در سکون هیچ چیز به وجود نمیآید و زایشی نیست. این وادی به زیبایی انسان را به تفکر وادار میکند. در گذشته هر کاری برای ترک مواد مسافرم انجام میدادم هر راهی را که میرفتم همیشه با شکست مواجه میشدم. عزیزانم نه تنها قطع مصرف نمیکردند، بلکه مرا هم مقصر میدانستند و هر روز از روز گذشته ناامیدتر میشدم. احساس درماندگی میکردم من و مسافرم به آخر خط رسیده بودیم.
مسافر من بعد از ۲۰ سال تخریب و ترکهای مکرر و بدون نتیجه تصمیم گرفت و وارد کنگره شدیم، تا اینکه راه برای ما در کنگره۶۰ نمایان شد؛ اما چگونه در این مسیر قدم برداریم خیلی مهم بود. خدا را شکر که از جنس خودش راهنمایانی برای ما فرستاده بود که همچون فرشتگان آنچه را آموخته بودند در اختیار ما قرار دادند. آقای مهندس میفرماید: ابتدا در یک مسیر باید خواسته و هدف و بعد حرکت مشخص شود.
به لطف آقای مهندس دژاکام با روش DST مسافرم درمان شد و خدا را شکر به رهایی رسیده است. خودم و مسافرم با نوشتن سیدیها به آرامش رسیدهایم. واقعاً درسی در وادی دوازدهم که آقای مهندس میفرمایند: اگر در مسیر ارزشها حرکت کنیم و گوش به فرمان باشیم همان شو شود برای ماهم اتفاق میافتد و راه هم برایمان نمایان میشود.
خدارا شکر بابت وجود آقای مهندس دژاکام و راهنماها برای این عزیزان دعای خیر میکنم و بهترینها را برای ایشان آرزو میکنم.
نویسنده: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول)
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی الیگودرز
- تعداد بازدید از این مطلب :
50