سلام دوستان حسین هستم مسافر.
از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که وقت و انرژی‌شان را وقف کسانی نموده‌اند که شاید نزدیک‌ترین افراد حتی خانواده از آن‌ها قطع امید کرده بودند، در واقع این افراد تنهاترین هستند.
من هم مانند بیشتر مصرف‌کنندگان، وقتی بعد از اوایل مصرف متوجه اعتیاد خود شدم و فهمیدم در سراشیبی سقوط افتاده‌ام، به فکر قطع مصرف افتادم؛ ولی دو چیز سد راه من می‌شد: یکی ترسِ ناشی از درد و خماری و دیگری این‌که بعد از قطع مصرف چگونه باید زندگی کنم در واقع چه‌کار باید بکنم.
دو روش سقوط آزاد و کلینیک‌های ترک اعتیاد را امتحان کردم. در سقوط آزاد حتی دو روز هم دوام نمی‌آوردم و در کلینیک هم شربت تریاک برای من جایگزین مواد مخدر شده بود و هفت سال وقت و انرژی خود را از بین بردم.
در کلینیک با روزانه ۳ سی‌سی شروع کردم و بعد از رسیدن به ۲۵ سی‌سی از آن‌جا اخراج شدم و در نهایت رو به مصرف متادون آوردم.
در بدترین شرایط زندگی‌ام بودم که یکی از مرزبانان محترم شعبه، کنگره۶۰ را به من پیشنهاد داد. با ورودم به کنگره، نیروهای منفی دست به‌کار شدند، مدام در فکرم بود که من وقت ندارم هفته‌ای ۳ جلسه بروم، من دانشگاه رفته‌ام، چرا باید بنشینم سی‌دی بنویسم، چرا درمان ۱۰ ماه طول می‌کشد و ...
ولی با کمک و خواست خدا، صحبت‌های راهنما، سی‌دی‌ها و آموزش‌های کنگره، اتصال من به کنگره محکم شد. سر وقت در شعبه حضور پیدا می‌کنم، با علاقه سی‌دی می‌نویسم، با روش DST ترس ناشی از ترک و خماری ندارم و آموزش‌های آقای مهندس راه زندگی درست را بعد از قطع مصرف نشان می‌دهد.
خودم، همه دوستان و اعضای خانواده، اثرات مثبت را در من می‌بینند و تعجب می‌کنند که چگونه این اتفاق افتاده است.
از راهنمای محترم خودم که با آموزش، مهربانی، صبر و تحمل ایشان باعث اتصال من به کنگره شده‌اند، تشکر می‌کنم. امیدوارم بعد از رهایی و درمان اعتیادم بتوانم در کنگره بمانم و خدمت کنم تا شاید قسمت کوچکی از زحمات آقای مهندس، راهنمایان بزرگوار و کلیه خدمتگزاران کنگره را جبران کرده باشم.
تهیه و تایپ: مسافر حامد لژیون نوزدهم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
253