به تابلوها و اعلانات توجه کنیم

یازدهمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی رضا مشهد، به استادی مسافر احمد، نگهبانی مسافر صادق و دبیری مسافر علیرضا با دستورجلسه "وادی هشتم و تاثیر آن روی من " یکشنبه 20 مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سلام دوستان احمد هستم مسافر
از ایجنت محترم گروه مرزبانی، نگهبان و دبیر عزیز سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. شکرگزارم از راهنمای خوب خودم که به من اعتماد کردند و این جایگاه را در اختیارم قرار دادند. وادی هشتم و تأثیر آن روی من، با حرکت راهنمایان نمایان می‌شود. هر مسیری که حرکت کنیم، مطمئناً به مقصدی خواهیم رسید، ولی در جا زدن و ایستادن ما را به هیچ مقصدی نمی‌رساند. وقتی که خواسته‌ای داشته باشم، باید به سمت آن حرکت و تلاش کنم. تنها با حرکت کردن است که می‌توانم به خواسته خود برسم؛ چه این خواسته مادی باشد، چه معنوی، و چه مربوط به درمان اعتیادم. من با ۳۰ سال تخریب وارد کنگره شدم و هیچ وقت فکر نمی‌کردم بتوانم اعتیادم را درمان کنم. همیشه نگران بودم که جایی بدون مواد بمانم. در اینجا از آقای مهندس تشکر می‌کنم که سقفی بنا کردند تا کسانی مثل من که درگیر مواد مخدر هستند، بتوانند به درمان و تعادل برسند. همچنین از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که وادی‌ها را برای ما هرچه آسان‌تر توضیح و آموزش می‌دهند. راه‌ها و جاده‌هایی که ما در آن قدم می‌گذاریم، همیشه راحت و آسان نیست؛ هر مسیر مشکلات خود را دارد. اگر به تابلوها و اعلانات توجه کنیم، از این مشکلات کاسته می‌شود، ولی اگر بی‌توجه باشیم، از مسیر خارج شده و دچار مشکل می‌شویم و در نهایت مجبور می‌شویم دور بزنیم و به مسیر اصلی بازگردیم. در کنگره ۶۰، مسیر اصلی و درست، درمان اعتیاد است. تابلوها و اعلانات همان آموزش‌هایی هستند که راهنمایان محترم به ما می‌دهند و برای رسیدن به مقصد یعنی درمان و تعادل باید به آن‌ها احترام بگذاریم و رعایتشان کنیم. نوشتن سی‌دی‌های آموزشی و شرکت در جلسات لژیون‌ها، گوش به فرمان راهنما بودن، ما را به مقصدمان می‌رساند. برای اینکه بتوانیم راحت‌تر و سالم‌تر به مقصد برسیم، باید طبق برنامه‌ای که راهنما به ما داده، داروی خود را مصرف کنیم. در این مسیر، می‌توانیم تجربه‌های زیادی کسب کنیم با گوش دادن به مشارکت دوستان در سر جلسات. این سفری که ما برای درمان اعتیاد آغاز کرده‌ایم، هرچند ممکن است راحت به نظر برسد، ولی باید با شرایط کامل و آگاهی حرکت کنیم. در این سفر، ما بین عقل و نفس جنگ نرم داریم و باید مواظب نیروهای منفی باشیم تا از مسیر دور نشویم. اگر تسلیم نیروهای منفی شویم، دچار لغزش و آسیب خواهیم شد. ما خودمان کسانی را داشتیم که با خودمان بودند و همینجا می‌آمدند، ولی وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که الان ما کجا هستیم. از نظر چیزی، نه اینکه خدایی نکرده بخواهیم روی کسی قضاوت کنیم، بلکه منظورم این است که سختی‌هایی که تجربه کردیم، خودمان برای خودمان ایجاد کردیم. آن زمانی که مصرف می‌کردیم، قبل از اینکه کسی به ما بگوید این کار را بکن، خودمان رفتیم دنبال این کار. خیلی ناپسند بود. خیلی‌ها هم هستند در همین جمع که اصلاً از نظر مالی نیازی نداشتند که بگوییم این آقا نیاز مالی داشته، اما مصرف می‌کردند. نیاز مالی تنها عامل نیست، خیلی‌ها نیاز عاطفی داشتند؛ در خانه، با همسر یا بچه‌ها و این مسائل به آدم صدمه‌های زیادی می‌زند. به هر حال، مسیری که آمده‌ایم را باید همان مسیر درست را مستقیم برویم و به هیچ طرف و هیچ کس دیگری اعتماد کامل نکنیم. آدمی که تخصص آن کار را ندارد، ممکن است شمارا از وسط راه برگرداند. ما دیدیم کسانی بودند که ضررهای زیادی کشیدند و تجربه کردند؛ خیلی از آن‌ها دوستان خودمان بودند، قبلاً در همان محل و آبادی ما بودند و همانجا کار می‌کردند. به قول جناب مهندس، وقتی ما آمدیم کنگره را درست کنیم، خیلی جاها نقاط ضعفی که در انجیو های دیگر بود تقویت کردیم و خیلی از قوانین آن‌ها را کم یا زیاد کردیم. الان الحمدلله با لطف خداوند، این کنگره به جایگاه فعلی رسیده است. قدر این کنگره را بدانید و ان‌شاالله همه عاقبت‌بخیر شوند.

ممنون که‌ با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش دادید.

در ادامه لوح تقدیر لژیون سردار توسط نگهبان لژیون سردار مسافر حسن به اعضاء داده شد.

تایپ: مسافر محمد لژیون چهاردهم
ویرایش: مسافر عبدالرضا لژیون یازدهم
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون پانزدهم
تایید خبر: مسافر داود لژیون سوم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی