برای رسیدن به حقیقت باید راه درست را انتخاب کرد

دلنوشته همسفران لژیون پنجم پیرامون دستور جلسه «وادی هفتم و تأثیر آن روی من»

همسفر فاطمه(ب)

وادی هفتم به من آموخت که اگر روزگار بر وفق مرادت نبود و یا چرخ زمانه به گونه‌ دیگر و بر خلاف خواسته‌هایت چرخید؛ بدان یا مسیرت را اشتباه انتخاب کردی یا این‌که در جهت رسیدن به خواسته‌هایت تلاش نکردی. من زمانی معنی این جمله را فهمیدم که با کنگره آشنا شدم و متوجه شدم، مسافرم تجربه‌ی ۱۸ سال تخریب دارد و منِ فاطمه هم کوله‌باری از ضدارزش‌ها را با خود حمل می‌کردم. حال خواست، فرمان و تقدیر الهی می‌خواهد زندگی را به گونه‌ای دیگر برای ما رقم بزند و ما را در مسیر درست قرار دهد و رمز و راز یک حقیقت بزرگ را برای ما آشکار سازد.

حال برای رسیدن به حقیقت باید ابتدا راه درست را انتخاب می‌کردیم که انتخاب ما کنگره۶۰ بود. قدم بعدی باید تلاش می‌کردیم و آموزش‌ها را جدی می‌گرفتیم تا برداشتِ متفاوت‌تر، شیرین‌تر و ایده‌آل‌تری داشته باشیم. خدا را شاکر و سپاسگزارم که توانستم در این مسیر از گذرگاه‌های سخت عبور کنم و با گرفتن آموزش‌های لازم به نتیجه دلخواه یعنی رهایی برسم.

هر آنچه را که آموختیم و تجربه کردیم، سرلوحه‌ کارهای خود قرار دهیم و آن‌ها را در زندگی خود کاربردی کنیم؛ زیرا اگر نمی‌آموختیم روزگار ما را مجبور به آموختن می‌کرد. من در زندگی باید این حقیقت را بپذیرم و بدانم برای رسیدن به آرامش و آسایش باید در مسیر درست قدم بردارم و این را بدانم که نیروهای الهی به کمک من خواهند آمد و مرا در این مسیر یاری می‌کنند تا من به هدف یا مقصد خود برسم و بتوانم بهترین برداشت‌ها را داشته باشم.

همسفر فاطمه(ق)

این وادی در رابطه با پیدا کردن راه درست و مستقیم صحبت می‌کند. راهی که خیلی مهم است و اگر در جهت درست حرکت کنیم، ما را به کمال و سعادت می‌رساند و اگر به بیراهه برویم و تصمیم نادرست بگیریم، ما را به سمت مسلخ و نابودی سوق می‌دهد. ممکن است در زندگی سر دو راهی قرار بگیریم و اینجاست که باید با تفکر و اندیشه راه را بررسی کنیم و راه درست را انتخاب کنیم. همیشه باید سعی کنیم قبل از این‌که می‌خواهیم حرفی بزنیم اول تفکر کنیم و بعد سخن بگوییم.

استاد در این وادی انسان‌ها را به دو دسته تقسیم کرده است. انسان‌های کم‌خرد و خردمند که انسان‌های کم‌خرد، کاری را که به صلاح خود آن‌ها است انجام می‌دهند و به عواقب آن فکر نمی‌کنند و همیشه دنبال کوتاه‌ترين راه هستند که به خواسته خودشان برسند. اما انسان‌های خردمند همیشه قبل از این‌که بخواهند کاری انجام دهند و سخن بگویند اول تفکر و تأمل می‌کنند و عواقب آن کار را می‌سنجند؛ حال اگر آن راه درست باشد به کار خود ادامه می‌دهند. این داستان به مسافر خودم برمی‌گردد.

مسافر من بیشتر از 20 سال در مسیر اشتباه قدم برداشته است و در این 20 سال به دفعات زیاد تصمیم به ترک مواد می‌گیرد؛ ولی هیچ وقت موفق به ترک اعتیاد نشد؛ زیرا مسیر درست را انتخاب نمی‌کرد. برای ترک مواد به جلسات NA رفت ولی هر بار بیشتر از گذشته دوز مصرفی او افزایش می‌یافت و مدام در حال مبارزه با بیماری‌های روماتیسمی و عضلانی بود. گاهی اوقات از ایشان خواهش می‌کردم که مواد مصرفی خود را کنار بگذارد؛ ولی متأسفانه همین بیماری‌ها را بهانه می‌کرد و می‌گفت من از این مواد به عنوان یک تسکین دهنده استفاده می‌کنم.

هیچ وقت هم به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسید و مدام می‌گفت من خودم طوری مصرفم را مدیریت می‌کنم که به اعتیاد آلوده نشوم و هر گاه اراده کردم آن را کنار بگذارم؛ ولی هیچ وقت نمی‌خواست باور کند که همه‌ این مشکلات و دردهایی را که دارد از مصرف همین مواد است و همیشه فقط حرف خود را می‌پذیرفت و به نصیحت‌های دیگران هم گوش نمی‌‌داد و می‌گفت: من خودم بهتر صلاح کار خود را می‌دانم و این صلاح هیچ وقت به مصلحت او نبود و هیچ گاه آرامش و حال خوب را دریافت نکرد؛ زیرا در مسیری اشتباه قدم گذاشته بود.

تا این‌که به لطف خدا و راهنمایی یکی از دوستانش با کنگره آشنا شد و وارد این مکان مقدس و امن شد و راه برایش نمایان شد. اوایل که به کنگره آمد خیلی خوب پیش رفت و خیلی از مشکلات و دردهایی که داشت درمان شد؛ ولی چون مسافر من به تفکر لازم نرسیده بود سفر خود را خراب کرد و باز افکار و اندیشه‌های اشتباه او را به بیراهه کشاند و برای بار دیگر همه دردها و مشکلاتش برگشت هیچ وقت آرامش را تجربه نکرد و متوجه شد که هیچ دارویی مثل OT نمی‌تواند درمان قطعی را برایش به ارمغان آورد.

حالا تقریباً 4 ماه است که در جلسات شرکت نمی‌کند و مجبور است پشت در منتظر بماند تا بتواند از برکت و نعمت‌های کنگره استفاده کند و سفر خود را آغاز کند و در مسیر و صراط مستقیم قدم بردارد. امیدوارم این بار، یک سفر از ظلمت به نور باشد و طعم شیرین رهایی را هر دوی ما با جان و دل بچشیم و همه‌ بیمارهای مسافرم با شربت شفا بخش OT به درمان برسند. پس همیشه باید راهی را انتخاب کنیم که با تفکر، اندیشه، تأمل و صبر باشد و راهی در صراط مستقیم باشد تا بتوانیم به مقصدِ نهایی خود که همان سعادت و کمال است برسیم.

رابط خبری: همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی