ورزش پلی است میان جسم، روح و روان

جلسه یازدهم از دوره پنجاه و پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی البرز (کرج)؛ با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر ابوالفضل و دبیری مسافر حمید، با دستور جلسه "جهان‌بینی در ورزش" در روز یکشنبه بیست و هفتم مهرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خوشحالم که امروز در این جایگاه قرار دارم تا بتوانم درباره‌ی دستور جلسه صحبت کنم. در ابتدای سفرم تصور من از ورزش خیلی سطحی بود، فکر می‌کردم فقط همین که صبح‌ها به پارک بروم و کمی قدم بزنم و بعد دارو را سر ساعت بخورم یعنی دارم درست عمل می‌کنم. در حالی که در جلسات حضور منظم داشتم و دارو را دقیق مصرف می‌کردم اما حال درونم خوب نبود. نمی‌دانستم چرا تا اینکه تلنگری خوردم و فهمیدم ورزش یعنی چیزی فراتر از تحرک بدنی.
وقتی ورزش را جدی گرفتم تازه فهمیدم سلامت جسمانی چقدر در بهبود حال من نقش دارد، آن موقع تازه درک کردم که ورزش در کنگره فقط دویدن و بازی کردن نیست بلکه بستری برای آموزش، نظم، و احترام است.
پیش از کنگره اگر فوتبال بازی می‌کردم هدفم فقط بردن بود. اما در کنگره یاد گرفتم که در ورزش، یا می‌بریم یا آموزش می‌گیریم. یاد گرفتم حتی اگر داور اشتباه کند باز هم باید با احترام رفتار کنم. یاد گرفتم با اعضای تازه‌وارد مثل برادر رفتار کنم. در زمین ورزش همه کنار هم یاد می‌گیریم که چگونه همدل باشیم و چطور در کنار یکدیگر رشد کنیم.
ورزش برای من تبدیل شد به پلی میان جسم و روان. جایی که یاد گرفتم نظم، احترام، و آرامش را در کنار تحرک تجربه کنم. کم‌کم دیدم که ارتباطم با دوستانم بهتر شده، انرژی‌ام بالاتر رفته و حال دلم بهتر شده است. آن روزهایی که فقط برای حضور ظاهری به پارک می‌رفتم تبدیل شد به روزهایی که با اشتیاق برای دیدن دوستان و تجربه‌ی حال خوش کنارشان حاضر می‌شدم.
ورزش به من کمک کرد تعادل پیدا کنم. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند برای تغییر و تبدیل، باید در کنار مصرف منظم دارو و نوشتن سی دی، جسم هم در مسیر درست قرار گیرد. وقتی جسم در مسیر باشد روان هم آرام می‌شود و افکار منفی کمتری سراغمان می‌آیند.
امروز اگر به گذشته‌ام نگاه کنم می‌بینم روزی حتی تصور زندگی بدون مواد برایم غیرممکن بود اما حالا در مسیر دیگری قدم گذاشته‌ام. مسیری که پر از آموزش، رشد و امید است. ورزش برای من فقط حرکت دادن بدن نیست بلکه تمرینی است برای زندگی، تمرینی برای ایستادن روی پاهای خودم، برای صبر، برای همکاری و برای احترام و حالا می‌دانم که اگر این آموزش‌ها را در بیرون از کنگره هم به کار ببرم، می‌توانم همان علی جدیدی باشم که درون کنگره ساخته شد؛ انسانی که تلاش می‌کند در تعادل بماند و هر روز کمی بهتر از دیروز باشد. از اینکه با سکوت خود به سخنانم توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ متن: مسافر محمد
عکس: مسافروحید
بارگزاری: مسافر محمد