پیام اصلی وادی هشتم کنگره ۶۰ با عنوان «با حرکت راه نمایان میشود»، این است که ماهیت هستی بر پایه حرکت است. در جهانبینی کنگره ۶۰، سکون و توقفِ مطلق معادل مرگ، نیستی و فساد است. هیچ آفرینشی در سکون رخ نمیدهد؛ هر موجود زندهای برای ادامه حیات، در حال حرکت و تغییر است. این وادی تأکید دارد که شروع حرکت در مسیرِ درست است که موجب آشکار شدن مقصد میشود. اغلب انسانها، بهخصوص کسانی که درگیر مشکلات بزرگ مانند اعتیاد یا بحرانهای روحی هستند، انتظار دارند ابتدا تمام مسیر و موانع آن را ببینند، سپس حرکت کنند. قلب اصلی وادی هشتم، «حرکت در کشف پله به پله» است. راهحل مشکلات اغلب در دل خود عمل نهفته است.
انسانها در مواجهه با یک هدف بزرگ (مثل ترک اعتیاد) دچار «فلج شدن بر اثر تحلیل بیش از حد» میشوند. این افراد میخواهند تمام جزئیات مسیر را از نقطه A تا Z بدانند، اما واقعیت این است که در مسیرهای ناشناخته و پیچیده زندگی، دیدن کل نقشه از مبدأ غیرممکن است. کشف پله به پله میگوید: شما نیازی به دیدن پایان مسیر ندارید؛ فقط باید پله بعدی را ببینید. این مفهوم را میتوان به نور چراغ قوه در یک شب تاریک تشبیه کرد که کل مسیر پیش رویتان دیده نمیشود. حرکت شما در واقع حکم روشن کردن چراغ قوهای را دارد که فقط میتواند دو یا سه متر جلوی پای شما را روشن کند. با نمایان شدن راه، شما با نور همان دو سه متر جلو میروید. وقتی به انتهای مسیر رسیدید و حرکت کردهاید، چراغ قوه هم جابجا شده و پلههای بعدی مسیر را برایتان روشن میکند.
بنابراین، راه به طور یکجا نمایان نمیشود؛ بلکه به تناسب هر حرکت، بخشی از راه آشکار میگردد. منابع، راهحلها و راهنماییهای لازم درست در لحظهای که به آنها نیاز دارید، نمایان خواهد شد؛ نه زودتر و نه دیرتر. کشف پله به پله، یک رابطه علت و معلولی بین «تعهد به حرکت» و «بازخورد جهان هستی» است. به بیان دیگر، کائنات و هستی فقط به کسی یاری میرسانند که ثابت کند قصد حرکت جدی دارد. کشف پله به پله با مفهوم ایمان و اعتماد گره خورده است. این وادی از ما میخواهد که: ۱. به خود اعتماد کنیم؛ حتی اگر الان راهحل کلان را نمیدانیم، توانایی حل مسائل جزئی را در لحظه خواهیم داشت. ۲. به مسیر اعتماد کنیم؛ باور کنیم که این قانون جهان است. اگر هدف درست و حرکت در صراط مستقیم باشد، نیروهای مافوق (نیروی القاء، تقدیر و غیره) ما را یاری میکنند و راه را نشان خواهند داد. در نهایت، کشف پله به پله یعنی زندگی در حال و تمرکز بر وظیفه امروز. لازم نیست نگران سال آینده باشید؛ نگران این باشید که امروز، پلهای که جلوی پایتان نمایان شده است را با تمام توان و درستی بردارید. با همین نظم، مسیر یک هزار کیلومتری قدم به قدم طی خواهد شد.
نویسنده: همسفر نادیا رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون ششم)
رابطخبری: همسفر فیروزه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
109