با جهان‌بینی‌درست قهرمانی یعنی تعادل درون

سلام دوستان فرشته هستم همسفر

جهان‌بینی یکی از اضلاع مثلث درمان‌اعتیاد است. تنها جایی که من یاد گرفتم ورزش هم جهان‌بینی دارد، کنگره۶۰ است. ما در کنگره یاد گرفتیم که باخت نداریم؛ به‌ فرموده آقای‌مهندس: «یا می‌بریم یا می‌آموزیم». من فکر می‌کنم این همان جهان‌بینی است. اگر کسی در ورزش، جهان‌بینی درستی نداشته باشد، ممکن است برای قهرمان شدن از راه‌های غیراخلاقی و ناسالم استفاده کند؛ اما اگر جهان‌بینی او درست باشد، هدف او فقط قهرمان شدن نیست، بلکه می‌داند در هر صورت برنده است؛ چون حتی اگر برنده هم نشود، با ورزش به سلامت بدن و روان خود کمک زیادی کرده است. وقتی ما ورزش می‌کنیم، مواد شبه‌افیونی مانند دوپامین در بدن ما ترشح می‌شود و ما سرحال و قبراق می‌شویم و همچنین هدفمند زندگی می‌کنیم.

کنگره۶۰ در کنار آموزش‌ها، ورزش را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارها برای درمان و رسیدن به تعادل در نظر گرفته است. یکی از بزرگ‌ترین الطاف کنگره فراهم نمودن امکانات ورزشی و ایجاد فضای صمیمی برای در کنار هم بودن و ورزش کردن است. برای سالم‌سازی جسم و روان، تحرک و لذت لازم است و همین باعث می‌شود فرد به تعادل و حال خوش برسد. ما در کنگره؛ باید نگاه پهلوانی به ورزش داشته باشیم؛ یعنی بااخلاق باشیم، حرمت‌ها و قوانین را رعایت کنیم و با توجه به سن، فیزیولوژی و روحیه‌ خود رشته‌ ورزشی مناسبی را انتخاب کنیم.

فواید ورزش کردن آن‌قدر گسترده و حیاتی است که می‌توان آن را دارویی طبیعی برای تمام دردها دانست. من فکر می‌کنم یکی از مهم‌ترین فواید ورزش این است که باعث کاهش فشارهای روحی و روانی می‌شود و بدن را در مقابل سختی‌ها تقویت می‌کند. کسانی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، از سلامت روانی و عاطفی بهتری برخوردار هستند و کمتر دچار بیماری‌های روانی می‌شوند. با ترشح اندورفین، این هورمون شادی، خلق‌وخو بهبود پیدا می‌کند و احساس خوبی در انسان ایجاد می‌شود.

مورد بعدی این است که با افزایش سن، توده‌ عضلانی به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد. این امر موجب ضعف، درد مفاصل و افزایش خطر شکستگی، به‌ویژه زنان در سنین بالا می‌شود. بی‌تحرکی و نشستن‌های طولانی در طول روز موجب ابتلا به بیماری‌های گوناگون؛ حتی مرگ زودرس می‌شود. استفاده نکردن از عضلات بدن باعث تحلیل رفتن و ضعف عمومی می‌گردد. زمانی که از عضلات بدن استفاده نکنیم، آن‌ها روزبه‌روز ضعیف‌تر می‌شوند و حتی یک پیاده‌روی ساده باعث خستگی می‌شود. همچنین فراموش نکنیم که قلب نیز یک ماهیچه است و نداشتن فعالیت منظم باعث تضعیف آن می‌شود. افرادی که تحرک کمتری دارند، بیشتر در معرض بیماری‌های قلبی هستند.

اگر ما نتوانیم ورزش کنیم؛ باید حتماً پیاده‌روی را انجام دهیم، البته به‌صورت اصولی؛ زیرا پیاده‌روی هم قوانین خاص خود را دارد. من وقتی در طول روز پیاده‌روی می‌کنم، شب‌ها خواب بهتری دارم. پدربزرگ من تا سن ۹۰ سالگی زندگی کرد و به هیچ بیماری خاصی مبتلا نشد. من فکر می‌کنم این سلامتی را مدیون شغل کشاورزی است، که از جوانی تا چند سال آخر عمرش انجام می‌داد. او همیشه پرانرژی بود؛ حتی برای رفت‌وآمد به باغ با اسب می‌رفت.

سلام دوستان مرضیه هستم همسفر

من در کنگره با مسائلی آشنا شدم که قبل از آمدن به این مکان مقدس، شاید برایم بی‌اهمیت بودند و از کنار آن‌ها به‌راحتی عبور می‌کردم، بدون این‌که بدانم چه تأثیراتی ممکن است در زندگی من داشته باشند. در این مکان یاد گرفتم که به شناخت خویش بپردازم، درست تفکر کنم، انتخاب درستی داشته باشم و از همه مهم‌تر درست زندگی کنم. در کنگره۶۰ آموختیم که برای هر کاری جهان‌بینی داشته باشیم؛ حتی ورزش کردن را بر اساس آن انجام دهیم‌. بدن ما مانند ماشین است؛ تنها سیستمی که توانایی تعمیر و بازسازی خود را دارد. پس باید به جسم خود اهمیت دهیم، به آن توجه کنیم، فعالیت بدنی درستی داشته باشیم و ورزش کنیم. ورزش باعث تولید مواد شبه‌افیونی در بدن می‌شود و در نتیجه، سلامتی و شادابی ما را به همراه دارد.

در جهان‌بینی مبحثی داریم که به‌نام، حقه‌های‌نفس و حقه‌حذف‌زمان گفته می‌شود. فرد بی‌تجربه در ورزش ممکن است به فعالیت‌های سنگین بپردازد و به جسم خود آسیب بزند. این اتفاق به‌دلیل تشخیص ندادن حقه‌نفس و توجه به القائات منفی ذهن است. در کنگره۶۰ بهترین درسی که گرفتم، تغییر دیدگاه در ورزش است. وقتی هدف ما از قهرمانی فقط برتری، عزیز شدن یا تأیید دیگران باشد، دچار حس‌های بد می‌شویم و خشنودی خود را از دست می‌دهیم. این امر باعث به‌هم خوردن تعادل و آسیب جسم می‌شود؛ باید دیدگاه خود را تغییر دهیم و حس خوب خود را در اولویت قرار دهیم.

آنچه مهم است اخلاق، انضباط و جوان‌مردی است. من، مرضیه، قشنگ‌ترین جمله‌ای که در جهان‌بینی ورزش آموختم این بود: «یا می‌بریم یا می‌آموزیم». ما به این جهان آمده‌ایم تا از زندگی لذت ببریم. احساس خوب، همیشه و در همه سطوح، می‌تواند چنان قدرتی داشته باشد که ما را به والاترین جایگاه‌ها برساند. خوشحال و شاکر خدا هستم که می‌توانم جمعه‌ها چند ساعتی را کنار همسفران پرانرژی باشم؛ زیرا باعث حال خوب و امیدواری برای من می‌شوند. قدردان بنیان‌گذار کنگره۶۰، آموزش‌های راهنمای خوبم، صمیمیت و تلاش مرزبانان گرامی و همه‌ خدمت‌گزاران خوب هستم.

سلام دوستان مرضیه (ا) هستم همسفر

جهان‌بینی در ورزش به این معنا است که بدانم چرا ورزش می‌کنم و هدف من چیست. جهان‌بینی‌ که در کنگره یاد می‌گیریم، در تمام سطوح زندگی کاربرد دارد. در ورزش، جهان‌بینی؛ یعنی رعایت ادب و احترام نسبت به هم‌تیمی‌ها و همه افرادی که در پارک حضور دارند. مثلاً اگر داور اشتباهی کند، نباید با او بحث یا جدل کنم؛ بلکه با آرامش و احترام رفتار می‌کنم.

بیشتر بیماری‌هایی که انسان امروزه با آن درگیر است، نتیجه‌ کم‌تحرکی و ورزش نکردن است. اگر با ورزش و تغذیه‌ سالم جسم خود را حفظ کنیم، قطعاً به تعادل و درمان کامل می‌رسیم. ورزش در درمان‌اعتیاد بسیار مهم است، به‌ویژه برای مسافران؛ زیرا موجب می‌شود پس از رهایی، بازگشتی به اعتیاد نداشته باشند. ورزش نشاط و سلامتی جسم را به همراه دارد.

ورزش در کنگره۶۰ نقش نیروی مکمل در روند درمان دارد، برای مسافر به یک شکل و برای همسفر به شکلی دیگر است. وقتی حال من خراب است یا از تعادل خارج شده‌ام، حضور در پارک و ورزش‌کردن باعث می‌شود سیستم شبه‌افیونی بدن فعال شود و ترشح دوپامین و اندورفین افزایش یابد.

جهان‌بینی در ورزش یکی از پایه‌های درمان است. علم کنگره بر سه اصل‌ (جسم، روان و جهان‌بینی)، بنا شده است؛ یعنی برای رسیدن به تعادل و درمان؛ باید هر سه اصل، کاربردی شوند. جسم، پایه‌ اساسی است که خداوند آن را به امانت به ما سپرده است.

ورزش در کنگره از اوایل سال ۸۳ آغاز شد. در آن زمان، به‌دلیل پلمپ شدن مکان کنگره، لژیون‌ها در پارک برگزار می‌شد و همان‌جا جرقه‌ ورزش زده شد. آقای‌مهندس تصمیم گرفتند ورزش‌ در کنگره برای ما فراهم شود، که از ایشان سپاسگزاریم. اکنون در کنگره حدود ۱۴ رشته‌ ورزشی وجود دارد. آقای‌مهندس می‌فرمایند: «در کنگره یا می‌بریم یا می‌آموزیم».  «جهان‌بینی از واجبات ورزش است». وقتی جهان‌بینی در ورزش باشد، ورزش‌کار آسایش و آرامش دارد.

سلام دوستان هاجر هستم همسفر

طرز زندگی ما و نگاه ما به آرامش در کنگره، مسئله‌ جهان‌بینی است. جهان‌بینی؛ یعنی درست دیدن جهان؛ اما این‌که چگونه نگاه کنیم مهم است. برای داشتن نگاه زیبا به دنیا؛ باید در تفکر، ارزش‌ها و برخی صفات خود تغییر ایجاد کنیم. این تغییر به‌تدریج و با مطالعه و آموزش شکل می‌گیرد. جهان‌بینی در ورزش هم نوعی تفکر می‌خواهد. ورزش نه‌تنها جسم ما را تقویت می‌کند، بلکه باعث می‌شود کارهای روزمره‌ ما درست‌تر انجام شود.

ورزش، تحرک جسمی و روحی است‌، البته اگر آن را درست انجام دهیم و از آن لذت ببریم؛ زیرا اگر ورزش درست انجام نشود، خستگی و بی‌حوصلگی می‌آورد و ناتوانی ایجاد می‌کند؛ اما اگر فرد با تمرکز و حوصله ورزش کند، به حال خوش، هیجان و لذت دست می‌یابد. در ورزش، برد و باخت وجود دارد؛ نباید به‌خاطر باخت ناامید شویم یا به‌خاطر برد دچار غرور و منیت شویم؛ زیرا احتمال جابه‌جایی آن‌ها همیشه وجود دارد. سالم ورزش کردن نوعی پیروزی است، مهم این است که در چه شرایطی تلاش می‌کنیم.

همان‌گونه که جسم ما به غذا و خواب نیاز دارد، به ورزش نیز نیازمند است؛ زیرا ورزش باعث تقویت جسم و شادتر شدن زندگی می‌شود. بسیاری از بیماری‌ها در اثر ورزش نکردن یا ناآگاهی از روش درست ورزش کردن به وجود می‌آیند. اگر در جهان‌بینی، نوع نگاه‌ ما به ورزش تغییر کند، درمی‌یابیم که ورزش نه‌تنها برای جسم، بلکه برای روح نیز مفید است. اکنون که در کنگره۶۰ ورزش وجود دارد و ایجنت، مرزبانان و راهنمایان گران‌قدر با عشق و زمان گذاشتن برای رهجویان این بستر را فراهم کرده‌اند؛ باید همراه آن‌ها شویم تا به سلامت جسم و آرامش روح برسیم. اگر درست نگاه کنیم، ورزش نوعی محبت الهی است. من هم دوست دارم از این محبت الهی استفاده کنم.

رابط خبری: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر پروا (لژیون پانزدهم)
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی هاتف