وادی هشتم می‌گوید: «با حرکت راه نمایان می شود». هرگاه وادی هشتم را گوش می‌دهم به یاد روزهایی می‌افتم که در دوران مصرف مسافرم، هیچ اقدام مؤثری انجام نمی‌دادم و تنها در انتظار وقوع معجزه‌ای از سوی قدرت مطلق بودم. در آن زمان بر این باور بودم که فقط خداوند می‌تواند، مرا از این وضعیت نجات دهد، غافل از آنکه در برابر مصرف مسافر ناتوان بودم، نه در مقابل رفتار، عملکرد و واکنش‌های خودم.
انسان تا زمانی که در سکون به سر می‌برد، نمی‌تواند به اهداف خود دست یابد. در نظر داشته باشید که برای خودتان هدفی تعیین کرده‌اید تا زمانی که شروع نکنید و گامی در جهت هدف برندارید، به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسید. باتوجه به تخریب‌هایی که اعتیاد در زندگی ایجاد می‌کند، طبیعی است که اثرات منفی آن بر همسفران نیز تأثیرگذار باشد. یکی از نام‌های نیروهای منفی یا شیطانی، نیروی بازدارنده است، نیرویی که همواره سعی می‌کند به عناوین مختلف انسان را از حرکت و رشد بازدارد؛ این نیرو به خوبی می‌داند که اگر انسان متوقف شود در پی آن سقوط خواهد کرد، زیرا سکون بدون سقوط وجود ندارد.
نیروی بازدارنده همواره سعی می‌کند با شناسایی نقاط ضعف انسان که ممکن است، اعتیاد باشد یا موضوعی دیگر او را از مسیر صحیح زندگی خارج و متوقف کند، اگر من به عنوان یک همسفر با وجود شرایط دشوار مسافرم، حرکتی در جهت ساختن آینده و زندگی خود نداشته باشم، نتیجه بسیار اسفناکی متوجه زندگی‌ام خواهد شد، مانند خانواده‌هایی که دچار اعتیاد شده‌اند.
هفت وادی را آموزش گرفتم و پشت سر گذاشتم، اکنون در وادی هشتم می‌آموزم که اگر بر دانسته‌های وادی‌های گذشته و آموزش‌هایی که دیده‌ام سکون داشته باشم و حرکتی نکنم، هیچ تغییری در زندگی‌ام اتفاق نمی‌افتد. در جهان همه چیز در حال حرکت است و انسانی که حرکت نکند، مانند آبی راکد، به گندآب تبدیل می‌شود. این وادی نیز مانند سایر وادی‌ها یکی از زیباترین و کاربردی‌ترین قوانین هستی را بیان می‌کند و به ما می‌آموزد که زندگی در حرکت معنا پیدا می‌کند.
گذر زمان در این دنیا این را به من یادآوری می‌کند که همه چیز در حال حرکت می‌باشد و اگر امروز گامی برندارم و در سکون بمانم از مسیر زندگی عقب خواهم ماند. زندگی انسان مسیری برای سیر و حرکت است و جایی برای سکون و توقف نیست، اگر قرار بر سکون بود، دیگر مسیر معنا نداشت، بنابراین انسان در طول حیات خود دائماً در حال حرکت است و هیچ جایی وجود ندارد، بگوید که مسیر زندگی من تمام شد و به پایان رسید و باید بایستم، چنین نقطه‌ای در مسیر رشد و تکامل انسان هرگز وجود ندارد.
وادی هشتم به ما می‌آموزد که کلید رهایی و پیشرفت در زندگی، آغاز حرکت است. تا زمانی که در جای خود بایستیم و تنها به فکر کردن، آرزو کردن یا ترسیدن از آینده بسنده کنیم، هیچ راهی برای ما گشوده نخواهد شد؛ اما به محض آنکه قدمی هرچند کوچک برداریم، نیروهای هستی با ما همراه می‌شوند و مسیر به‌تدریج روشن می‌گردد. در نتیجه، اگر بخواهیم در زندگی، درمان یا مسیر خودشناسی به نتیجه‌ای برسیم، باید با ایمان، امید و تلاش قدم در راه بگذاریم؛ زیرا حقیقت همواره در جریان حرکت آشکار می‌شود.
منابع: کتاب عشق، سی‌دی‌های وادی هشتم، سایت کنگره۶۰
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر بهاره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
98