در لژیون سردار دانایی را به دانایی مؤثر تبدیل می‌کنیم

هشتمین جلسه از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی رضوی مشهد به استادی‌ همسفر فاطمه، نگهبانی دنور همسفر فرزانه و دبیری‌ همسفر ملیحه با دستور جلسه «وادی هفتم(رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آن‌چه برداشت می‌نماییم) و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ۱۶ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۵ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که در جمع با محبت شما عزیزان قرار دارم. از نگهبان لژیون سردار خانم فرزانه سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. از ایجنت محترم خانم زهرا عزیز، مرزبانان محترم و خانم معصومه عزیز سپاسگزارم. از وادی اول تا چهارم ما روی تفکر متمرکز شدیم. در وادی پنجم دانستیم که باید اول افکار و اندیشه‌هایمان را از قوه به فعل در بیاوریم. وادی شش فرمانروایی عقل را به رسمیت شناختیم و الان در وادی هفتم در مرحله‌ای قرار داریم که عقل باید با نیروی خود بعضی از مجهولات را کشف کند تا راه درست برای ما نشان داده شود که مسئله پیدا کردن راه خیلی مهم است.

در این وادی برای پیدا کردن حقیقتی که پنهان است، باید راز و رمز آن را پیدا کنیم که اینجا رمز پیدا کردن راه است و راز آن چیزی که برداشت می‌کنیم و کشف می‌شود. ما همیشه حقیقت را با واقعیت اشتباه می‌گیریم. حقیقت آن چیزی است که بوده و هست و خواهد بود؛ ولی واقعیت آن چیزی است که امروز وجود دارد؛ ولی فردا نیست. به عنوان مثال من امروز وسیله‌ای دارم، خانه‌ای دارم، امروز دارم؛ ولی تضمینی نیست که فردا آن را داشته باشم.

این وادی انسان‌ها را از نظر تفکر و اندیشه به دو گروه کم‌خردان و خردمندان تقسیم می‌کند. گروه کم‌خردان انسان‌هایی هستند که اول صحبت می‌کنند بعد تفکر می‌کنند. بدون این‌که مقصد را بدانند حرکت می‌کنند. دنبال راه‌های کوتاه می‌روند و بسیاری اشتباهات ما همیشه از اینجا شروع می‌شد که ما اول عمل می‌کردیم، صحبت می‌کردیم؛ بعد فکر می‌کردیم یا حتی عکس‌العمل نشان می‌دادیم که در این وادی می‌گوید بعضی وقت‌ها عکس‌العمل نشان ندادن، خود یک عکس‌العمل است. انسان‌های خردمند اول تفکر می‌کنند بعد کار را انجام می‌دهند. دنبال گنج در ویرانه‌ها نیستند. می‌دانند که بهترین گنج آن گنج درون فرد است که باید کشف شود. اما با سعی، تلاش و کوشش می‌توانند به هدف واقعی برسند.

برای رسیدن به حقیقت به دو تا رکن اساسی نیاز داریم؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم. مسافرها انسان‌هایی بودند که درگیر اعتیاد بودند و راه‌های زیادی را برای درمان رفتند؛ ولی نتیجه ندیدند. من قبل از ورود به کنگره درگیر ناامیدی، ضد‌ارزش‌ها و افسردگی بودم و می‌دانستم مسیر تفکراتم اشتباه است. در کلیپ‌های انگیزشی و کلاس‌های مشاوره برای کنترل خشم و ترس دنبال راه‌حل بودم. اگر یک راه پیدا نمی‌کردم یا اگر آن راه را می‌رفتم و به نتیجه نمی‌رسیدم؛ این به خاطر این نبود که کم‌کاری شده باشد، به خاطر این بود که آن راه را درست نرفته بودم؛ پس اینجا یافتن راه مهم است که با تفکر سالم، تجربه و آموزش حرکت کنیم.

وادی به من می‌گوید کوتاه‌ترین راه، بهترین راه نیست. بهترین راه، راهی است که من را با وضعیت مناسب به مقصد برساند. مسیر کنگره برای من باز و راه نمایان شده است. من هر چه قدر بیشتر تلاش کنم و در مسیر درست قدم بردارم و فرمانبردار باشم، به تعادل و درمان می‌رسم. در لژیون سردار در کنگره بی‌منت آموزش دیدیم و به ما محبت کردند. مسافرم این‌جا درمان شدند. مسافری که یک روز مواد مصرف نکردن او برایم آرزو بود. من اینجا درمان شدم. من در اینجا درمان شوم بعد بروم دنبال زندگی خود یا نه بگویم من به این سیستم بدهکارم و باید بمانم و خدمت کنم.

لژیون سردار جایی است که ما دانایی را به دانایی مؤثر تبدیل می‌کنیم. با گذشتن و بخشیدن قسمتی از مالی که به صورت امانت در اختیار ما قرار گرفته است، ذره‌ای از بدهی خود را پرداخت کنم و این حال خوب را از دیگران دریغ نکنم. وقتی بخواهم ببخشم باید این اجازه صادر شود که بتوانم ببخشم. من جزء آن دسته از افردای بودم که قبل از کنگره وقتی می‌خواستم ببخشش انجام دهم، همیشه اول بچه‌ها و بعد زندگی خودم مدّ نظر بود؛ ولی در لژیون سردار این طور نیست. معجزه و خاصیت لژیون سردار این است که وقتی می‌خواهیم ببخشیم، بخشنده‌تر می‌شویم. از درون، خود انسان متوجه می‌شود که بزرگتر شده است.

استاد امین می‌فرمایند وقتی فردی از طبقه دوم ساختمان به بیرون نگاه می‌کند وسعت دید کمتری دارد تا این‌ که فردی از طبقه دهم بیرون را نظاره می‌کند. من بخواهم وسعت دیدم بیشتر شود و از درون بزرگتر شوم باید به طبقات بالا بروم. لژیون سردار این شرایط را برای من فراهم کرده است که بتوانم کمک کنم؛ ولی کمکی که بدون قید و شرط و چشم‌داشت باشد برای دیده شدن نباشد. بدانم کمک می‌کنم به خاطره این‌که بدهکارم و زکات حال خوب خودم را می‌دهم. در صورتی که خداوند هیچ وقت بندگانش را بدهکار خودش نمی‌گذارد. امیدوارم که همه بتوانیم با تفکر و قدرت اختیار که خداوند درون ما قرار داده است، جزء خردمندان باشیم و راه درست را انتخاب کنیم و در مسیر درست قدم برداریم.

تقدیر دبیر جدید لژیون سردار از دبیر قبلی

تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد