشکل این است که بتوانیم آن‌ها را به مرحله عملیاتی برسانیم.
از توجه شما سپاسگزارم.

نگارش: همسفر علی (لژیون دوم)
عکس و ارسال: مسافر اسماعیل