یا می‌بریم یا می آموزیم . باختی در کار نیست

به نام قدرت مطلق الله

جهان‌بینی در ورزش: مکتبی برای پالایش نفس و رسیدن به تعادل و سلامت جسم
یا میبریم یا می آموزیم . باختی در کار نیست
ورزش از دیرباز تا کنون، نه فقط برای حفظ سلامت جسم، بلکه به عنوان یک ابزار قدرتمند برای شکل‌دهی به شخصیت و روان و خلق و خوی انسان مورد توجه بوده است. در ورزش های زورخانه ای و پهلوانی این مرام و مسلک به وضوح در پهنه تاریخ مشهود بوده است.
در کنگره  ۶۰ نیز ، ورزش صرفا یک فعالیت جسمی نیست و جایگاهی فراتر از این تعاریف پیدا می‌کند؛ جایی که جهان‌بینی به مثابه لنزی شفاف، نگاه ما را به فلسفه حرکت و فعالیت بدنی دگرگون می‌سازد.
جهان‌بینی چیست؟
جهان‌بینی، در یک تعریف ساده، یعنی آنچه ما نسبت به کل هستی (جهان درون و جهان بیرون) برداشت، ادراک، دریافت و احساس می‌نماییم . در چارچوب کنگره ۶۰، ورزش تنها یک فعالیت فیزیکی برای سوزاندن کالری نیست؛ بلکه یک بستر عملی است برای:
- برقراری تعادل جسم و روان:
فرد مصرف‌کننده مواد، سال‌ها تعادل شیمیایی و فیزیولوژیک بدن خود را بر هم زده است. ورزش منظم و اصولی، جزئی حیاتی از متد DST است که به جسم کمک می‌کند تا فرآیند بازسازی و تولید مواد شبه افیونی خود را تسریع کند. این حرکت، نه تنها جسم را سالم می‌کند، بلکه بنیان آرامش و تعادل روانی را نیز محکم می‌سازد.
- تمرین صبر و استقامت:
ورزش، مکانیزم‌هایی مانند مواجه با حریفان و مبارزه سالم، تکرار تمرینات سخت و عدم دلسردی پس از شکست را آموزش می‌دهد. این فرآیند عیناً شبیه به سفر درمان اعتیاد است؛ صبر، مداومت و تحمل سختی‌ها برای رسیدن به هدفی بزرگتر یعنی تغییر ، تبدیل و ترخیص یا به عبارتی یعنی رهایی.
- تبدیل انرژی منفی به مثبت (انرژی پتانسیل به جنبشی):
یکی از چالش‌های بزرگ در سفر دوم و حتی در سفر اول، سرریز شدن انرژی‌های منفی و تخریبی است. ورزش، یک کانال امن و سازنده برای تخلیه این انرژی‌ها فراهم می‌کند. خشم، اضطراب و ناامیدی به جای اینکه به تخریب فرد و محیط اطرافش منجر شوند، در قالب دویدن، کوه‌نوردی یا انجام یک رشته ورزشی، و مواجه با حریفان و قرار گرفتن در یک مسابقه ورزشی ، به نیرویی برای سازندگی تبدیل می‌شوند.

اصول جهان‌بینی در زمین بازی:
جهان‌بینی کنگره ۶۰ مجموعه‌ای از اصول اخلاقی و رفتاری را به  فرد می آموزد که با قرار گرفتن فرد در زمین های ورزشی فرصتی بسیار مغتنم برای تمرین و کاربردی کردن این اصول و حرمت ها را به فرد می دهد . به عبارتی زمین مسابقه و پارک های ورزشی کنگره 60 از این دیدگاه یک کارگاه عملی برای تمرین و تکرار آموخته ها می باشد . به عنوان مثال  زمانی که حریف زمین می خورد و فرد با عشق و محبت او را در آغوش گرفته و از زمین بلند می کند و از او عذرخواهی می کند ،  و یا برعکس ، زمانی که با خطای حریف زمین می خورد و بدون اینکه عصبانی شود از زمین برخواسته و به بازی ادامه می دهد و یا زمانی که اشتباه داور را بدون کوچکترین اعتراضی می پذیرد نشان از تغییرات درونی شخص و نهادینه شدن آموزش ها در جان و تن فرد است که به هر قیمتی حاضر به برنده شدن نیست .
۱. بازی با تمام توان، نه فقط برای برد
شخص مسافر، با تمام قوا در میدان حاضر می‌شود، اما نتیجه برد یا باخت را به تقدیر و تلاش جمعی واگذار می‌کند. هدف اصلی، انجام درست وظیفه (بازی منصفانه و اصولی) و تمرین کاربردی کردن آموزش ها است، نه لزوماً غلبه به دیگری. این دیدگاه، حسادت و کینه‌ورزی پس از شکست را از بین می‌برد.
۲. احترام به قوانین و مرزها (حرمت‌ها)
در ورزش، قوانین خطوط قرمز و حرمت‌های بازی هستند. پایبندی کامل به این قوانین، تمرینی است برای پایبندی به حرمت‌های کنگره و حرمت‌های زندگی. یک مسافر یا همسفر  در زمین های ورزشی  هرگز برای برتری، دست به تقلب، تخطی از قوانین ، ایجاد تنش یا آسیب به حریف نمی‌زند، زیرا می‌داند کسب مقام از راه نادرست، در نهایت جز تخریب برای خودش چیزی ندارد.
۳. خدمت در قالب ورزش :
در کنگره ۶۰، ورزش نه تنها برای مسافران سفر اول ، بلکه برای همه اعضا از اهمیت خاصی برخوردار است. مسافران سفر دوم در کنار ایجنت‌ها، مرزبانان، و نگهبانان ورزشی، آموخته‌های خود را در اختیار تازه‌واردین و سایر اعضا قرار می‌دهند و با خدمت کردن در جایگاه های مختلف  بستری پرنشاط را فراهم می سازند تا همه اعضاء بتوانند از آن بهره مند شوند. این خدمت بلاعوض، اوج جهان‌بینی ورزشی است؛ کمک به دیگری برای رسیدن به تعادل، بدون چشم‌داشت مادی یا حتی ستایش.
نتیجه‌گیری:
دستور جلسه “جهان‌بینی در ورزش” به ما می‌آموزد که جسم، مرکب نفس ماست و باید آن را سالم و قوی نگه داریم. اما این قدرت جسمی باید با قدرت جهان‌بینی، یعنی دانایی و آگاهی، هدایت شود تا نتیجه ایده آل حاصل گردد. ورزش در کنگره ۶۰، تبدیل به یک مدرسه عملی می‌شود؛ مدرسه‌ای که در آن اعضاء می‌آموزند چگونه در رقابت‌ها منصف، در شکست‌ها مقاوم و در پیروزی‌ها فروتن باشند. این ترکیب نه فقط برای کسب مدال، بلکه برای کسب بزرگترین مدال زندگی، یعنی تعادل و آرامش پایدار، ضروری است. به سبزی دشت ها جوان و جاوید باشید

با تقدیم احترام
راهنمای لژیون یکم نمایندگی دکتر علیرضا  مسافر محسن