شایسته است روش درمان بیماری مصرفکنندگان، بر مبنای صورت مسئله اعتیاد طراحی گردد. کنگره۶۰ اعتقاد دارد در کنار بازسازی جسم باید روان و جهانبینی فرد مصرفکننده موادمخدر تغییر نماید.
صورت مسئله اعتیاد، مقالهای است که توسط آقای مهندس حسین دژاکام در اولین کنگره سراسری پزشکی راهکارهای اعتیاد در سال ۱۳۷۸ نوشته و پذیرفته شده است.
هدف از این مقاله، انجام درمان یا ترک اعتیاد به موادمخدر از نظر جسمی یا فیزیولوژی در کوتاه مدت امکانپذیر نیست. آقای مهندس حسین دژاکام به مدت ۱۷ سال به طور مداوم، اعتیاد به تریاک داشتند و بارها اقدام به ترک اعتیاد به روشهای گوناگون و زیرنظر پزشکان نمودند که همیشه هم ناموفق بودند و از آنجایی که مهندس الکترونیک و محقق بودند بر روی اعتیاد خود شروع به تحقیق نمودند به این نتیجه رسیدند که ترک اعتیاد به علت تاثیر و تخریبی که مواد افیونی بر روی ساختار جسم ایجاد میکند در کوتاه مدت امکانپذیر نیست.
با توجه به اینکه از اولین باری که در سال ۱۳۶۳ اقدام به ترک نموده بودند ۱۲ سال میگذشت، پس از شکستهای پیدرپی و مطالعات بسیار ترک اعتیاد با فرض اینکه سیستمهای تخریب شده ضد درد و سیستمهای تولیدکننده مواد شبه افیونی جسم مجدداً باید راهاندازی گردد، اقدام به کاهش مواد مصرفی خودشان، طبق برنامه نمودند و در طی مدت ۱۱ ماه، موادمخدر مصرفی خود را به صورت پلهای و تدریجی تیپر نموده و به صفر رساندند تا به آرامی، جسم فرصت بازسازی خود را داشته باشد.
با این روش، کار در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۷۶ با موفقیت به پایان رسید، که این روز در واقع روز احیای دوباره آقای مهندس حسین دژاکام است. به دلیل تحقیقات فراوان بر روی تعداد زیادی از مصرفکنندگان موادمخدر، توانستند کنگره۶۰ را بر همین اساس پایهگذاری نمایند. و در این راستا به مطالعه و تحقیقات خودشان، ادامه میدهند.
در این مقاله که با عنوان صورت مسئله اعتیاد، فقط مقوله جسم و فیزیولوژی انسان در دو بخش، تحت عنوان عکسالعملها یا اختلالات آشکار و عکسالعملها یا اختلالات پنهان جسم انسان به طور خلاصه بررسی شده است.
این عکسالعملها بسته به نوع موادمصرفی، مقدار و تعداد دفعات مصرف در ۲۴ ساعت، معمولا چند ساعت پس از دیر شدن نوبت مصرف، آغاز میشوند و اختلالاتی که به آرامی شروع میشوند پس از ۲۴ ساعت به اوج خود میرسند.
این عکسالعملها و اختلالات شامل: عرق کردن، گرفتگی عضلات در پاها و گردن، استخوان درد یا سیمکشی در مچ پاها و بازوها، آبریزش بینی، عطسههای پیدرپی، اسهال با وجود این عوارض، اگر از دارو هم استفاده نشود، مکانیزم بدن حداکثر پس از یک هفته رو به تعادل میرود و این عوارض پس از طی دو هفته به حداقل خود میرسند؛ ولی باز ادامه دارند.
روشهای مختلف درمان در مرحله عکسالعملهای آشکار یا به اصطلاح سم زدایی:
۱ـ از طریق پزشک با استفاده از داروی مناسب،مثل: متادون، آمپول، شربت و قرص.
۲-کاهش موادمخدر مصرفی با استفاده از روش سنتی، مثل: استفاده از تنتور تریاک و یا آبشیره تریاک که باید فرد مدت دو هفته موادمصرفی را کاهش دهد.
۳-از طریق سایر روشهای حاشیهای مثل: طب سوزنی همراه با دارو و غیره.
۴-از طریق شلاق درمانی، زندانی کردن در منزل، و غیره و هزار ترفند دیگر که البته این روش بسیار مردود و غلط میباشد.
۵-با استفاده از روش ترک یابویی یا سقوط آزاد: در روش سقوط آزاد، فرد مصرفکننده بدون استفاده از هیچ دارویی، مواد خود را قطع میکند و به این دلیل مصرفکنندگان آن را ترک یابویی گفتهاند؛ چون انسان باید مثل یک یابو از نظر جسمی قوی باشد تا بتواند گذر این دوره را تحمل نماید.
تمام روشهای فوق ذکر برای ترک اعتیاد در مقطع عکسالعملهای آشکار، موثر میباشند و نسبتا جواب میدهند؛ چون در این مرحله فقط بایستی زمان کوتاهی بگذارد.
عکسالعملهای پنهان: این مرحله که حساسترین و پنهانترین مرحله ترک اعتیاد یا درمان است، پس از عبور از مرحله نخست یا عکسالعمل آشکار جسم، خود را نشان میدهد.
البته این مشکلات در مرحله اول هم وجود دارند؛ ولی انسان کمتر متوجه آنها میشود.
این مشکلات برای مخدرهای خانواده تریاک و هروئین عبارتند از: افسردگی،گوشهگیری، ناامیدی، کم حوصلگی، تنبلی، عدم میل به زندگی، کند ذهنی، زود خسته شدن، گریه کردن.
نکته بسیار مهم: این مشکلات هیچ کدام در وهله اول، منشا یا علت روانی ندارند؛ به دلیل اینکه ریشه وجود این اختلالات، ضعیف شدن سیستم ضددرد بدن انسان و عدم تولید یا بازدهی نامناسب سیستمهای تولید کننده مواد شبه افیونی و شبه مرفینی جسم انسان است.
منابع: کتاب ۶۰ درجه و ۱۴مقاله
نویسنده: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دلیجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
58