اعتیاد موضوع و مسئله‌ای است که قرن‌ها بشر را درگیر کرده و پشت پرده، چون دیوی، انواع و اقسام بیماری‌ها و مشکلات را بر سر انسان‌ها وارد می‌کند. هیچ‌کس نتوانسته با آن مقابله کند؛ اگر کسی ظاهراً موفقیت‌هایی کسب کرده در عمل با شکست روبه‌رو شده است.
تا اینکه انسانی که خود سال‌ها درد، رنج و تاریکی اعتیاد را با گوشت، پوست و استخوانش تحمل و با تمام وجود آن را لمس کرده بود با الهام از ماه رمضان، مسیری را شروع کرد؛ مسیری که سرنوشت علم اعتیاد را در جهان مشخص نموده و خواهد کرد.
اعتیاد را کسی می‌تواند، درک کند و بفهمد که با آن زندگی کرده و با تمام وجود آن را حس کرده باشد. باید یک مصرف‌کننده بود و با کفش‌های او مسیر را طی کرد تا معنای واقعی اعتیاد را فهمید. مصرف‌کنندگانی وجود دارند که بارها دست به ترک اعتیاد زده‌اند و هر بار با شکست روبه‌رو شده‌اند و ناامید از همه جا به دنبال راه درمان می‌گردنند.
جهان و علم پزشکی در برابر درمان اعتیاد ناتوان بودند. این نقاط کور، چون راز و سری نهفته، قفل‌های زیادی بر سیستم جسم، روان، جهان‌بینی و زندگی مصرف‌کنندگان زده بودند.
آقای مهندس حسین دژاکام در نیمه دوم زمستان سال ۱۳۷۵ برای نظم‌بخشی به‌مصرف مواد خود، شروع به درمان نمود و این نخستین پله از این راه الهی بود که بعدها جهان را بُهت‌زده کرد و در پاییز سال ۱۳۷۶ به ثمر نشست. با این روش، در سال ۱۳۷۸ جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ را بنیان نهاد.
آقای مهندس حسین دژاکام اولین جرقه امید در درمان بیماری اعتیاد را با طرح مقاله‌ای تحت عنوان «صورت مسئله اعتیاد» در سال ۱۳۷۸ در اولین کنگره سراسری علوم پزشکی سیستان و بلوچستان مطرح کردند، مقاله‌ای که دنیای مصرف‌کنندگان زیادی را گرم و روشن کرد.
آقای مهندس دژاکام خالق و ابداع‌کننده روش نوینی هستند که هرگز به ذهن کسی خطور نکرده بود. این روش نوین همان روش DST است، که پاسخگوی هر درد بی‌درمان است؛ یعنی پاسخگوی مشکلات و مسائل مجهولی که سال‌ها بشر از حل آن عاجز مانده بود.
روش DST یا درمان تدریجی در پله‌های معین، اغلب مصرف‌کنندگان کنگره۶۰ را درمان می‌کند و قفل‌هایی را که ما بر جسم، روان و جهان‌بینی خود زده‌ایم، یکی‌یکی باز می‌کند. مسیر برای کسانی باز است که با تمام وجود به دنبال رهایی و سلامتی می‌گردند.
صورت مسئله اعتیاد، گرچه ساده و کوتاه به نظر می‌آید؛ اما مسئله‌ای بود که سال‌ها نادیده گرفته شده و کشف نشده بود. بی‌توجهی به آن، سال‌ها بشر را به ترک‌های ناموفق مشغول نمود و به انواع راه‌ها و مسیرهای اشتباه هدایت کرد؛ مثل تشنه‌ای است که به سراب هدایت می‌شود و همچنان تشنه باز می‌گردد.
آقای مهندس حسین دژاکام، این دانشمند و خردمند در درمان اعتیاد، مثلثی را رسم کردند که قاعده آن جسم و دو ضلع آن روان و جهان‌بینی است. ضلعی که در همه ترک‌ها نادیده گرفته شده بود، جهان‌بینی است؛ نگرش انسان به خود و زندگی.
ایشان بیان کردند که سیستم ایکس انسان به علت مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی کم‌کم از چرخه حیات خارج شده و باید بازسازی و ترمیم شود. این فرآیند مستلزم زمانی ۱۰ الی ۱۱ ماهه است و با داروی جایگزین می‌توان هم جسم و هم روان را درمان کرد و سیستم‌هایی را که از چرخه حیات خارج شده‌اند، دوباره بازگرداند.
در کنار آن، جهان‌بینی و نگرش ما به زندگی که در اثر مصرف مواد مخدر تخریب شده بود با آموزش‌های ناب که در هیچ مکتب، مدرسه یا دانشگاهی داده نمی‌شود، ترمیم می‌گردد. بعد از قطع مصرف مواد و داروی جایگزین، این آموزش‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند تا انسان به خودشناسی و سپس به خداشناسی برسد.
این سفر، که همان سفر سلامتی، رهایی، آزادی و رسیدن به صلح، آرامش و امنیت است، جز با تلاش، کوشش، آموزش، فرمان‌برداری و خدمت میسر نمی‌گردد.
با قاطعیت می‌توان گفت که کشف روش DST و بیان صورت مسئله اعتیاد توسط آقای مهندس حسین دژاکام، راه‌گشا و چراغی است، برای کشف علوم مجهول و کلیدی است بر علوم دیگر که بر هر درد بی‌درمان دواست.
سرسبزترین بهار تقدیم تو باد،
آوای خوش هزار تقدیم تو باد،
گویند، لحظه‌ایست روییدن عشق
آن لحظه هزار بار تقدیم تو باد
نویسنده: همسفر هایده، رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
عکاس: همسفر سمیه مرزبان خبری
ویرایش و ارسال: همسفر ندا، رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون پنجم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
233