چراغ کوچک در تاریکی

وقتی برای اولین بار با کنگره‌ ۶۰ آشنا شدم، نمی‌دانستم فضای مجازی و سایت تا چه اندازه می‌تواند در مسیر من تأثیرگذار باشد. همیشه فکر می‌کردم برای موضوعاتی که اطلاعاتی ندارم و حتی مشکلات روزمره‌ام، باید به سراغ گوگل بروم و در آنجا به دنبال پاسخی برای آرام کردن خودم بگردم؛ اما نتیجه‌ مطلوبی نداشت. امروز متوجه شده‌ام که همین حس جستجوگر را می‌توانم با استفاده از سایت و یا فضای مجازی، که ابزاری ارزشمند برای آموزش، رشد و دریافت انرژی مثبت است، به کار بگیرم.

سایت کنگره ۶۰ برای من مانند یک کتابخانه‌ زنده است. هر زمان که احساس سردرگمی یا بی‌حوصلگی می‌کنم، به سایت سر می‌زنم و مطالب آموزشی و دلنوشته‌های دیگر اعضا را می‌خوانم. انگار هر نوشته‌ای انعکاسی از تجربه‌های خودم است و به من یادآوری می‌کند که در این مسیر تنها نیستم.

گاهی اوقات یک مقاله یا یک مشارکت کوتاه و دلنوشته‌ای را که هر فرد یا شخصی با خلوص نیت به قلم درآورده است، مطالعه می‌کنم؛ چون دقیقاً همان چیزی است که در موقعیت کنونی به آن احتیاج دارم. مثل یک چراغ کوچک در تاریکی که مسیرم را روشن می‌کند. من از فضای مجازی کنگره ۶۰ برای خواندن متن سخنان مهندس دژاکام و راهنمایان استفاده می‌کنم و این که بدانم در جای‌جای این مرز و بوم و حتی در دنیا، در موارد مشابه بر من و مسافرم چه می‌گذرد، برایم نعمتی بزرگ است؛ زیرا حتی اگر در جایی حضور نداشته باشم، می‌توانم پیام‌ها و آموزش‌ها را دریافت کنم.

یکی از زیباترین بخش‌های استفاده از فضای مجازی این است که می‌توانم صدا و تصویر اعضای دیگری را که در شهرهای دیگر در حال سفر هستند، ببینم و با آنها که حس مشترکی بین ما وجود دارد، آشنا شوم. این حس به من قوت قلب می‌دهد و باورم را به سیستم عالی و بی‌نقص کنگره و همچنین به خودم بیشتر می‌کند.

البته سعی کرده‌ام یاد بگیرم که از فضای مجازی به‌درستی استفاده کنم؛ یعنی فقط به دنبال وقت‌گذرانی نباشم؛ بلکه هدفم رشد، یادگیری و دریافت انرژی باشد. در کنگره ۶۰  یاد گرفته‌ام که هر وسیله‌ای می‌تواند دو روی سکه داشته باشد؛ اگر درست استفاده شود، سازنده است و اگر نادرست باشد، تخریب‌گر. فضای مجازی نیز دقیقاً همین‌گونه است.

امروز وقتی موبایل یا لپ‌تاپم را باز می‌کنم، خیلی کمتر وقتم را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانم. ترجیح می‌دهم روزانه زمانی را به سر زدن به سایت کنگره اختصاص دهم؛ چون می‌دانم آنجا چیزهایی پیدا می‌کنم که آرامم می‌کند، امید می‌دهد و در مسیرم استوارترم می‌سازد.

استفاده از سایت و فضای مجازی کنگره برای من مانند داشتن یک همراه دائمی است؛ همراهی که همیشه در دسترس است و هیچ‌وقت مرا تنها نمی‌گذارد. وقتی می‌خوانم که دیگران چگونه از تاریکی به روشنایی رسیده‌اند، باورم به ادامه‌ی راه بیشتر می‌شود و قلبم از شکرگزاری سرشار می‌گردد.

در نهایت باید بگویم که سایت و فضای مجازی کنگره ۶۰ برای من فقط یک ابزار نیست، بلکه بخشی از سفرم است؛ بخشی که به من کمک می‌کند بهتر ببینم، عمیق‌تر بفهمم و محکم‌تر قدم بردارم. من آموخته‌ام که باید انتخاب کنم چه چیزی را وارد ذهن و قلبم کنم و خوشحالم که انتخابم کنگره ۶۰  و آموزش‌های آن است.

نویسنده‌: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر کتی (لژیون نهم)
رابط خبری‌: همسفر زیبا رهجوی راهنما همسفر کتی (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر  ساحل رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم) دبیر سایت