ورزش در کنگره ۶۰ فقط فعالیتی برای سلامت جسم نیست؛ بلکه ابزاری برای رشد و تکامل انسان در مسیر تعادل است. همانطور که جسم انسان نیاز به حرکت و تغذیه صحیح دارد، ذهن و جهانبینی نیز نیازمند رشد و پالایش است. ورزش در کنار جهانبینی و تجربه سه ضلع مثلث درمان اعتیاد در کنگره۶۰ را تشکیل میدهد؛ بنابراین درک درست از مفهوم جهانبینی در ورزش میتواند، مسیر درمان و زندگی را روشنتر کند.
جهانبینی نوع نگاه انسان به هستی، خود، دیگران و خداوند است. جهانبینی طرز تفکر ما را نسبت به اتفاقات اطراف تعیین میکند. کسی که جهانبینی سالمی دارد در برابر مشکلات تسلیم نمیشود در رقابتها حسادت نمیکند و از پیروزیها دچار غرور نمیگردد. در کنگره۶۰ گفته میشود: «جهانبینی یعنی آنچه ما از جهان درک میکنیم و بر اساس آن تصمیم میگیریم و عمل میکنیم».
در ورزش، جهانبینی نقش تعیینکنندهای دارد، اگر ورزش فقط برای بردن، نشان دادن برتری یا کسب مقام باشد، بهزودی به حس منفی، غرور و حتی تخریب منجر میشود؛ اما اگر هدف از ورزش تعادل، آرامش، نظم، انضباط و خدمت به دیگران باشد، آن ورزش باعث رشد روح و جسم میشود. ورزش در کنگره۶۰ مکانی برای تمرین محبت، احترام، نظم و مسئولیتپذیری است. در زمین ورزش، انسان یاد میگیرد که دیگران را قضاوت نکند و با آرامش بازی کند و شکست را به عنوان پلی برای رشد ببیند. این همان جهانبینی درست در ورزش است.
کنگره۶۰ بهعنوان یکی از سازمانهای مردم نهاد (NGO) برتر در زمینه درمان اعتیاد شناخته شده است. این مجموعه تعادل سه مؤلفه جسم، روان و جهانبینی را اساس کار خود قرار داده است. جسم بهعنوان اصلیترین مؤلفه درمان محسوب میشود؛ چراکه اگر فرد از لحاظ جسمی در تعادل نباشد، آموزشپذیر نخواهد بود. این بخش با روش DST و شربت OT طی یازده ماه به درمان و تعادل میرسد.
در کنار مقوله جسم، ضلع جهانبینی نیز بهعنوان یکی دیگر از مؤلفههای درمان نقش بسزایی دارد؛ چراکه تا جهانبینی و نگرش فرد نسبت به خود و جهان تغییر نکند، درمان بهصورت کامل انجام نخواهد شد. این بخش نیز با آموزشهایی که در قالب متون و سیدیها ارائه میشود به تعادل میرسد. در کنگره۶۰ ورزش یک ورزش پهلوانی است، نه قهرمانی. جهانبینی در ورزش یعنی نگرش فرد به مقوله ورزش چگونه است؛ یعنی تغییر دیدگاه فرد نسبت به ورزش، بهگونهای که طوری ورزش کند تا هم خود و هم دیگران لذت ببرند.
ورزش در کنگره۶۰ بر پایه برنامهریزی، نظم، همکاری و احترام متقابل استوار است و چیزی به نام رقابت در آن وجود ندارد. برد و باخت مهم نیست؛ آنچه اهمیت دارد، یادگیری و رشد اخلاقی است و این بهخاطر نوع جهانبینی در کنگره است. اخلاق ورزشی، رعایت قوانین و احترام به دیگران اولویت دارد. این فلسفه آقای مهندس است که نهتنها درباره اعتیاد و درمان آن بلکه برای زیبا زیستن کاربرد دارد. ایشان میفرمایند: «اگر میتوانید به دیگران یاد بدهید، چگونه عشق بورزند و خدمت کنند، اگر نمیتوانند، حداقل به آنان امید دهید و اگر کاری دیگر نمیتوانید بکنید، آنها را مشغول کنید، چون بیکاری ریشه همه فسادها است».
تفاوت ورزش در کنگره با ورزش بیرون از کنگره در این است که در کنگره، فرد با حمایت، تشویق و محبت دیگران پیشرفت میکند؛ اما در بیرون از کنگره، گاهی با تخریب و رقابت ناسالم میخواهند پیشرفت کنند. ورزش در کنگره فقط محدود به زمین بازی نیست؛ محیط ورزش نیز مانند خود کنگره دارای قوانین و حرمتهایی است که باید به آنها عمل کرد و احترام گذاشت. هر رشته ورزشی نیز قوانینی دارد، اگر فرد این قوانین را نداند، نه خودش میتواند درست بازی کند و نه اجازه بازی درست به دیگران میدهد.
ورزش سالمترین و ارزانترین تفریح قابلدسترسی است. هر فرد بر اساس توانایی و علاقه خود در یک رشته ورزشی شرکت میکند. این مسیر معمولاً با ورزشهای سبک مانند دارت آغاز میشود و با ورزشهای سنگینتر تکمیل میگردد. درمان یک فرد زمانی به نتیجه مطلوب میرسد که ورزش را ابتدا بهصورت تفریحی و سبک آغاز کرده و در نهایت بهصورت حرفهای ادامه دهد؛ زیرا تعادل بالاتر از درمان است. با ورزشکردن فرد به سلامتی و تعادل بیشتری دست مییابد.
ورزش در کنگره ۶۰ تنها تمرین جسم نیست؛ بلکه فرصتی برای تمرین اخلاق، نظم، فروتنی و رشد شخصیتی است. وقتی ورزش با جهانبینی همراه باشد، برد و باخت معنای واقعی خود را مییابند و ورزش به راهی برای سلامت جسم، آرامش روان و رسیدن به تعادل در زندگی تبدیل میشود.
منابع: جزوه جهانبینی، سایت کنگره۶۰، آموزشهای آقای مهندس
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دهم)
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر بهاره نگهبان سایت
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
80