(خشت اول گر نهد معمار کج تا ثریا می‌رود دیوار کج)
پایه و اساس هر کاری بر مبنای درستی و زیبایی است. اگر کاری از ابتدا با اشتباه شروع شود، در ادامه با خطا مواجه خواهد شد و به نتیجه نخواهد رسید. آقای مهندس حسین دژاکام از همان ابتدا خشت و پایه کنگره را درست بنا نهادند. (نور الهی بدرقه راه و مسیر زندگیشان باد؛ عمری با عزت، سلامتی و دل خوش نصیبشان باد)
من با ورود به کنگره یاد گرفتم که «با تفکر، ساختارها آغاز می‌گردد.» برای انجام هر کاری یا حل هر مشکلی باید تفکر کنم. در کنگره برای مشکل مسافرم و خودم به ما یاد دادند که باید صورت‌مسئله آن را بدانیم؛ یعنی هر مسئله، صورت‌مسئله‌ای دارد. فردی که می‌خواهد درمان شود، باید جسم، روان و نگرش او تغییر کند که این‌ها مربوط به صورت‌مسئله اعتیاد است.
دید من نسبت به مسافرم و اعتیاد به‌کلی تغییر کرد. توانستم راه درست زندگی‌کردن و راه انسان بودن، راه بخشش و گذشت، راه رسیدن به ارزش‌ها و دوری از ضد ارزش‌ها و… را بیاموزم. یاد گرفتم که برای رسیدن به آسایش و آرامش و برای حل مشکلاتم باید تلاش کنم.
در کنگره۶۰ اعتقاد بر این است که اعتیاد یک بیماری است و کسی که مواد مصرف می‌کند، بیمار است. همان‌طور که وقتی بیماری به پزشک مراجعه می‌کند، پزشک بدون تشخیص بیماری درمان را آغاز نمی‌کند؛ پس برای درمان اعتیاد هم صورت‌مسئله آن بسیار مهم است.
صورت‌مسئله اعتیاد مربوط به سیستم ایکس است؛ سیستمی که تولیدکننده مواد شبه‌افیونی و مخدرهای طبیعی بدن است و با مصرف مواد از حالت طبیعی خود خارج می‌شود. این اختلال باعث از تعادل خارج شدن جسم، روان و جهان‌بینی می‌گردد. و تنها با بازگشت این سه مؤلفه به تعادل، درمان واقعی ممکن می‌شود.
یکی از مشکلات درمان اعتیاد این بود که هزاران سؤال بی‌پاسخ باقی مانده بود. نمی‌دانستند به دنبال چه چیزی در درمان اعتیاد بگردند. برخی می‌گفتند: «اعتیاد درمان ندارد» و عده‌ای دیگر معتقد بودند: «درمان آن کوتاه‌مدت است» حتی بسیاری اصلاً به درمان باور نداشتند و ترک‌های مقطعی و روش‌های غلط و نادرست نتیجه‌ای جز شکست و بازگشت نداشت.
اما آقای مهندس دژاکام با کشف متد DST توانستند به این ظلمت و تاریکی نوری ببخشند؛ نوری که آزادی و رهایی از بند ویرانگر اعتیاد را به همراه آورد. با روشن‌شدن صورت‌مسئله اعتیاد، ایشان توانستند ما را هدایت کنند و امروز هزاران نفر به نقطه‌ای برسند که اکنون در آن آرامش دارند.
خداوندا، هزاران بار شکر، شکر، شکر. «اول ندانی را بدان، تا بدانی را بدانی»
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دوم)
ویراستاری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ترانه (لژیون سوم) نگهبان‌سایت
همسفران نمایندگی اِرم کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
172