English Version
This Site Is Available In English

دیگران کاشتند ما خوردیم ما می‌کاریم تا دیگران بخورند

دیگران کاشتند ما خوردیم ما می‌کاریم تا دیگران بخورند

جلسه سوم از دوره نهم لژیون سردار نمایندگی شهرری به استادی پهلوان محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر رحیم، دبیری مسافر حسن و خزانه داری مسافر جعفر با دستور جلسه "وادی هشتم، با حرکت راه نمایان می‌شود" در روز شنبه 19 مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۵:۳۰ آغار بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر، قبل از هر چیز خدا را شکر می‌کنم که امروز در جمع شما عزیزان هستم و این فرصت را دارم تا از محضر شما آموزش بگیرم. واقعاً خدا را شکر می‌کنم که کنگره ۶۰ را دارم و مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان در زندگی من هستند، اگر این مسیر و این انسان‌ها نبودند من امروز این حال خوش و آرامش درونی را نداشتم. هر روز صبح که بیدار می‌شوم با سپاس و شکر از خدا، برای داشتن کنگره و آموزش‌های آن، برای وجود مهندس و خانواده ایشان و برای تک‌تک شما عزیزان روزم را آغاز می‌کنم، وقتی به گذشته خود نگاه می‌کنم یاد روزهایی می‌افتم که از بیرون همه چیز خوب به نظر می‌رسید از جمله شغل، وضعیت مالی، احترام اجتماعی اما درونم پر از آشفتگی، کینه، نفرت و حسادت بود.

حتی نمی‌توانستم با خانواده‌ام درست ارتباط بگیرم و آن‌ها هم نمی‌توانستند من را درک کنند. همه چیز از بیرون مرتب بود، اما درون من لجن و آشفتگی بود، خداوند لطف کرد و من را به مسیر کنگره هدایت کرد تا یاد بگیرم که هیچ تغییر واقعی بدون حرکت ممکن نیست، وادی هشتم می‌گوید: «با حرکت راه نمایان می‌شود» و واقعاً همین است تا حرکت نکنیم، تا زحمت نکشیم مسیر برایمان روشن نمی‌شود، من سال‌ها در بخش مبارزه با مواد مخدر فعالیت داشتم، اما خودم گرفتار مصرف شدم، ابتدا باور نمی‌کردم که معتاد شده‌ام، چون فکر می‌کردم فقط برای لذت مصرف می‌کنم اما روزی رسید که از همه چیز خسته شدم و فهمیدم باید تغییر کنم، وارد کنگره شدم و درمان را آغاز کردم اما مسیر آسان نبود.

سختی‌ها و سنگلاخ‌های زیادی وجود داشت اما ایمان داشتم که اگر در مسیر صراط مستقیم حرکت کنم خداوند کمکم می‌کند و واقعاً هم همین‌طور شد، هرکسی که در مسیر درست باشد بدبخت نمی‌شود، برعکس آرامش و حال خوش به او بازمی‌گردد، در این مسیر یاد گرفتم که بخشش و گذشت، ستون اصلی آرامش درونی است و اگر انسان صفت بخشندگی را نداشته باشد نمی‌تواند در کنار دیگران زندگی کند حتی در کنار خانواده. کنگره به ما می‌آموزد که ببخشیم، حتی وقتی طرف مقابل لیاقتش را ندارد، این بخشش نه تنها آرامش درونی می‌آورد بلکه برکت زندگی را نیز افزایش می‌دهد، بحث لژیون سردار هم تجربه‌ای بسیار آموزنده بود.

در ابتدا وقتی گفتند باید کمک مالی کنیم واقعاً فکر نمی‌کردم بتوانم اما وقتی ایمان آوردم و گفتم «می‌خواهم عضو شوم»، خداوند از جایی که انتظار نداشتم کمکم کرد و پولش را رساند، آنجا فهمیدم که در این سیستم دقیق و حساب‌شده هر کمکی، برکت و اثر خود را دارد و هر ریالی که در مسیر کنگره داده می‌شود نه تنها به دیگران کمک می‌کند بلکه زندگی خود ما را نیز متحول می‌کند، با گذشت زمان متوجه شدم که ارتباط خانواده من هم بهتر شده است، آرامش و درک متقابل میان اعضای خانواده بیشتر شده و رفتار و کردار ما تحت تاثیر این آموزش‌ها بهبود یافته است، هرچقدر در مسیر خدمت و کمک به کنگره حرکت کنیم، چند برابرش به زندگی‌مان بازمی‌گردد.

هم در آرامش هم در موفقیت‌های مالی و اجتماعی و هم در روابط انسانی. تجربه شخصی من این است که در مسیر کنگره سختی‌ها و مشکلات زندگی به تدریج محو می‌شوند چون ناشی از رفتار و دیدگاه‌های گذشته خودمان بوده‌اند و با تغییر دیدگاه و حرکت در مسیر درست، زندگی آرام و روشن می‌شود. خداوند لطف کرده و من امروز با خانواده‌ام درک و آرامش دارم و می‌توانم با صبر و توانایی مسائل را مدیریت کنم وهمچنین یاد گرفتم که حضور در لژیون سردار فقط کمک مالی نیست بلکه رشد روحی، انسانی و اجتماعی است.

هر کس در مسیر خدمت و کمک حرکت کند نه تنها به دیگران کمک کرده بلکه خود نیز رشد می‌کند و به آرامش می‌رسد. این مسیر، مسیر نور است و ما باید قدردان باشیم و در این مسیر تلاش کنیم، از مهندس دژاکام بی‌نهایت سپاسگزارم که تمام وجودش را وقف ما کرده است، او الگویی است از ایمان، گذشت، عشق و بخشش. اگر امروز حال من خوب است و آرامش دارم و خانواده‌ام در آرامش هستند همه‌اش از برکت کنگره و آموزش‌های مهندس است، دوستان بیایید از فرصت گلریزان استفاده کنیم، نترسیم از بخشیدن و کمک کردن، چون روزی دست ما نیست و خداوند خودش راه را باز می‌کند. هر چه می‌دهیم، چند برابرش بازمی‌گردد و برکت آن در زندگی ما و دیگران نمایان می‌شود، من مطمئنم هر کسی که در مسیر آموزش و خدمت حرکت کند نتیجه خواهد گرفت، هر سختی که در مسیر است موقت است و پشت سر گذاشتن آن، رشد و آرامش دائمی می‌آورد. ما امروز در مسیر نور هستیم و وظیفه داریم قدردان باشیم و نور را به دیگران انتقال دهیم.

مرزبان کشیک: مسافر علی
تنظیم و ویراستار: مسافر رضا از لژیون چهاردهم
تایپ:  مسافر هاشم از از لژیون ششم
مسافران نمایندگی شهرری

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .