باخت نداریم؛ بلکه می‌آموزیم

جهان‌بینی همان، نوعِ نگاهِ من به درونِ خودِ مسائل، اتفاقات اطراف، رفتار و کردار من است. این دستور جلسه، در واقع می‌خواهد بگوید که نگاه و هدف من، از ورزش‌کردن چه چیزی است؟

ورزش به نوعِ فعالیتِ فیزیکیِ بدن گفته می‌شود که شرکت‌کنندگان می‌توانند، به‌صورت منظم و سازمان‌یافته و یا گاه‌به‌گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبودِ تناسب‌اندامشان، تعادلِ روان و فراهم‌آوردن سرگرمی بهره ببرند.

شروع و اساسِ ورزش در کنگره۶۰ به این صورت بود؛ زمانی که شعبۀ مرکزی به دلایلی، به دستور قاضی مهروموم شد، آقای مهندس اعلام کردند که لژیون‌ها در پارک برگزار شود.

زمان استراحت در پارک، اعضا شروع به بازی فوتبال با یک توپ پلاستیکی کردند. بعد از بازگشایی آکادمی، افراد به فضای پارک عادت کرده بودند و تصمیم گرفته شد، روزهای جمعه فعالیت‌های ورزشی در پارک ادامه یابد.

چرا ورزش در کنگره60؟ برای درمان، باید سه ضلعِ جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل لازم برسد. جهان‌بینی، همان افکار و اندیشۀ فرد است تا شخص به خودش آسیب نزند. روان؛ یعنی خلق‌وخو. و اما جسم که خانۀ ماست و ما در آن زندگی می‌کنیم، پس باید از آن مراقبت کنیم.

برای سالم نگه‌داشتن این جسم، باید به چندین نکته توجه کنیم.

۱) مواد اولیۀ جسم: تمام اجزای ما در حال تغییر هستند و دائماً سلول‌ها می‌میرند و سلول‌های جدید به وجود می‌آیند. ما باید مواد اولیۀ موردنیاز را به جسم برسانیم و بدن ما به گونه‌ای طراحی شده که خود مواد اولیه‌اش را تعیین می‌کند.

۲) مسئلۀ خواب: خواب، مسئلۀ حائز اهمیتی است و باید در ساعت مشخصی باشد. برای به خواب‌رفتن باید مواد شیمیایی آدرنالین، سروتونین، استیل‌کولین وارد جریان خون بشوند و شخص به خواب برود و این مواد در تایم مشخصی، شروع به ترشح‌کردن می‌کنند؛ پس خواب باید سر یک ساعت مشخص باشد.

۳) تحرک که شامل فعالیت‌های بدنی، پیاده‌روی و ورزش‌کردن است. انسان به صورتی خلق شده است که هر قدر تحرک داشته باشد (البته در حد نرمال)، از بدنی قوی‌تر و نیرومندتر برخوردار می‌شود؛ برعکسِ ماشین که اگر زیاد از آن استفاده شود، فرسوده می‌گردد. اگر از شهر وجودی خود، به نحو احسنت استفاده کنیم، می‌توانیم بدن سالم‌تری داشته باشیم.

ورزش نه‌تنها ابزاری برای تقویت جسم است؛ بلکه به طور شگفت‌انگیزی به‌ سلامتِ روان کمک می‌کند. ورزش در پیشگیری از افسردگی و بالابردنِ روحیۀ عمومی فرد مؤثر است. در زمان انجام فعالیت بدنی، تولید یک ماده شیمیایی از بدن، به نام سروتونین بیشتر می‌شود.

در بین افرادی که به طور مرتب ورزش می‌کنند، ابتلا به افسردگی کاهش می‌یابد. ورزش‌کردن باعث آزادشدن اندروفین می‌شود که این ماده به طور طبیعی، باعث بالابردن سطح هوشیاری و روحیۀ عمومی فرد شده و احساس انرژی بیشتری برای انجام کارهای روزمره به شخص اعطا می‌کند.

در مورد جهان‌بینی در ورزش، یک شعار در کنگره وجود دارد و آن این است که یا می‌بریم یا می‌آموزیم. این مهم‌ترین تفاوت، بین افراد درون کنگره و خارج از کنگره است.

این افراد با آموزش‌هایی که می‌بینند، باخت برایشان مفهومی ندارد. می‌توانم بگویم کسی که صبح زود از خواب بیدار می‌شود و به پارک می‌آید، مواد شبه افیونی بدنش چندین برابر ترشح می‌شود، بانشاط و سرحال می‌شود و نمی‌تواند به باخت فکر کند.

همان‌طوری که آقا مهندس فرموده‌اند: ما ورزش گلادیاتوری نمی‌خواهیم، همین که صبح زود می‌توانیم از خواب بیدار شویم و به پارک بیاییم، برنده هستیم. اگر مدام فکرمان به بردوباخت برود، برای خود یک جنگ افکار درست می‌کنیم.

اگر هم مسئله‌ای می‌بینیم، باید با دید مثبت به آن نگاه کنیم که هم حس و حال خودمان و هم حس و حال دیگران خوب باشد. اگر در مسابقه‌ای مشکلی پیش آمد، باید سعی شود با کم‌ترین کنش و بدون به‌هم‌ریختگی و با صبوری، مشکلات را حل کنیم.

و در آخر ما با ورزش‌کردن، سیستم ایکس را از طریق ذره‌ای بازسازی می‌کنیم و جسم و روان خود را به تعادل می‌رسانیم.

منابع: سی‌دی ورزش، ورزش ۲، کتاب ۱۴ مقاله، مقالات سایت
نویسنده: راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم)
عکاس: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون دهم) عکاس دوم
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) دبیر دوم سایت
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان