کنگره۶۰ خانهایی امن و تنها جایی است که من به خود میاندیشم. خانه امید و روشنکننده راه در گذرگاه سخت زندگی من بود. آرامش درونم را مدیون راهنمای مهربانم هستم.
امروز وقتی به مسیر پرپیچوخم زندگی نگاه میکنم، به آن همه سختی و روزمرگی، به آن درد بیدرمان و به آن همه غصه و دوری از جامعه، به آن همه ترس که مبادا دوست یا همسایه یا غیره بفهمند که مسافر من یک مصرفکننده است، فکر میکنم؛ اما امروز با بودن در اینجا، در کنگره۶۰، نه تنها دیگر نمیترسم بلکه هر روز خدا را شاکرم که مرا در این مسیر قرار داده تا با دوستانی از جنس بلور و راهنماهایی پرمهر آشنا شوم و به خود ببالم که عضوی کوچک از این مجموعه هستم.
با استفاده از آموزشهای استادان و دلسوزان این مجموعه، زندگی خود را رنگ و لعاب دهم، با نوشتن و تفکر کار مفید انجام بدهم، به دنبال آگاهی و دانش موثر باشم، به درون خود نگاه کنم و گنج درون خود را بازیابم.
روشهای نوینی که با نوشتن، سیدیها و بعد از گذشت یک سال و اندی یاد گرفتم، به من کمک کرد تا احساساتم را کنترل کنم، به دنیای پیرامونم بنگرم، دنیا را واقعیتر تماشا کنم و برای آیندههای دورم برنامهریزی داشته باشم. شاید روزی یادم برود که اینجا چطور دنیای جدیدی برایم باز کرد؛ اما هرگز فراموش نخواهم کرد که شما باعث شدید به خودم بازگردم.
نویسنده: همسفر مریم جعفری رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول)
رابط: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر مریم دبیر سایت
ارسال: همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دزفول
- تعداد بازدید از این مطلب :
63