اولین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پاسارگاد شیراز به استادی راهنما همسفر میترا، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر صنم با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» روز دوشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
از همسفران شعبه پاسارگاد تشکر می‌کنم که امروز من را دعوت کردند تا در کنار شما خوبان باشم و از وجودتان انرژی بگیرم. ان‌شاءالله با هم بتوانیم جلسه خوبی داشته باشیم. اولین جلسه خصوصی همسفران را صمیمانه تبریک می‌گویم. بسیار خوشحالم که خیلی زود در شعبه پاسارگاد شاهد راه‌اندازی قسمت همسفران هستیم. این موفقیت حاصل همت و تلاش شما عزیزان است که با جان و دل می‌آیید تا خدمت کنید و عشق بورزید.
تشکر ویژه دارم از تمام کسانی که باعث شدند، شعبه پاسارگاد تأسیس شود. یکی از آرزوهای ما در تولدهایمان این بود که در شیراز شعبه دیگری افتتاح شود یا شعب کنگره در استان فارس گسترش پیدا کند. خدا را شکر این اتفاق افتاد و از شعبه مادر سه شعبه بیرون آمد: شعبه لامرد، شعبه پاسارگاد و شعبه فیروزآباد. امیدوارم شما عزیزان با تمام توان، چه به‌عنوان سفر اولی، سفر دومی و چه در نقش‌های خدمتگزاری مانند راهنما، ایجنت یا مرزبان، دست‌به‌دست هم دهید تا شعبه پاسارگاد هرچه سریع‌تر به رشد و شکوفایی برسد.
دستور جلسه امروز «صورت‌مسئله اعتیاد» است. شرح این صورت‌مسئله توسط آقای مهندس در اولین کنگره سراسری پزشکی اعتیاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه علوم پزشکی سیستان و بلوچستان ارائه شد و مورد پذیرش قرار گرفت. این دستور جلسه به ما می‌گوید: که اعتیاد چیست و چرا باید آن را شناخت. اگر یک فرد مصرف‌کننده به درمان اقدام نمی‌کند، دلیلش بی‌ارادگی نیست. هدف از این مقاله این است که نشان دهد ترک یا درمان اعتیاد در کوتاه‌مدت نه‌تنها امکان‌پذیر نیست؛ بلکه می‌تواند، روی جسم و فیزیولوژی فرد اثر منفی بگذارد؛ زیرا همان‌طور که تخریب‌های ناشی از مصرف مواد به‌مرور ایجادشده، بازسازی جسم هم باید به‌مرور صورت بگیرد و این زمان حداقل ده ماه طول می‌کشد.
شرح کامل صورت‌مسئله اعتیاد را می‌توانید، در مقاله اول کتاب «چهارده مقاله» مطالعه کنید. این مقاله بیان می‌کند که وقتی فرد مصرف‌کننده مواد خود را کنار می‌گذارد، ممکن است عکس‌العمل‌های گوناگونی در صور آشکار و صور پنهان او رخ دهد. هر مسئله‌ای باید جوابی داشته باشد؛ اما چرا اعتیاد در علم پزشکی باوجود پاسخ‌های بسیار درمان قطعی پیدا نکرد؟ دلیل آن تعریف غلط از اعتیاد بود. تا زمانی که اعتیاد شناخته نشود و روشن نگردد که روی چه بخش‌هایی از بدن تأثیر می‌گذارد و چه تخریب‌هایی ایجاد می‌کند، درمانی هم وجود نخواهد داشت.
اعتیاد، نه بیماری لاعلاج و نه مسمومیت مزمن است؛ همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: "مگر شخص مصرف‌کننده را مار نیش‌زده که از سم و سم‌زدایی سخن بگوییم؟" اعتیاد درواقع جایگزینی مزمن است؛ یعنی مخدرهای بیرونی جایگزین مواد شبه افیونی بدن شده‌اند. درمان زمانی اتفاق می‌افتد که این جایگزینی به‌صورت معکوس انجام شود؛ یعنی مخدرهای بیرونی به‌مرور کم شوند و سیستم‌های درونی دوباره به کار بیفتند.
با کشف «صورت‌مسئله اعتیاد» متد DST و داروی OT مشخص شد که اعتیاد در سه بخش جسم، روان و جهان‌بینی اتفاق می‌افتد. مخدرهای بیرونی سیستم ضد درد و تولیدکننده مواد شبه افیونی بدن را از تعادل خارج می‌کنند و اگر ندانیم تخریب دقیقاً کجا رخ‌داده، هیچ‌گاه درمان امکان‌پذیر نخواهد بود.
بر اساس این اصل، درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ ساده‌ترین کار است. آقای مهندس مقالات متعددی درباره بیماری‌هایی چون سرطان خون، سرطان سینه، ام‌اس و حتی درمان چاقی نوشته‌اند که همگی ریشه در همین کشف دارند و موردپذیرش قرارگرفته‌اند. در پایان از آقای مهندس کمال تشکر رادارم که با این کشف بزرگ، کمک شایانی به من، امثال من و جامعه‌ای کردند که نیاز به درمان داشت.
مرزبانان کشیک: همسفر نسرین و مسافر عزیز
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مهدیه
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاسارگاد
- تعداد بازدید از این مطلب :
281